Skąd pochodzi wirus Zika i co robi z twoim ciałem?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Ogólnie, arboowirusy są trudne do odróżnienia od siebie, ponieważ mogą prezentować się tak podobnie. Sposoby przenoszenia są również trudne do przyłożenia, ponieważ wielu zakażonych wykazuje jedynie łagodne objawy, podczas gdy duży odsetek nie wykazuje żadnych objawów klinicznych. Typowe objawy to ból ciała, gorączka, dreszcze, ból głowy, postępujące nudności i wymioty, czasem wysypka. Poważne objawy mogą obejmować wysoką gorączkę, dezorientację, drgawki, silny ból głowy i utratę przytomności.

Objawy grypopodobne, w których te wirusy występują, w połączeniu z ich głównie łagodną naturą, nie powinny zniechęcać cię do bardzo poważnych problemów zdrowotnych, które mogą potencjalnie powodować. Infekcja arbowirusowa dramatycznie rośnie w ciągu ostatnich kilku dekad. W samych Stanach Zjednoczonych w 2003 r. Było 9 858 potwierdzonych przypadków z 262 zgłoszonymi zgonami. Roczna zapadalność i ofiary japońskiego zapalenia mózgu szacuje się na 50 tys. W Azji. Denga infekuje ponad 50 milionów ludzi każdego roku na całym świecie.

Obawy o Zika zaczęły rosnąć w 2007 roku, kiedy poważna epidemia na wyspie Yap w Mikronezji spowodowała epidemię. Szybko rozprzestrzenił się na Polinezji Francuskiej w październiku 2013 r., Nowa Kaledonia w styczniu 2014 r. Oraz na Wyspę Cook i Wielkanoc w lutym 2014 r. Pierwszy potwierdzony przypadek w Brazylii został zdiagnozowany w marcu 2015 r. Stamtąd szybko rozprzestrzenił się na części obu Ameryk. Pierwszy przypadek Zika w Stanach Zjednoczonych został zdiagnozowany 17 stycznia 2016 r. Na Hawajach.

Urzędnicy ds. Zdrowia zaczęli się jeszcze bardziej przejmować, gdy Zika wiązała się ze wzrostem w przypadku choroby autoimmunologicznej zwanej Guillan Barré syndrome (GBS), a następnie wiązała się ze wzrostem niszczycielskiej nieprawidłowości mózgu zwanej małogłowiem u niemowląt urodzonych z zakażonych matek. Podobnie jak niepokój był fakt, że wirus rozprzestrzeniał się w populacji ogólnej szybciej niż większość arbovirusów.

Teraz do transmisji - podczas gdy wciąż jest wiele pytań dotyczących epidemiologii i transmisji Zika, wiemy już sporo. Może być przenoszona przez ukąszenia komarów, transfuzje krwi lub kontakty seksualne. Może przetrwać w nasieniu przez około 2 tygodnie. Jego rozprzestrzenianie się z zakażonego na komara może trwać do 1 tygodnia po początkowej infekcji. 80% osób bezobjawowo pojawia się podczas początkowej infekcji, która może trwać około 10 dni. Pozostałe 20% pacjentów występuje z łagodnymi, nie zagrażającymi życiu objawami, takimi jak gorączka, bóle stawów i mięśni, zapalenie spojówek, ból głowy, ból orbitalny i wymioty. Gdy objawy występują, zwykle trwają od dni do 1 tygodnia.

Jeśli chodzi o dokładniejsze działanie wirusa Zika na twoje ciało, po zarażeniu Zika wydaje się walczyć z twoim układem odpornościowym poprzez zakłócanie tego, w jaki sposób komórki twojego organizmu używają białek sygnałowych do wywoływania twojego układu odpornościowego, aby zareagować na określoną infekcję. Mówiąc dokładniej, komórki dendrytyczne organizmu (komórki, które ostrzegają resztę układu odpornościowego, że obecny jest wirus) mogą wysyłać sygnały do układu odpornościowego w kilku różnych ścieżkach, z których kilka blokuje Zika.

