Ten dzień w historii: 4 listopada - Człowiek, legenda

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 4 listopada 1879

Udowodnił, że jest naturalny z lasso, ostatecznie zdolny do wykonywania niesamowitych technicznych atutów, jednocześnie bawiąc ludzi dowcipnym przekomarzaniem się. Nauczył się rzemiosła jako ranczer, a następnie zdobył pierwsze wykształcenie w rozrywce, kiedy się dołączył Dziki zachód cyrku Texas Jack's,

On [Texas Jack] miał małą agregację Dzikich Zachodów, która odwiedzała obozy i robiła niesamowity interes. Zrobiłem trochę sznurowania i jazdy, a Jack, który był jednym z najmądrzejszych showmanów, jakich znałem, bardzo mnie zainteresował. To on dał mi pomysł na mój oryginalny scenopis z moim kucykiem. Wiele się o nim nauczyłem. Mógłby zrobić bum akt z liną, której zwykły człowiek nie mógłby uciec, i sprawić, by publiczność uznała, że jest świetna, więc uczyłem się go przez godzinę, a od niego poznałem wielką tajemnicę serialu biznes-wiedząc, kiedy wysiąść. To człowiek, który wie, kiedy rzucić, że publiczność chce więcej.

Will był tak biegły w lasso, z którego uczynił Księga rekordów świata Guinnessa za rzucenie trzech lass w tym samym czasie i wyładowanie wszystkich trzech rzutów - jednego wokół szyi konia, drugiego wokół jeźdźca, a trzeciego zwołującego cztery nogi konia.

Rogers nigdy nie ukończył szkoły, decyzja, której zawsze żałował. Aby wypełnić luki w swojej edukacji, stał się zapalonym czytelnikiem i lubił rozmawiać z ludźmi, a co ważniejsze, słuchać ich. ("Człowiek uczy się tylko przez dwie rzeczy, jedna czyta, a druga to towarzystwo mądrzejszych ludzi.") Te namiętności stały się budulcem humorystycznych obserwacji Willa na temat wszystkiego, od codziennego życia po politykę.

Urocza, ale często deprezywująca osobowość Rogersa zdobyła mu wielu wielbicieli, gdy podejmował działania na torze w Vaudeville, generalnie wykonując różne triki lasso, jednocześnie monologując o rzeczach w wiadomościach w tym czasie. Otworzył swój akt leniwie bawiąc się lasso w imponujący sposób, stwierdzając: No, o czym mam mówić? Nie mam nic śmiesznego do powiedzenia. Wiem tylko to, co czytałem w gazetach …

W końcu postanowił spróbować szczęścia na Broadwayu. W 1916 roku zadebiutował na Broadwayu w "The Wall Street Girl". To był wielki sukces i Rogers wkrótce rozszerzył się na (cichy) ekran. Wraz z nadejściem rozmawiającego obrazu - lepszego medium do wyświetlania jego dowcipu - stał się narodowym fenomenem. Jego domowa postawa i folkowy humor przemawiały do mas, które postrzegały Willa jako jednego z ich własnych, który powstał z niczego poprzez niesamowitą etykę pracy, by osiągnąć Amerykański Sen.

Poza swoim występem na scenie i występowaniem w sztukach i filmach, Will napisał także sześć książek i napisał ponad 4000 artykułów konsorcjalnych, w tym jego najbardziej znaną kolumnę Will Rogers mówi co tydzień było syndykatem i docierało do zdumiewających czterdziestu milionów czytelników. (Dla porównania, ludność Stanów Zjednoczonych liczyła wówczas około 120 milionów ludzi).

Poza tym podbił fale radiowe jako komentator polityczny i osobowość radiową, będąc gospodarzem jednego z najpopularniejszych programów radiowych w kraju, programu w niedzielę w nocy. The Gulf Headliners. Ze względu na jego status jako renomowanej i szanowanej ikony narodowej, niewielu miało siłę przebicia Will jako politycznego eksperta. Jego obserwacje były typowo humorystyczne, spiczaste i całkowicie bezstronne (pomimo bycia zagorzałym Demokratą), szybko czyniąc go czołowym narodowym komentatorem politycznym. Na tym wszystkim, słynne stwierdzenie: Nie żartuję. Po prostu obserwuję rząd i relacjonuję fakty …

Powiedział, że był dobrym przyjacielem z republikańskimi prezydentami Calvinem Coolidge'em i demokratą Franklinem Rooseveltem, więc najwyraźniej nie mieli nic przeciwko dobrodusznemu użebrowaniu.

