Szalona Królowa Madagaskaru, Ranavalona I

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ranavalona Zacząłem w życiu jako dziewczyna o imieniu Ramavo. Urodzona w 1788 r. Na Madagaskarze, miała skromne pochodzenie jako córka pospolitego pochodzenia. Kiedy jej ojciec dowiedział się o spisku mającym na celu zamordowanie przyszłego króla, Andrianampoinimerina, powiedział swojemu mistrzowi, a spisek został udaremniony. Jako podziękowanie za uratowanie życia, Andrianampoinimerina przyjęła Ramavo jako swoją własną córkę. Ponadto załatwił jej małżeństwo ze swoim synem, Radamą.

Jako taki, gdy Radama został królem Radama I, Ranavalona stała się jego pierwszą z dwunastu żon. W tej sytuacji to jej dzieci staną się spadkobiercami tronu. Podobnie jak w wielu kulturach, potrzeba stworzenia "spadkobiercy i oszczędności" była bardzo ważna, aby zabezpieczyć linię sukcesji. Jednak król Radama i Ranavalona nigdy nie rodziły dzieci. Stało się to szczególnie problematyczne, gdy król zmarł po ataku kiły.

Prawowitym następcą tronu był książę Rakotobe, bratanek Radamy. Jednak tradycja malgaskie głosiła, że każde dziecko, które urodziła Ranavalona, będzie uważane za dzieci Radamy, niezależnie od tego, czy rzeczywiście były jego czy nie. To oczywiście zagroziłoby roszczeniom Rakotobe'a. Najmądrzejszą rzeczą do zrobienia w Rakotobe byłoby zabicie Ranavalony - i ona o tym wiedziała.

Zaprzyjaźniła się już z wieloma ludźmi, którzy wierzyli w tradycyjne życie Meriny (ich plemię). Jej mąż zezwolił chrześcijańskim misjonarzom na Madagaskar, zarabiając wielu wrogów, a ludzie obawiali się, że Rakotobe pójdzie w ślady swego wuja. Wielu tradycjonalistów wierzyło w Ranavalona i udało jej się zgromadzić wystarczającą liczbę wojskowych, by utrzymać pałac w ciągu pierwszych kilku dni po śmierci Radamy.

Kiedy ludzie bronili prawa Rakotobe do tronu, spotkały się z wyborem: zaakceptujcie Ranavalona jako królową lub zmierzyć się z konsekwencjami.

W rezultacie córka tego pospolitego została koronowana na Królową w dniu 12 czerwca 1829 roku. Niektóre z jej pierwszych aktów miały zabić Rakotobe i jego matkę, a także wielu jego krewnych. Podczas koronacji proklamowała:

Nigdy nie mów: "ona jest tylko słabą i nieświadomą kobietą, jak może rządzić tak olbrzymim imperium?" Będę rządzić tutaj, na szczęście mojego ludu i na chwałę mojego imienia! Nie będę czcił bogów oprócz mych przodków. Ocean będzie granicą mojego królestwa i nie zrzeknę się grubości jednego włosa mojego królestwa!

Silne słowa, ale to, czy rządy Ranavalony były "szczęściem" dla jej ludu, pozostały niewidoczne. Z całą pewnością usiłowała trzymać się tradycyjnych wartości, obalając prawie wszystkie zasady jej męża: wyrzuciła misjonarzy, odrzuciła umowy handlowe z Francją i Anglią i stłumiła atak francuskiej marynarki wojennej.

Dyscyplina pod Ranavaloną była brutalna. Jeśli ktoś był podejrzany o bycie niegodnym zaufania, musiał zjeść trzy skórki z kurczaka, a następnie orzech rośliny, która zmusiła ich do rzucenia się. Czemu? Musieli rzucić wszystkie trzy skóry z kurczaka, aby okazać się wiernymi.

