Mississippi nie oficjalnie wyjęty spod prawa niewolnictwa Do 1995 roku

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Podczas gdy trzynasta poprawka została wprowadzona do prawa, zakazując w ten sposób niewolnictwa w dowolnym miejscu w Stanach Zjednoczonych, w dniu 6 grudnia 1865 r., Kiedy to zabezpieczyła wymaganą zgodę 27 państw z 36 państw (3/4), minęło 130 lat później, w marcu. 16, 1995, że Mississippi w końcu udało się ratyfikować Trzynastą Poprawkę. Jak można się było spodziewać, to Mississippi stała się ostatnim krajem, który ją ratyfikował, przy czym poprzedni stan 36 był Kentucky w 1976 roku, a przed nim Delaware w 1901 roku. Wszystkie trzy państwa wraz z New Jersey początkowo odrzuciły poprawkę 1865, choć zaledwie 9 miesięcy po odrzuceniu, New Jersey zmieniło zdanie i ratyfikowało je. Pozostałe trwały trochę dłużej.

Trzynasta Poprawka wyraźnie stwierdza:

Ani niewolnictwo, ani przymusowa niewola, z wyjątkiem kary za zbrodnię, której strona jest należycie skazana, nie mogą istnieć w Stanach Zjednoczonych ani w żadnym miejscu podlegającym ich jurysdykcji.

Kongres jest uprawniony do egzekwowania tego artykułu przez odpowiednie ustawodawstwo.

Co ciekawe, trzynasta poprawka prawie stwierdziła, że dokładnie odwrotnie, niż to, co w końcu powiedział. Kilka lat przed zaproponowaniem poprawki do zniesienia niewolnictwa jako Trzynastej Poprawki, Poprawka Corwina została zaproponowana w 1861 r. I byłaby Trzynastą Poprawką, gdyby 3/4 państw ją ratyfikowało. Proponowana poprawka zakazałaby Kongresowi przyjmowania jakichkolwiek przepisów ograniczających lub znoszących niewolnictwo. Ponadto uczyniłoby to niezgodne z prawem, aby wszelkie poprawki przeciwko niewolnictwu zostały wprowadzone do konstytucji Stanów Zjednoczonych. W szczególności stwierdził:

Żadna poprawka nie zostanie wprowadzona do Konstytucji, która upoważni Kongres lub da mu prawo do zniesienia lub ingerowania w jakimkolwiek państwie w jego instytucje krajowe, włączając w to osoby osób przetrzymywanych w pracy lub służbie przez prawo tego państwa.

Ta poprawka Corwina zdołała uchwalić Izbę i Senat w marcu 1861 r., A następnie została podpisana przez prezydenta Buchanana. Ohio, Maryland i Illinois ratyfikowały to. Chociaż, po rozpoczęciu amerykańskiej wojny domowej, poprawka Corwina straciła impet, ponieważ w dużej mierze zaproponowano, aby zapobiec szansie na wojnę secesyjną. Po rozpoczęciu wojny, Ohio unieważnił ich ratyfikację.

Poprawka Corwina została przyjęta bez wygaśnięcia, więc nadal jest na stole, aby państwa ratyfikowały, jeśli tak zdecydują. Ostatnia próba dokonania tego miała miejsce w Teksasie w 1963 r., Z rezolucją o jej ratyfikowaniu przez republikańskiego Henry'ego Stollenwercka z Dallas. To nie spowodowało jednak przyspieszenia poprawki Corwina, a rezolucja nie została rozpatrzona przez ustawodawcę stanowego.

Jeśli jesteś ciekawy, istnieją pewne wyjątki od tej "mimowolnej niewoli" w Trzynastej Poprawie poza "formą kary". Na przykład Sąd Najwyższy orzekł w 1918 r., Że projekt wojskowy nie stanowi "przymusowej niewoli", nawet jeśli ludzie powołani do wojska nie chcą wstąpić do wojska. To wydaje się latać w obliczu ogólnie przyjętej prawnej definicji przymusowej niewoli, która obejmuje "osobę trzymaną przez rzeczywistą siłę, groźby użycia siły lub groźby przymusu prawnego w warunkach niewolnictwa - obowiązkowa służba lub praca wbrew jej woli.”

