Krokodyle naprawdę rzucają łzy, kiedy jedzą

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Od stuleci wiadomo, że krokodyle płaczą podczas jedzenia. Jedno z pierwszych odniesień do tego pochodzi z XIV-wiecznego bestsellera Podróż i Podróż Sir Johna Madeville'a, gdzie autor pisze

W tym kraju i przez wszystkich Indów będzie wielka ilość kąkodków, to jest sposób długiego węża, jak już wcześniej powiedziałem. A nocą oni mieszkają w wodzie iw dniu na ziemi, w skałach iw jaskiniach. I nie jedzą mięsa przez całą zimę, ale leżą jak we śnie, podobnie jak węże. Te węże zabijają ludzi i jedzą ich płacząc; a kiedy jedzą, poruszają szczęką, a nie szczęką, i nie mają języka.

Inne wzmianki o krokodylach będących żarłocznymi zjadaczami można znaleźć zarówno w sztukach Otella Szekspira, jak i Henryka VI.

Pomijając antropomorfizacje, takie jak "krokodyle płaczą, ponieważ są smutne, że coś zabiły", okazuje się, że istnieje fizjologiczny powód tego zjawiska, chociaż pewne szczegóły na ten temat są wciąż przedmiotem debaty.

W 2007 roku zoolog Ken Vliet i konsultant neurologii Dr. D. Malcolm Shaner obserwowali i nagrywali bliskich krewnych krokodylom, kajmanom i aligatorom, podczas gdy gady jedzą. To, co zobaczyli, to fakt, że te gady faktycznie wytwarzają łzy, gdy jedzą, a niektóre nawet mają łzy "spienione i bąbelkowe" wokół oczu. Konkluzja Vliets była taka, że produkcja tylu łez jest wynikiem syczy i huffów, które zwierzęta robią podczas pożerania swojej ofiary. Takie zachowanie żywieniowe wymusza przepływ powietrza przez zatoki i stymuluje gruczoł łzowy do wytwarzania nadmiernych łez. Niektóre z uciekających powietrza także produkują spienianie i bulgotanie, którego byli świadkami.

Inni eksperci od krokodyli, tacy jak Adam Britton, sugerują, że kiedy krokodyl gryzie mocno swoją ofiarę, wyciska ona łzy z kanałów łzowych, co wywołuje efekt płaczu. Podobnym wyjaśnieniem, które zostało zaproponowane, jest to, że nagromadzone łzy prawie zawsze są zgromadzone pod okiem i zaczynają spływać po szczękach krokodyla, gdy energicznie porusza głową podczas jedzenia.

Niektórzy eksperci twierdzą, że wytwarzane łzy są po prostu środkiem ochronnym podczas gwałtownych działań, które mają tendencję do otaczania krokodyla podbiciem jego ofiary. W połączeniu z oczyma, które odbijają się w ich głowach, gdy manipulują ustami, łzy te mogą pomóc w utrzymaniu oczu z powodu ich uszkodzenia przez gruz w wodzie lub gwałtownego bicia zwierzęcia staczającego bój.

Dodatkowe fakty:

