Skorumpowany i bezwzględny kalifornijczyk, który dał nam imię na ser "Monterey Jack"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ser poprzedza pisaną historię. Starożytni Egipcjanie kochali ser tak bardzo, że obrazy przedstawiające proces produkcji sera malowane były w grobowcach. Homer's Odyseja opowiada o tym, jak Cyclops przechowywał swój ser. Grecy i Rzymianie używali sera jako wyśmienitej waluty. W średniowieczu, jeśli na stole był ser, to znaczy, że rodzina miała przynajmniej umiarkowane bogactwo. (Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, patrz: Krótka historia sera) Podczas gdy ser jest obecny od wieków, wiele serów, które jemy dzisiaj, zostało wynalezionych w ciągu ostatnich pięciuset lat. Kilka z nich wymyślono nawet w Stanach Zjednoczonych, a jednym z nich był ser Monterey Jack. Jak więc Monterey Jack otrzymał swoją unikalną nazwę? Zanim do tego dojdziemy, musimy cofnąć się o około trzysta lat do hiszpańskich klasztorów w Kalifornii.

W XVIII wieku hiszpańscy misjonarze rozpoczęli przejęcie Kalifornii. Było to 16 lipca 1769 r., Kiedy powstała pierwsza misja katolicka w dzisiejszym San Diego. W ciągu sześćdziesięciu lat, począwszy od 1769 r., Dwadzieścia jeden placówek zostało zasiedlonych przez katolickich księży zakonu franciszkańskiego, aby rozpowszechniać ich wierzenia wśród miejscowej ludności. Drugi ustanowiony, po San Diego, był w dzisiejszym Monterey w Kalifornii.

Hiszpańscy misjonarze bardzo pragnęli samowystarczalności. Chociaż nie do końca to osiągnęli (część wsparcia finansowego pochodziła z "Pobożnego funduszu kalifornijskiego" założonego przez Hiszpanię w 1697 r., Później stanie się przedmiotem sporów między USA i Meksykiem), przywieźli zapasy żywności, żywność i nasiona i zwierząt gospodarskich w Kalifornii, nigdy wcześniej nie widzianych w obu Amerykach. Na przykład winogrona, jabłka i figi uprawiano po raz pierwszy w tej części świata w tym czasie. Owoce te pochodziły z Azji, ale wcześniej przybyły do Europy jako produkt handlu. Pomarańcze (również pochodzące z Azji) zostały zasadzone po raz pierwszy w Ameryce Północnej w rejonie Zatoki Meksykańskiej i Karaibów około 150 lat wcześniej (mniej więcej na początku XVII wieku), ale po raz pierwszy pojawiły się na zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej z powodu hiszpańskiego misjonarze.

Zwierzęta gospodarskie, podobnie jak bydło, były również częścią europejskiej kolonizacji Ameryki. Przyjeżdżając w połowie XVII wieku z Europy, bydło było ogromnym źródłem pożywienia i zaopatrzenia (na przykład skóry) dla osadników. Oczywiście mleko pochodzi również od tych krów. Wszelkie świeżego mleka, które nie było używane, zostało zachowane przez przekształcenie go w ser.

W Monterey produkowany ser był miękki, kremowy i lekki i stał się częścią regularnej diety hiszpańskich misjonarzy. Nazwali to "Queso blanco pais" lub "wiejskim białym serem". Stąd nazwa Monterey o nazwie "Monterey Jack", a samo miasto nosiło nazwę od wicekróla Nowej Hiszpanii, Gaspar de Zúñiga Acevedo y Fonseca, 5. hrabia Monterrey. (Ten ostatni "Monterrey" ostatecznie wywodzi się z galicyjskiego "Monterrei", co w istocie oznacza "król górski").

Ale co z Jackiem?

Szybko do przodu około siedemdziesiąt lat, do 1841, kiedy szkocki imigrant imieniem David Jack przybył do Nowego Jorku. Stał się sklepikarzem z dwoma braćmi, którzy byli już w Ameryce. Nie jest jasne, co dokładnie sprzedał ich sklep, ale w pewnym momencie stali się podwykonawcami armii i gościli wojskowych, w tym jednego Roberta E. Lee.

Najwyraźniej niezadowolony z życia w sklepie i po usłyszeniu o wielkich fortunach, jakie miały powstać w kalifornijskim gorączce złota, w 1848 roku Jack ruszył na zachód. Zanim jednak wyjechał, kupił wartą 1400 dolarów (około 37.169 dolarów) rewolwerów w nadziei, że uda się sprzedać je na zachód "praworządnym i bezprawnym". Zrobił dokładnie to i zyskał spore zyski. Jego spekulacja złotem nie była jednak tak opłacalna i jak wiele innych przeniósł się do San Francisco, by spróbować związać koniec z końcem. Został agentem celnym i trafił do Monterey podczas podróży służbowej. Jack zakochał się w miasteczku na wybrzeżu i oficjalnie tam się przeprowadził, ale walczył. W rzeczywistości wrócił do Szkocji na rok, kiedy zmarł jego ojciec. Wrócił jednak, zdecydowany zostać bogatym członkiem społeczności.

W 1821 r. Meksyk uzyskał niepodległość od Hiszpanii po jedenastoletniej wojnie, aby uzyskać prawo. Aby zachęcić do ekspansji, rząd meksykański kontynuował to, co zaczęli Hiszpanie, wydając osobom fizycznym dotacje na grunty lub ranczo. Osoby te mogły osiedlać się, uprawiać ziemię i korzystać z ziemi, mimo że starały się nadawać odpowiedni kształt. W 1846 roku, zaledwie dwadzieścia pięć lat po odzyskaniu przez Meksyk niepodległości, armia amerykańska najechała na meksykańskie terytoria Nowego Meksyku i Kalifornii, a rozpoczęła się wojna amerykańsko-meksykańska. To nie pierwszy raz, gdy Stany Zjednoczone przymusowo próbowały zabrać ziemię z Meksyku. W 1845 roku Ameryka "zaanektowała" Teksas. W ciągu dwudziestu dwóch miesięcy Stany Zjednoczone wygrały wojnę, a ich ekspansja terytorialna na wybrzeże Pacyfiku została zakończona.

