The Youngest To Serve: The Story of 12 Year Old Calvin Graham

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Miał zaledwie jedenaście lat, kiedy po raz pierwszy pomyślał o kłamstwie mniej więcej w swoim wieku, by dołączyć do Marynarki Wojennej. Świat był w środku drugiej wojny światowej, a niektórzy z jego kuzynów niedawno zmarli w bitwach. Graham podjął decyzję. Pytanie brzmiało, jak to zrobić.

Zaczął od golenia, ponieważ myślał, że ostatecznie sprawi, że będzie wyglądał na starszego. (I uwaga: wbrew powszechnemu przekonaniu, golenie nie ma wpływu na tempo wzrostu włosa ani jego grubość) Bardziej skutecznie, on kazał swoim przyjaciołom podrobić podpis matki dla zgody, ukradł pieczęć notariuszy i powiedział swojej mamie, że zamierza odwiedzić krewni na chwilę.

Graham wspominał później, że w dniu, w którym pojawił się, aby zaciągnąć się do pracy, "Stałem 5'2 i ważyłem 125 funtów, ale nosiłem jedno z ubrań moich starszych braci i wszyscy ćwiczyliśmy głębokie rozmowy".

Mimo wszystkich swoich wysiłków był jeden problem - dentysta, który pomógł przeskanować nowych rekrutów. Graham stwierdził: "Wiedziałem, że dowie się, jak byłem młody przez zęby … kiedy dentysta ciągle powtarzał, że mam 12 lat, powiedziałem, że mam 17 lat." Wreszcie, powiedział, że nie ma czasu, żeby ze mną zadzierać, a on pozwolił ja idę."

15 sierpnia 1942 r. Calvin Graham został zaprzysiężony w marynarce wojennej. Miał dwanaście lat, cztery miesiące i dwanaście dni, najmłodszą osobę, która zaciągnęła się do amerykańskiej armii od czasów wojny secesyjnej i najmłodszy członek amerykańskiej armii podczas II wojny światowej.

Po spędzeniu czasu w San Diego na podstawowym szkoleniu, wypłynął na pokład USS South Dakota jako ładowacz do 40-milimetrowej broni przeciwlotniczej, "zielonego chłopca" z Teksasu, który wkrótce stałby się nie tylko najmłodszym w służbie, ale także narodowym najmłodszy odznaczony bohater wojenny.

Południowa Dakota, znana również jako "Pancernik X" podczas wojny, była niszczycielem pod dowództwem kapitana Thomasa Leigh Gatcha, który zmierzał do Guadalcanal, jednej z Wysp Salomona na południowym Pacyfiku. W nocy 14 listopada 1942 r. Podczas bitwy pod Guadalcanal pancernik został trafiony czterdzieści siedem razy przez japoński ogień. Jeden wybuch rzucił Calvina na trzy piętra. Został poważnie raniony szrapnelem, który przeszył mu twarz i wybił przednie zęby. Dodatkowo doznał ciężkich oparzeń, ale mimo obrażeń próbował ratować żeglarzy przed niebezpieczeństwem.

Wziąłem pasy z martwych i zrobiłem tourniquets dla żywych i dałem im papierosy i zachęcałem ich przez całą noc. To była długa noc. To się postarzało … Nie narzekałem, bo połowa statku nie żyła.

Za swoje wysiłki w bitwie i pomoc innym żołnierzom, pomimo własnych obrażeń, otrzymał Brązową Gwiazdę oraz Purpurowe Serce.

Jednak rozróżnienie nie trwało długo. Rok po służbie w bitwie pod Guadalcanal, podczas gdy jego pancernik był naprawiany, matka Grahama dowiedziała się o tym, co robił jej syn i poinformowała Marynarkę wojenną o jego prawdziwym wieku.

Zamiast po prostu uwolnić go z jego służby, Graham został wrzucony do brygu przez prawie trzy miesiące. Wydaje się, że planował zatrzymać go tam, dopóki nie skończy się jego czas służby, ale ostatecznie został zwolniony, gdy jego siostra zagroziła pójściem do mediów i opowiedział im o uwięzieniu swojego brata, pomimo jego wybitnej służby. Graham został zwolniony, a jego medale zostały mu odebrane, a następnie niesłusznie zwolniony, co jest znaczące, ponieważ sprawiło, że pomimo obrażeń nie mógł otrzymać żadnych korzyści z tytułu niezdolności do pracy.

W wieku zaledwie trzynastu lat Calvin Graham był "małym weterynarzem", który szybko odkrył, że nie pasuje już do szkoły. Po raz kolejny wybrał życie dorosłego, ożenkując się i rodząc dziecko w wieku czternastu lat, pracując jako spawacz w stoczni w Houston.

W wieku siedemnastu lat rozwiódł się i zaciągnął do marines. Trzy lata później złamał plecy, kiedy spadł z molo. To nieszczęśliwe wydarzenie zakończyło karierę serwisową i pozostawiło mu do sprzedaży prenumeratę czasopism.

Przez resztę życia Graham walczył o świadczenia medyczne i czystą historię usług. W 1978 r. Otrzymał honorowy wyrok (zatwierdzony przez prezydenta Jimmy'ego Cartera), a wszystkie jego medale, z wyjątkiem Purple Heart zostały przywrócone. Otrzymał także 337 $ zasiłku, ale odmówiono mu świadczeń zdrowotnych, z wyjątkiem statusu niepełnosprawności dla jednego z jego dwóch zębów, które utracił podczas II wojny światowej.

W 1988 roku jego historia przykuła uwagę publiczności dzięki telewizyjnemu filmowi Too Young the Hero. Publikacja jego historii skłoniła rząd do rewizji jego sprawy, a prezydent Ronald Reagan podpisał ustawę, która przyznała Grahamowi pełne świadczenia z tytułu niezdolności do pracy, zwiększyła jego wypłatę do 4917 dolarów i pozwoliła 18 000 dolarów na przeszłe rachunki medyczne poniesione z powodu obrażeń odniesionych podczas członkostwa w wojsku.. Było to jednak zależne od wpływów na usługi medyczne. Niestety, niektórzy lekarze, którzy go leczyli, już zmarli, a wiele rachunków za usługi medyczne zostało utraconych, więc otrzymał tylko 2100 $ na pokrycie kosztów leczenia.

Calvin Graham zmarł z powodu niewydolności serca w listopadzie 1992 r. W swoim domu w Fort Worth w Teksasie.W chwili jego śmierci wszystkie dekoracje zostały przywrócone z wyjątkiem Purple Heart. Dwa lata później jego purpurowe serce zostało przywrócone i przedstawione jego wdowie podczas specjalnej ceremonii. Otrzymał także Medal Narodowej Służby Obrony, Medal Kampanii Asiatic-Pacific z brązowym urządzeniem Battle Star i Medalem Zwycięstwa II Wojny Światowej.