• Krokodyle mają dwie formy łez wytwarzanych z dwóch różnych źródeł. Pierwszy pochodzi z gruczołu łzowego znajdującego się pod tylną częścią dna oczodołu. Te łzy wydają się pomagać smarować oko w taki sam sposób jak gruczoły u ludzi. Krokodyle mają również trzecią powiekę, zwaną naciekającą membraną. Membrana ta jest przejrzysta, a po zamknięciu umożliwia widzenie krokodyla, zachowując przy tym wilgoć pod wodą. Drugi rodzaj łez wytwarzają wyspecjalizowane gruczoły zwane gruczołami Harderian. Znajdują się one pod spodem przedniej krawędzi trzeciej powieki. Te gruczoły wydzielają specjalną tłustą łzę. Uważa się, że ten typ pomaga chronić oczy przed osmotycznym działaniem wody na rogówkę.
• "Łzy krokodyli" to powszechny termin używany, gdy ktoś wylewa łzy, próbując zmusić innych do myślenia, że są skruszeni lub smutni, nawet jeśli nie są.
• Zespół łez krokodylich, znany w medycynie jako "hiperlacrimacja wywołana odżywianiem", jest ludzką dolegliwością, w której osoba samoistnie rozrywa się podczas jedzenia. Może być kilka przyczyn problemu, takich jak porażenie Bella. Mechanizmem za powstającymi łzami jest uszkodzenie nerwów służących gruczołowi ślinowemu.
• Patricia Webster z Maidstone w Anglii ma rzadką postać zespołu Guillain-Barrégo, znaną jako zespół Millera Fishera (występującą tylko u około 5% takich pacjentów). Stan ten uszkadza kilka nerwów twarzowych pacjenta, w szczególności nerwy okoruchowe, bloki bliskowschodnie i podbrzusza. Patricia stwierdziła, że powikłaniem jej choroby była niezdolność do jedzenia bez rozrywania! Jej lekarze postanowili spróbować niekonwencjonalnego podejścia i zaczęli leczyć ją za pomocą zastrzyków Botox (Onabotulinomtoxin A). Powszechnie stosowany jako zabieg kosmetyczny, Botox jest neurotoksyną, która blokuje sygnały nerwowe. Może to pomóc w niekontrolowanym zaostrzeniu i ruchach mięśni, a po wstrzyknięciu do gruczołu potowego zmniejsza ilość potu wytwarzanego przez gruczoł. Przypuszczam, że jej lekarze uważali, że jeśli działa na gruczoły potowe, dlaczego nie gruczoły łzowe? To, co znaleźli, to niekontrolowane łzy Patricii, które zatrzymały się po pierwszym zabiegu.
• 6-letnia dziewczynka, która również pochodzi z Anglii, jest również dziwnie cierpiąca z powodu nieumyślnego płaczu. Chociaż w jej przypadku nie łza podczas jedzenia. Zamiast tego dostaje wodniste oczy za każdym razem, gdy siusia! Jej lekarze początkowo sądzili, że może to być spowodowane nieprawidłową ścieżką nerwową w rejonie jej mózgu zwanym mózgiem. Ten obszar mózgu kontroluje zarówno oddawanie moczu, jak i produkcję łez. Kiedy badano dziewczynę, ta teoria stała się mniej prawdopodobna, ponieważ jej szczęka również opadłaby i za każdym razem, gdy oddawałaby mocz, zaczynała spoglądać w przestrzeń w niereagujący sposób.Dokładna przyczyna schorzenia biednej dziewczyny pozostaje na razie zagadką. Być może to jest toczeń !!! (To nigdy nie jest toczeń.) 😉
• Nie ma dużej różnicy między aligatorami a krokodylami. Chociaż technicznie różne gatunki, są one zgrupowane razem z kajmanami i gawialami w gadzim porządku "crocodilia", z których w sumie w sumie jest 23 gatunków. Tak więc stwierdzenie "wszyscy aligatory są krokodylami, ale nie wszystkie krokodyle są aligatorami" to truizm, który potrafi oszołomić umysły! W zależności od gatunku najlepszym sposobem odróżnienia jest lokalizacja i wygląd pyska. Aligatory zwykle żyją w słodkiej wodzie, a krokodyle w słonej wodzie. Crocs są w stanie żyć w bardziej słonym środowisku, ponieważ mają gruczoły na swoich językach, które mogą pozbyć się nadmiaru soli. Aligatory mają również te gruczoły, ale nie działają tak dobrze.
• Innym sposobem odróżnienia ich od siebie jest spojrzenie na kształt ich pyska. Aligatory zwykle mają szersze pyski w kształcie litery U, podczas gdy krokodyle mają długie, spiczaste pyski w kształcie litery V. Jeśli nie jesteś pewien swoich U i V w tym panicznym stanie, tuż przed tym, jak usta gada uderzają o twoją nogę, a twój dociekliwy umysł chce wiedzieć, co dokładnie ma cię zjeść, krokodyle mają zwykle zęby, które przyklejają się do ich górnej części wargi, gdy ich usta są zamknięte. Zęby aligatorów są zwykle zakryte.