Co karaluchy jedzą i gdzie żyją, kiedy nie ma żadnych domów?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Spośród 5000 znanych gatunków karaczanów, najbardziej plagą ludzi jest amerykański karaluch (Periplaneta Americana) i niemieckiego karalucha (Blattella Germanica).

Amerykański karaluch

Americana jest największym karaluchem napotykanym w konstrukcjach ludzkich, rosnącym do średniej długości 1,5 cala (4 cm); nie jest powszechne w domach w północnym USA, preferując cieplejsze otoczenie, choć będzie ono widoczne - zwłaszcza w większych, szczególnie komercyjnych obiektach, takich jak sklepy spożywcze i restauracje.

W przeciwieństwie do swoich niemieckich odpowiedników, amerykański karaluch będzie żył na zewnątrz (w cieplejszym klimacie), aw takich miejscach jak Floryda, można je znaleźć wokół śmieci, w drzewach i w palach. Podczas okresów ulewnych deszczy, gatunek ten jest znany z "masowej migracji" i opanowania budynku. Robaki są zarządzane w domach poprzez uszczelnianie pęknięć, usuwając gnijącą roślinność i utrzymując obszary wokół konstrukcji tak suche, jak to tylko możliwe.

Rdzenny dla Afryki amerykański karaluch został wprowadzony przez staw w 17 wieku i zwykle znajduje się pod ziemią w kanalizacji, tunelach parowych, kanałach i piwnicach. Prolific, jedna wspólnota Americana odkryto go w jednym włazie kanalizacyjnym składającym się z 5 000 członków.

Przeciętnie każda samica gatunku wyprodukuje 150 jaj w okresie 10 miesięcy i złoży je w gromadach w twardym skorupie, w pobliżu źródła pożywienia - czasami "przyklejając" skrzynkę do źródła swoim śladem.

Po wylęgu amerykański karaluch przechodzi kilka etapów rozwoju, ale podczas każdego z nich aktywnie żeruje na jedzenie. Oportunistyczni, cieszą się tym, co jest pod ręką i zjedzą gnijącą materię, a także chleb i owoce, papier i odzież, włosy, a nawet buty.

Z powodu ich skłonności do ścieków i ludzkich odchodów, amerykański karaluch rozprzestrzenia się na 22 gatunki organizmów wywołujących choroby u ludzi, w tym pierwotniaki, wirusy, grzyby i bakterie, a także kilka gatunków pasożytniczych robaków.

Karaluch niemiecki

Americana kuzyn, niemiecki karaluch, jest palantem, którego prawdopodobnie spotkałeś w pewnym momencie, jeśli kiedykolwiek miałeś problem z karaluchem w twoim domu. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają średnio około 0,5 cala długości (10-15 mm).

W tajemnicy, niemiecki karaluch spędza większość swojego czasu (około 75%) na ukrywaniu się. Jest to prawdopodobnie spowodowane, przynajmniej częściowo, faktem, że Germanica nie może żyć bez ludzi i naszych nowoczesnych wygód. Więc jeśli nie pozostaną w ukryciu, szybko znajdą się w większości domów. W rzeczywistości, co najmniej jedno badanie wykazało, że gatunek wymrze w zimie w północnym klimacie w domach, które nie mają centralnego ogrzewania.

Wewnątrz rezydencji karaluch niemiecki żyje w dużych grupach, skupionych w ciemnych miejscach, często w kuchni; ulubionymi nawiedzeniami są ściany i puste przestrzenie szafki, a także pod i za piecem, zmywarką i lodówką. Odnajdują się nawzajem poprzez zapach, który pochodzi z kupy, którą zadają w określonych miejscach (zwanych "punktami centralnymi kału"). Podobnie jak jej amerykański odpowiednik, gatunek ten zjada prawie wszystko, co może zatopić swoje żuwaczki, chociaż szczególnie uwielbia śmieci, słodycze, tłuszcz i mięso.

Kobiety z Germanica gatunki trzymają na swoich jajach znacznie dłużej amerykańskie karaluchy i upuszczają je tylko w ciągu 24 godzin od wyklucia się jaj; dodatkowo każdy przypadek ma więcej jaj, trzymając w dowolnym miejscu od 30 do 48 na raz. Jedna samica z gatunku może wyprodukować ponad 200 jaj w ciągu swojego życia, a według Penn State University w College of Agricultural Sciences, "w ciągu jednego roku można wyprodukować ponad 10 000 potomków …"

Podobnie jak jego kuzyn, niemieckie karaluchy przechodzą wiele etapów rozwoju, chociaż od czasu wyklucia (pojawiając się w postaci nimf), również żerują na pożywieniu. Ciągle rozmnażająca się, każda konkretna społeczność tego gatunku będzie zazwyczaj składała się tylko z 20% dorosłych i około 80% nimf.

Od Germanica przenosi również patogeny, takie jak biegunka, zatrucie pokarmowe i czerwonka, które mogą przenosić się na ludzi w przypadku inwazji. Ponadto, jak wiadomo, odchody niemieckiego karalucha, jak również jego spłycona skóra (oba gatunki, na każdym etapie rozwoju zaznaczono linieniem - lub złuszczeniem starej skóry), powodują u niektórych ludzi reakcje alergiczne, w tym wyzwalanie astma i rozwój wysypki skórnej.

Niemieckie karaluchy są bardzo trudne do pozbycia się ze względu na ich skryty charakter i płodną płodność. Niemniej jednak, środki zapobiegawcze, takie jak utrzymywanie wymagającego czystości domu (np. Nie pozostawianie brudnych naczyń przez noc), przechowywanie produktów spożywczych w pojemnikach odpornych na błędy i opróżnianie pojemników na śmieci często mogą bardzo pomóc.

Powszechne metody zabijania karalucha niemieckiego obejmują stosowanie środków chemicznych takich jak hydrametylnon i fipronil, a także wstrząsanie trującymi pyłami, takimi jak kwas borowy, w szczelinach i przestrzeniach, w których się gromadzą (chociaż należy zachować ostrożność, mogą one być toksyczne dla dzieci i zwierząt domowych). Co zaskakujące, entomolodzy z Penn State University twierdzą, że zamgławiacze nie tylko nie działają, ale mogą pogłębić problem, tymczasowo rozpraszając karaluchy, ale tylko później.