Sprawa ta została wniesiona do Sądu Najwyższego po uchwaleniu ustawy z 1917 r. O poborach. Po uchwaleniu tego aktu, trybunały wojskowe próbowały różnych ludzi, którzy odmówili noszenia broni, noszenia mundurów itp., Kiedy byli przygotowywani. Co bardziej szokujące, zebrano tablicę, aby wypróbować obiekty świadomości. Jedynymi osobami w tym czasie, którym pozwolono być świadomymi przeciwnikami, byli Amish, Kwakrzy i członkowie Kościoła Braci. Jeśli zarząd uznał, że nie są wystarczająco szczerzy, zostali skazani. Nie były to również lekkie wyroki, 17 osób zostało skazanych na karę śmierci, 142 osoby otrzymały dożywocie, a 345 osób skazano na karę pracy za różne okresy.

Sąd Najwyższy jednogłośnie utrzymał ustawę o poborach z 1917 r., Powołując się na artykuł I. ustęp 9 konstytucji, który daje Kongresowi prawo do "wypowiadania wojny … podnoszenia i wspierania armii … ustalania zasad dla rządu i regulacji ziemi i marynarki wojennej" siły ". Oczywiście nie mówi to nic o tym, że rząd jest w stanie siła ludzie dołączają do wojska, tyle tylko, że mają władzę budowania i wspierania armii. Ale, nie mniej jednak, podtrzymywali to dalej, powołując się na Vattela, The Law of Nations:

Nie można wątpić, że samo pojęcie sprawiedliwego rządu i jego obowiązek wobec obywatela obejmuje wzajemny obowiązek obywatela, by służyć wojskowi w razie potrzeby, oraz prawo do jego przymusu. … Aby zrobić więcej, niż twierdzić, wniosek jest absolutnie zbędny, biorąc pod uwagę praktyczną ilustrację, jaką zapewnia prawie obowiązujące prawodawstwo w tym zakresie.

Dodatkowe fakty:

