Krótka historia szkockiej whisky

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Szkot nazywany jest "wodą życia", a dla wielu, którzy znają jego urok już dziś, mogą zrozumieć, dlaczego. Jednak kronika tego czasami, dymnego, często orzechowego, czasami owocowego eliksiru jest słabo znana, a właściwie jego dokładne pochodzenie jest tracone przez mgły czasu (lub, co bardziej prawdopodobne, pijąc szkocką).

Czym jest Scotch?

Zasadniczo Scotch to jęczmień słodowy, który jest poddawany fermentacji i destylowany (dwa razy), a następnie poddawany starzeniu w dębowych beczkach. W Szkocji Scotch musi dojrzewać w beczce przez co najmniej 3 lata, chociaż większość wieku w przedziale od 8 do 20 lat. Szkocka robiona w ojczyźnie, Kanadzie i Anglii nosi nazwę Scotch Whisky (no e), podczas gdy w Irlandii i USA to Scotch Whisky.

Czym jest destylacja?

Ludzie destylują ciecze od czasów starożytnych Egipcjan. Może to być prosty proces. Zasadniczo powstaje układ, w którym ciecz jest ogrzewana w jednej komorze, ale odparowane pary gromadzone są w innej.

W produkcji whisky płyn zaczyna się od jęczmienia, który może kiełkować. Następnie suszy się go za pomocą dymu (jeśli stosuje się torf, nadaje jęczącemu smakowi dymny zapach), a następnie mielono i dodawano do wody (brzeczki), którą później fermentowano. Po fermentacji ciecz (pranie) jest najpierw destylowana, aby wytworzyć 20% alkoholu (niskie wino), a następnie drugi raz w skomplikowanym procesie, w którym pierwszy destylat (foreshoty) i ostatni (zwłoki) są odrzucane, i tylko "centralna część destylacji jest zachowana."

Następnie siedzi w beczce przez lata, rozwijając swój charakterystyczny smak.

Wczesna historia duchów

Niektórzy twierdzą, że ta sztuka destylacji powstała niezależnie na Wyspach Brytyjskich, ponieważ w Wielkiej Brytanii istnieją pewne dowody na istnienie duchów od czasu Podboju (około 43 rne). Jednak silny alkohol można wytworzyć na wiele sposobów, w tym za pomocą prymitywnej metody. używany w Chinach w VII wieku, w którym wino po prostu pozostawiono do zamrożenia, a następnie usunięto lód, wytwarzając napój o wyższej zawartości alkoholu. [1]

Bardziej prawdopodobne jest, że destylacja została przywieziona do Szkocji przez mnichów misjonarzy, którzy odziedziczyli długą tradycję tworzenia duchów.

W rzeczywistości odkrycie alembiku (w którym kolba z okrągłym szyjką jest połączona przez rurkę z oddzielnym naczyniem) przypisuje się na ogół Jabirowi ibnowi Hayyanowi około 800 rne Wiele osób uważa także, że Jabir użył tego procesu do destylacji pierwszego alkoholu etylowego z wina (chociaż Muzułmanie wstrzymali się od głosu, wino i inny alkohol były dostępne w kosmopolitycznym świecie arabskim). Bez względu na to, technologia ta wkrótce rozprzestrzeniła się w całej Europie, wspomagana w niewielkim stopniu przez wojny osmańskie w średniowieczu. W XV wieku na całym kontynencie odkryto ducha.

Najwcześniejsza produkcja szkockiej

Pierwszy rekord produkcji szkockiej znajduje się w Rolki skarbowe od 1494, dokumenty podatkowe, które wskazują na zakup składników do produkcji alkoholu: "Osiem pęczków słodu dla brata Johna Cora, aby zrobić aqua vitae [woda życia]"

Inne wczesne zapisy wskazują, że nawet król Jakub IV był fanem, a 15 i 17 września 1506 r. (Zgodnie ze swoim Rachunkiem Skarbnika) zamówił aqua vite.

Wygląda na to, że eliksir powstawał w całej Szkocji w XVII wieku, jako że Rejestr Tajnej Rady w Gamrie, Banffshire, zaznacza swoją obecność w odniesieniu do włamania i wkroczenia w 1614 roku, oraz uiskie (whisky) była również wymieniona w dokumentach pogrzebowych z 1618 roku.

Podatek akcyzowy

Chociaż najwcześniejsze zapisy gorzelni, Ferintosha z Culloden, pojawiają się dopiero w 1690 r. W aktach szkockiego parlamentu, najwyraźniej niektóre komercyjne przedsiębiorstwa działały już dawno temu. Na przykład, istnieje zapis, że w 1644 r. Ustawa o akcyzie szkockiego parlamentu pobierała podatek w wysokości "2 / 8d (13 pensów) za litr akwawita lub innego mocnego płynu".

Pomimo wysiłków zmierzających do ustanowienia prawa w handlu, w XVIII wieku rozkwitła nielegalna produkcja szkockiej. W końcu, w 1823 roku, próbując doprowadzić do kontroli szkockiej, wydano ustawę o akcyzie, która uniemożliwiła wykonywanie małych zdjęć i pobierała podatek za galon oraz opłatę licencyjną za większe operacje. W końcu udało się to, a szkocki przemysł stał się (w większości) legalny.

Dodatkowe informacje o szkockiej whisky:

Rodzaje szkockiej whisky

Jest 5 kategorii szkockiej whisky:

Single Malt

Powszechnie uważany za złoty standard Scotch, single malt jest destylowany w jednej destylarni, w doniczkach, tylko z wody i słodu, bez żadnych innych ziaren zbóż.

Pojedyncze ziarno

Ta destylarnia będzie również destylowana w pojedynczej destylarni, a także będzie miała wodę i słodowany jęczmień i może zawierać inne całe słodowane lub niesłodowane ziarna lub zboża. Nawet jeśli nie ma dodatkowych ziaren lub zbóż, to z jakiegoś powodu ta szkocka nie spełnia wymagań pojedynczego słodu.

Mieszany

Na tym poziomie whisky stanowi mieszankę jednego lub większej liczby pojedynczych ziaren i jednej lub więcej szkockiej whisky single malt.

Mieszany słód

Ten typ ma więcej niż jedną słodową szkocką whisky z więcej niż jednej destylowanej mieszanki razem.

Mieszane ziarna

Podobnie jak w przypadku mieszanego słodu, spirytusy w tej kategorii są wytwarzane z więcej niż jednej szkockiej whisky, wyprodukowanej w więcej niż jednej destylarni.

Duży biznes

Według raportu z 2012 r. Szkocka whisky jest "kamieniem węgielnym" szkockiej gospodarki. Roczne dochody brutto osiągają 4 miliardy funtów, a większość z nich to eksport (3,45 miliarda funtów). Branża zatrudnia ponad 10 000 szkockich pracowników i obsługuje kolejne 35 000 miejsc pracy. Producenci szkockiej kupują ponad 1 miliard funtów dostaw lokalnych, które stanowią ponad 80% wszystkich zużytych surowców. W ciągu jednego roku ponad 200 milionów funtów wydano na same zboża. [2] Rozwiń w celu uzyskania referencji