W 1928 r. Kandydował nawet na prezydenta jako członek swojej partii Anti-Bunk, obiecując, że jeśli zostanie wybrany, jego pierwszym aktem będzie rezygnacja. Ta fałszywa kampania została wykorzystana jako platforma do zilustrowania różnych absurdów w sposobie, w jaki kandydaci prowadzili kampanię, oraz w procesie wyborczym, który wtedy, jak teraz, skupiał się bardziej na zachowaniu niż cokolwiek innego.

Pomimo czasu spędzonego na wszystkich innych przedsięwzięciach, na początku lat 30. XX wieku Rogers wciąż był siłą, z którą trzeba się liczyć w Hollywood, czego dowodem są trzy szalenie popularne filmy, Doktor Bull (1933), Judge Priest (1934), oraz Steamboat Round The Bend (1935). Trochę długo w ząb, aby grać młodego bicza z wcześniejszych lat, Will przedstawił teraz prostych sędziów lub lekarzy - ale z tym samym, często ad-libbed, dowcipne poczucie rozsądku i mądrości.W sumie w swojej karierze stworzył 50 niemych filmów i 21 "talkie" i został wybrany najbardziej popularnym aktorem Hollywood w 1934 roku.

Will miał inne zainteresowanie, które go pochłonęło - lotnictwo. Był już rozległym podróżnikiem na całym świecie dzięki swojej pracy jako dziennikarz i wykonawca, ale w 1935 roku czekał na przyjemną podróż z lotnikiem Wiley Post, kierując się na Alaskę, a następnie do Rosji, by zbadać potencjalne przyszłe pocztowe i pasażerskie trasy lotnicze. Tragicznie, krótko po wylądowaniu w złych warunkach pogodowych, aby uzyskać ich łożyska, wycofali się tylko, aby ich silnik prawie natychmiast odszedł, powodując ich upadek w lagunie niedaleko Point Barrow Alaska 15 sierpnia 1935 roku, zabijając obu mężczyzn.

Przedwczesna śmierć Willa Rogersa w szczytowym momencie jego sławy i wpływów była ciosem dla jego milionów fanów, choć ironicznie trzymała się wspomnianego credo: "To człowiek wie, kiedy rzucić palenie, że publiczność chce więcej."

Jego żona Betty wzniosła pomnik dla swojego męża w swoim rodzinnym stanie Oklahoma, który został poświęcony przez prezydenta Franklina D. Roosevelta w 1938 roku. Powstało także wiele innych pomników, w tym posąg na Kapitolu, który jest jedynym w pobliżu Izba Reprezentantów, aby mógł "mieć oko na Kongres". Podobno- tak twierdzą przewodnicy Capitol (z przewodnikiem, który jest źródłem ogromnie nieprecyzyjnych informacji) - od dawna tradycja polegała na tym, że Prezydenci pocierali butem posąg Rogersa na szczęście, zanim wyruszyli do komnaty, aby dać państwu adresu Unii.

Choć od dziesięcioleci odszedł, polityczne poglądy Rogersa nadal pozostają aktualne (niestety w wielu przypadkach), a on nadal ma wpływ na pisarzy i humorystów do dziś, z odcieniami aktu Rogersa widzianego u takich artystów jak John Stewart i Stephen Colbert, wśród wielu innych.

Will słynne stwierdzenie: "Kiedy umrę, moje epitafium lub cokolwiek zwą te znaki na nagrobkach, będzie czytać:" Żartowałem o każdym wybitnym człowieku z moich czasów, ale nigdy nie spotkałem człowieka, którego nie lubiłem. " Jestem z tego taki dumny. Nie mogę się już doczekać, żeby umrzeć, żeby można było go wyrzeźbić. "Jeszcze jedno pióro w czapce mówi, że było wyjątkowo niewielu ludzi, którzy nie lubili Willa w zamian.