• Około 66 700 członków Amish, Kwakrów i członków Kościoła Bractwa domagało się statusu sumienia w czasie I wojny światowej. Spośród nich 21 000 zostało wcielonych do wojska tak czy inaczej (spośród 30 000, którzy zdali swoje ciała fizyczne). Kiedy znaleźli się w wojsku, około 16 000 tych sumiennych przeciwników zdecydowało się walczyć. Pozostałe 4 tysiące nadal odmawiało noszenia broni.
• Trzynasta poprawka podjęła dwie próby, które musiały zostać zatwierdzone zarówno przez Izbę Reprezentantów, jak i Senat, a drugą próbą Lincoln musiał podjąć bardziej aktywną rolę, aby ją uchwalić. W pierwszej próbie, w 1864 r. Senat przyjął poprawkę, ale Izba nie. Następnie Lincoln dodał poprawkę jako część podstawowej platformy Partii Republikańskiej w wyborach. Spowodowało to poparcie republikańskie wśród wyborców. Następnie poprosił Kongres o ponowne rozważenie, stwierdzając: "Oczywiście abstrakcyjne pytanie nie ulega zmianie, ale interweniowanie w wyborach pokazuje niemal na pewno, że następny Kongres przejdzie ten środek, jeśli tak nie będzie. W związku z tym pozostaje tylko kwestia czasu, kiedy proponowana poprawka zostanie przekazana państwom w celu ich podjęcia. A jeśli tak, to w każdym razie, czy nie możemy się zgodzić, że im szybciej, tym lepiej? … Teraz głos ludu po raz pierwszy usłyszał o tym pytaniu. W wielkim narodowym kryzysie, takim jak nasz, jednomyślność działania wśród osób dążących do wspólnego celu jest bardzo pożądana - prawie nieodzowna. A jednak żadne podejście do takiej jednomyślności nie jest możliwe, chyba że jakikolwiek szacunek zostanie zapłacony woli większości, tylko dlatego, że jest wolą większości. "Czytanie między wierszami, jeśli Demokraci w tym czasie, którzy odmówili poparcia dla Trzynasta poprawka nie przeszedłaby go teraz, mówił im, że wyborcy wkrótce zastąpią ich Republikanami, którzy to zrobią. Dlatego, aby zachować swoją pracę, powinni rozważyć, niezależnie od własnych osobistych odczuć w tej sprawie. 🙂
• Proklamacja Emancypacji była mistrzowskim uderzeniem Abrahama Lincolna podczas wojny secesyjnej. W tym czasie Brytyjczycy aktywnie wspierali Południe, mimo że niewolnictwo było mniej lub bardziej zakazane w całym Imperium Brytyjskim od czasu ustawy o zniesieniu niewolnictwa z 1833 roku, z wyjątkiem terytoriów należących do Towarzystwa Wschodnioindyjskiego i niektórych innych "praktykantów" dla niewolników. w wieku sześciu lat, które zostały później usunięte w 1838 r. W 1807 r. zakazali również handlu niewolnikami. Lincoln wykorzystał swoje siły wojenne, by uwolnić niewolników w dziesięciu stanach, za pośrednictwem Proklamacji Emancypacji (uwolnienie 3.1 z 4 milionów niewolników w Stanach Zjednoczonych, choć od razu tylko 20 000-50 000 ludzi żyło na terenach kontrolowanych przez Unię), uczynił z emancypacji niewolników wyraźny punkt wojny. W związku z tym Brytyjczycy i Francuzi, podobnie jak inne europejskie potęgi, nie mogli już dłużej pomagać Południu, albo wydawałoby się, że popierają niewolnictwo. Zmniejszyło to również napięcie między kilkoma mocarstwami europejskimi a Unią, na przykład w Wielkiej Brytanii. W efekcie wielu niewolników próbowało uciec do linii północnych, gdzie natychmiast byli wolni, podważając siły pracy Południa. Ostatecznie pomogło to w wyraźnej wojnie secesyjnej "wojnie wyścigowej", która pomogła utorować drogę do Trzynastej Poprawki. Pełny tekst Proklamacji Emancypacji można przeczytać tutaj: Transcript of the Emancipation Proklamation
• Pierwszym stanem, który ratyfikował Trzynastą Poprawkę było Illinois 1 lutego 1865 r. W ciągu tygodnia 10 innych państw, Rhode Island, Michigan, Maryland, Nowy Jork, Pensylwania, Wirginia Zachodnia, Missouri, Maine, Kansas i Massachusetts także ratyfikowało to.
• Kolejny potencjalny wyjątek od trzynastej poprawki, choć można twierdzić, że szkoła publiczna jest w pewnym stopniu dobrowolna, był pod jurysdykcją amerykańskiego sądu apelacyjnego w okręgu szkolnym Immediato przeciwko Rye Neck. W okręgu szkolnym Rye Neck wymagane było, aby uczniowie wykonywali 40 godzin pracy w społeczności w celu ukończenia liceum, mimo że nie ma to nic wspólnego z pracownikami akademickimi. Daniel Immediato i jego rodzice twierdzili, że to "nakłada mimowolną niewolę na Daniela, z pogwałceniem Trzynastej Poprawki; narusza prawo Czternastej Poprawki rodziców Daniela do kierowania jego wychowaniem i edukacją; narusza osobistą wolność Daniela, z naruszeniem Czternastej Poprawki; i narusza prawo Daniela do prywatności, naruszając czternastą poprawkę. "(Ostatnia kwestia polega na tym, że po odbyciu godzin pracy w społeczności uczniowie musieli napisać raport i przedstawić szkole, w jaki sposób skorzystała z nich usługa społeczna). Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych orzekł, że nie narusza to trzynastej poprawki i odrzucił również inne punkty.