Traktat z Guadalupe Hidalgo pozwolił przynajmniej na nieco ugodowy koniec wojny. Traktat nawoływał do kilku dużych ustępstw po obu stronach.Meksyk miał oddać Kalifornia, Nowy Meksyk i resztę Arizony do Stanów Zjednoczonych, a także uznał roszczenia USA do Teksasu. W zamian za to Stany Zjednoczone zapłaciłyby Meksykowi 15 milionów dolarów (dziś około 398 milionów dolarów), zaoferują obywatelstwo każdemu meksykańskiemu żyjącemu na tych ziemiach i nadal podtrzymują system ranczo ustanowiony przez rząd meksykański. Te teoretyczne obietnice zostały zachowane, ale rząd Stanów Zjednoczonych znalazł sposób na obejście tego ostatniego przepisu.

Ustanowione przez rząd amerykańskie prowizje zostały ustalone w celu ustalenia, kto faktycznie był właścicielem rancho. Właściciele rancho zostali zmuszeni do dostarczenia dokumentacji, aktów i zapisów, aby udowodnić, że to ich ziemia. Wielu nie mogło tego zrobić ze względu na lata, które minęły od momentu, gdy weszły w posiadanie i brak potrzeby tego typu, podczas gdy Meksyk nadal rządził. Historycy uważają, że był to prosty chwyt ziemi kontrolowany przez USA, obejmujący ziemię poprzez ustanawianie przepisów i regulacji, które były nieuczciwe wobec właścicieli ranczo.

W tym miejscu wracamy do pana Davida Jacka.

W 1853 roku, gdy Stany Zjednoczone nadal zajmowały się pozyskiwaniem gruntów, pueblo Monterey usiłowała zaskarżyć, że ziemia należy do miasta, a nie do rządu USA. Zatrudnili Delosa Rodeyna Ashleya na prawnika. Później będzie skarbem Kalifornii i kongresmenami z Nevady. W rzeczywistości wygrał ich roszczenia, ale zażądał prawie tysiąca dolarów opłat. Miasto było spłukane i zmuszone było do licytacji swoich ziem, by zapłacić Ashley.

W dniu 9 lutego 1859 roku o godzinie 17 rozpoczęła się aukcja. Jedynymi licytantami byli Ashley i David Jack. Kupili każdy cal ziemi w Monterey tego dnia, prawie 30 000 akrów za 1002,50 $. W ten sposób Ashley dostał pieniądze z miasta, a potem niektóre, kiedy później przekazał Jackowi swoje prawa do ziemi. Nietrudno było uwierzyć, że to była jakaś konfiguracja. Pozew dotyczący aukcji i późniejszego zakupu wszedł do Sądu Najwyższego i stał się znany jako "Gwałt Monterey".

David Jack szybko zyskał na jego zakupie dzięki rolnictwu, wypasowi i obciążeniu nieprzyzwoitymi podatkami tych, którzy go zbudowali. Był bezwzględny. Jack nabył jeszcze więcej ziemi i natychmiast zaczął wykluczać nieruchomości. Zrobił to, publikując ogłoszenia wykluczenia na trudnych do znalezienia częściach poszczególnych nieruchomości iw innym języku - tak jak w przypadku, gdyby był meksykańskim właścicielem, zawiadomienia były w języku angielskim. Jeśli byli Amerykanami mówiącymi po angielsku, byli po hiszpańsku.

Na tych ziemiach znajdowało się wiele rodzajów firm, które obecnie posiada Jack, w tym 14 różnych mleczarni, które były obsługiwane przez hiszpańskich i portugalskich mleczarzy w krajach Monterey. Kiedy mieli nadmiar mleka, zachowali go, zamieniając go w ser, specjalny "Queso blanco pais" lub "wiejski chłopski biały ser", podobnie jak ich misyjni przodkowie. Ponieważ Jack był współwłaścicielem tych mleczarni, uważał ten ser za swój własny. Spoliczkował na nim swoje imię i nazwał je "Sera Jacka". Wkrótce ser zaczął sprzedawać w Kalifornii i na zachodnim wybrzeżu. Aby określić, skąd pochodzi, ludzie zaczęli nazywać go "serem Monterey Jack". Jak możesz sobie wyobrazić, David Jack był w porządku z tym.

Do dnia dzisiejszego wciąż jest nazywany serem Monterey Jack i pochodne, takie jak Colby-Jack (mieszanka Colby'ego i sera Monterey Jack), hołd dla bezwzględnego, skorumpowanego kalifornijskiego właściciela ziemskiego, który twierdził, że stary przepis na ser jest jego własnym.

Dodatkowe fakty:

• Według broszury Kraft Foods z 1954 r. I amerykańskiego Foods, ser Monterey Jack jest "potomkiem półmiękkiego włoskiego sera, który karmił armie Cezara".
• W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, myszy w ogóle nie lubią sera, a nawet aktywnie unikają pewnych rodzajów sera. Mają bardzo wrażliwy węch, a niektóre sery wydzielają nieprzyjemne zapachy dla wielu typów myszy. Możesz przeczytać więcej na ten temat tutaj: Myszy nie lubią sera