Prawda o pierwszych nagrodach Akademii i psie Rin Tin Tin

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Choć wydaje się to niewiarygodne, biorąc pod uwagę, jak masowo popularne są dziś nagrody Akademii, pomysł ceremonii wręczenia nagród, by świętować różne osiągnięcia w kinie, początkowo wydawał się absurdem. Widzisz, niewielu w Hollywood wierzyło, że wszyscy członkowie pracowni z branży będą głosować na wszystko poza własnymi filmami.

Co do samej Akademii Sztuk Filmowych, była to stosunkowo nowa organizacja, częściowo utworzona przez producenta Louisa B. Mayera w 1927 r. Z zamiarem zjednoczenia różnych gałęzi twórczości filmowej, a także próba ograniczenia tych podmiotów z uzwiązkowienia.

Jeśli chodziło o same nagrody Akademii, miał również nadzieję, że to również pozwoli mu uzyskać dodatkową bezpośrednią kontrolę nad tymi grupami. Jak później stwierdził: "Stwierdziłem, że najlepszym sposobem na zajęcie się filmowcami było powieszenie na nich medali … Jeśli dostanę im puchary i nagrody, zabiją … aby produkować to, co chciałem. Właśnie dlatego powstała Nagroda Akademii."

Inni w Akademii mieli mniej nikczemnych motywów, z nadzieją, że Nagrody Akademii dadzą przemysłowi więcej prestiżu i legitymacji, pomagając przekonać społeczeństwo do poważniejszego potraktowania tej stosunkowo nowej formy rozrywki. Tak więc - nawet od początku nagrody Akademii zawsze dotyczyły osób pracujących w filmach, próbujących sprawić wrażenie, jakby były niezwykle ważne …

Wszystko to prowadzi nas do opowieści o Rin Tin Tin, niemieckim psem pasterskim, który został znaleziony we Francji w połowie I wojny światowej przez amerykańskiego strzelca nazwiskiem Lee Duncan. Kiedy Duncan natknął się na hodowlę, większość psów w środku zginęła od bombardowania okolicy, z wyjątkiem jednego psa-matki i jej pięciu szczeniąt, z których dwie zachował dla siebie, nazywając je Rin Tin Tin i Nanette. (Nazwany po tym, jak małe laleczki Rintintin i Nénette często były traktowane jako powodzenia dla żołnierzy i innych walczących o uwolnienie Francji).

Po wojnie Duncan sprowadził oba psy z powrotem do Stanów razem z nim, z Rin Tin Tin ostatecznie staje się wielką gwiazdą w Hollywood, pojawiając się widocznie w ogromnych 27 filmach w swojej karierze, niemal pojedynczo popularyzując rasę psów rasy Shepard w Ameryce i grając duża część w utrzymywaniu walczących Warner Bros. na powierzchni w pierwszych dniach.

W roku poprzedzającym pierwsze Oscary, zagrał także w czterech hitach filmowych: Szczęki stali, Pies pułku, Śledzony przez policję i Wzgórza Kentucky. (Możesz obserwować Rin Tin Tin w akcji w tym tutaj, dzielnie broniąc małego Davey od stada wilków).

Kiedy nadejdzie ceremonia rozdania nagród, historia mówi, że on, oczywiście, wygrał najlepszy aktor. Ale ogromnym punktem Oscarów było staranie się, aby filmowcy i ich filmy wydawały się ważniejsze i bardziej prestiżowe, mając psa, który wygrał jedną z czołowych nagród, nie pasował do organizatorów, więc zamiast tego nagrodę dla najlepszego aktora poszło Emil Jannings.

Lub przynajmniej jest to opowieść powtórzona w interwebs, nawet w niektórych z najbardziej renomowanych witryn. Czy to prawda?

Nie.

Kiedy w 1929 r. Odbyły się pierwsze nagrody Akademii, głosy zostały oddane z dużym wyprzedzeniem i, w przeciwieństwie do dzisiejszych, nie były w ogóle tajne. W rezultacie wszyscy zwycięzcy (i przegrani), którzy w pierwszym roku wiedzieli dobrze z wyprzedzeniem, podobnie jak opinia publiczna. W rzeczywistości LA Times opublikował wyniki około trzy miesiące przed ceremonią.

Z faktu, że te głosowania były jawne (i nadal istnieją w archiwach w Bibliotece Margaret Herrick Akademii), wiemy jednoznacznie, że Rin Tin Tin nawet nie zbliżył się do wygrania najlepszego aktora, otrzymując tylko jedno kpiące głosowanie od Warnera Bros. executive Jack Warner, w przeciwieństwie do niemal dosłownie każdego źródła, jakie możemy znaleźć w tej sprawie.

Geneza plotek, że nie tylko otrzymał wiele głosów, ale wygrał, można przypisać do innego szefa Warner Bros., Darryla Zanucka. Był jednym z wielu, którzy początkowo sądzili, że Nagrody Akademii są głupim pomysłem. Historia mówi, że gdy po raz pierwszy złapał wiatr z okazji świętowania Hollywood, Zanuck napisał list do dyrektora Akademii Franka Woodsa, który zawierał faux głosowanie, które tylko nominowało Warner Bros. i robotników, by zademonstrowali, co według niego mogłoby się stać, gdyby pomysł stał się rzeczywistością. - że wszyscy będą głosować na własne rzeczy. Następnie pokazał swoją pogardę dla tego pomysłu, pisząc imię Rin Tin Tin w filmie dla najlepszego aktora.

Zanuck (który tak naprawdę stał się zwolennikiem nagród w późniejszych latach) ewidentnie opowiadał tę historię zbyt wiele razy na przyjęciu koktajlowym lub dwojgu, co doprowadziło do tego, że stała się częścią hollywoodzkiej wiedzy i powtórzyła ad nauseum, co z kolei doprowadziło do historii zakończenie w 2011 roku książki Susan Orlean, Rin Tin Tin: The Life and the Legend. Media informacyjne podchwyciły to, rozpowszechniając legendę jako fakt, i wydawało się, że niewielu się tym zajmie.

Prawda jest taka, że kiedy oficjalne głosowanie zostało rzucone, Zanuck nawet nie zawracał sobie głowy głosowaniem, żartowaniem czy nie.

Niestety, pomimo tego, że jest prawdopodobnie jedną z najpopularniejszych gwiazd w Hollywood i, jak można powiedzieć, bardzo, bardzo dobrym chłopcem, Rin Tin Tin został całkowicie odrzucony przez insiderów z Hollywood dzięki ich rażącym i nieskrytym gatunkom.

I tak właśnie zajął się tym niemieckim aktorem Emilem Janningsem, który później zajął się produkcją wielu hitlerowskich filmów propagandowych … Co do Rin Tin Tin, pozostał dobrym chłopcem i, mimo że był Niemcem (pasterzem), nigdy nie wydaje się Miałem nazistowskie skłonności. Co więcej, wydaje się, że nigdy nie dyskryminował nikogo ze względu na swój gatunek, rasę, ani nie miał żadnych uprzedzeń, z wyjątkiem (prawdopodobnie) głębokiej niechęci listonoszy.