Pewnego razu, jeden z kochanków Ranavalony, którego złapała z inną kobietą, odmówił zrobienia tego i natychmiast trafił w szyję. Po bitwie z Francuzami i Anglikami na szczupakach można było znaleźć 21 europejskich głów, ostrzegając innych o błędach swoich rodaków. Powiedział, że bitwę wygrano głównie dlatego, że mieszkańcy Madagaskaru mieli szczęście - wielu cudzoziemców padło ofiarą malarii.

Tymczasem Ranavalona zabroniła praktykowania chrześcijaństwa w swoim królestwie; nie chciała mieć nic wspólnego z nauczaniem chrześcijaństwa, chrztów i niedzielnych nabożeństw. W 1835 roku powiedziała, że nie odmawiałaby obcokrajowcom wolności religii, ale nie należało jej uczyć jej ludzi, a "ktokolwiek łamie prawa mojego królestwa, zostanie ukarany śmiercią - kimkolwiek by on był".

Wielu zagranicznych chrześcijan uciekło, pozostawiając nawróconych w obliczu grzywny, więzienia, tortur i egzekucji. W pewnym momencie Ranavalona zarządził, że piętnaście chrześcijańskich przywódców zwisa za sznurami nad skalistym wąwozem. Ich liny zostały następnie odcięte, wysyłając je na spotkanie z ich twórcą. Kilka tysięcy osób uważano za prześladowanych z powodów religijnych pod rządami Ranavalony.

Zrozumiałe jest, że Ranavalona jest przedstawiana jako brutalny tyran przez wielu jej współczesnych przywódców europejskich. Jej własny lud trochę się wystraszył, zwłaszcza, że zachowanie Ranavalony stawało się coraz bardziej niekonsekwentne. Na przykład w 1845 roku zażądała, aby cały dwór wraz z ogromną liczbą służących i niewolników udał się na polowanie na bawoły. W sumie 50 000 ludzi wyrusza na polowanie na bawoły. Niosły ze sobą bardzo niewiele zapasów i musiały zbudować drogę, jak szły zgodnie z rozkazem Ranavalony. Wiele osób padło z głodu i wyczerpania, a około 10 000 osób zginęło podczas 4-miesięcznego polowania, w którym nie zabito żadnego bawoła.

Po drodze Ranavalona urodziła syna o imieniu Rakoto, który ze względu na tradycję został legalnym spadkobiercą króla Radamy. Rakoto nie zgadzał się z wieloma politykami swojej matki i brał udział w kilku działaniach przeciwko jej życiu, z których żadna się nie udała.Mimo to, został jeszcze nazwany spadkobiercą tronu i przejął ją, gdy zmarła w spokoju w 1861 roku.

"Mad" chociaż była i trochę brutalna, Ranavalona była całkiem dobrym politykiem i przywódcą. Starała się zachować dziedzictwo kulturowe swojego kraju, broniła go przed silniejszymi obcymi narodami, które chciały skorzystać z zasobów wyspy i rozszerzyły jej terytorium, aby pokryć prawie cały Madagaskar. To powiedziawszy, liczba ofiar śmiertelnych związanych z Ranavaloną nie skończyła się wraz ze śmiercią. Na jej pogrzebie przypadkowo zapalono beczkę prochu, a powstały wybuch zabił kilku uczestników pogrzebu, być może odpowiedni koniec jej rządów.

Rakoto, który po koronacji nazywał się Radama II, odwrócił wiele zasad swojej matki, ale okazał się być nieudolny, gdy chodziło o wykrycie spisków o morderstwo i został zabity zaledwie kilka lat po swoim panowaniu.

Dodatkowe fakty:

• Pomimo nienawiści do europejskiej polityki i religii, Ranavalona była dziwnie zachwycona francuskimi stylami ubioru. Na koronacji miała nawet francuską suknię.
• Opinia Ranavalony na temat Madagaskaru jest obecnie zróżnicowana w zależności od religii danej osoby; zrozumiałe jest, że chrześcijanie nie życzli sobie, aby Ranavalona zabił wielu swoich współwyznawców.