Aby uzyskać ultra-techniczny, blokuje translację interferonu typu 1 i fosforylację białek regulujących układ odpornościowy STAT1 i STAT2. Pozostawia jednak otwartą inną szlak sygnalizacji immunologicznej zwaną sygnalizacją receptora podobnego do RIG-1. Tak więc to ta otwarta ścieżka jest obecnie celem terapii lekowych, które wzmacniają układ odpornościowy w odpowiedzi na Zika.

Jeśli chodzi o to, co dzieje się z Ziką i niemowlętami, sposób, w jaki Zika atakuje komórki dendrytyczne, wydaje się być taki sam jak wpływa na inne komórki płodowe i łożyskowe, w tym tak zwane makrofagi łożyskowe, czego wynikiem jest nienormalny rozwijający się płód prowadzący do płodu. uszkodzenie mózgu i małogłowie (w skrócie, zmniejszenie obwodu głowy, które może być związane z opóźnionym rozwojem mózgu).

Naukowcy badają również związek między wirusem Zika a szeroką gamą innych zaburzeń neurologicznych. Jak wcześniej wspomniano, już znaleźli Zika jest wyzwalaczem dla GBS. To powoduje, że układ odpornościowy niszczy osłonkę mielinową otaczającą twoje aksony (przedłużenie komórki nerwowej niosącej sygnały nerwowe); osłona mielinowa przyspiesza sygnał wysyłany przez akson. Skutkiem tego pogorszenia pochewki są objawy takie jak osłabienie i nienormalne odczucia w rękach lub nogach. Może to ostatecznie doprowadzić do paraliżu niektórych grup mięśniowych. W ciężkich przypadkach może pozostawić osobę całkowicie sparaliżowaną i potencjalnie może zakłócać oddychanie, tętno i ciśnienie krwi. 25% pacjentów z GBS wymaga sztucznej wentylacji, a 20% traci zdolność chodzenia przez okres do 6 miesięcy. 3-10% z nich umiera pomimo standardowej opieki. W obszarach, w których sztuczna wentylacja nie jest dostępna, śmiertelność jest znacznie wyższa.

Ponieważ nie ma aktualnej szczepionki dla Zika (chociaż National Institute of Health przewiduje, że taki może być już w 2018 r.), Typowe leczenie dla wirusa obejmuje po prostu leczenie objawów - obniżenie gorączki, leczenie bólów ciała, bólu i innych objawów zaangażowany we wszystkie rodzaje zakażeń wirusowych. Istnieje kilka innych rodzajów leków stosowanych w leczeniu również obserwowanych arbovirusów, takich jak lek przeciwmalaryczny Hydroxychlorochine, który również był stosowany do hamowania wirusa dengi, i Amodiachina, która była stosowana w leczeniu Eboli.

Jednakże, czas na opracowanie tego typu terapii dla Zika jest problemem. Kiedy wirus Zika wybuchł na wyspie Yap w 2007 roku, 73% populacji zostało zainfekowanych w ciągu czterech miesięcy. Komary z Aedes (typ głównie odpowiedzialny za rozprzestrzenianie się Zika) są obecne w większości krajów obu Ameryk. Czynniki te łącznie doprowadziły wielu badaczy do opowiedzenia, że Zika może rozprzestrzenić się i stać się endemiczna w Ameryce Północnej i Południowej, zanim takie leczenie może być wykonane.

Wszystko to powiedziane, podczas gdy wirus Zika z pewnością przykuł naszą uwagę w ciągu ostatnich kilku lat i istnieją pewne bardzo prawdziwe obawy dotyczące pewnych osób (GBS i małogłowie nie są śmiejącymi się), kontrola rzeczywistości polega na tym, że nawet jeśli zostaniesz zarażony przez Zika i są w ciąży, nadal masz około 99% szans na normalne, zdrowe dziecko.

Fakt premiowy:

Jedno szczególnie innowacyjne podejście do szczepionki przeciwko Zika, która okazała się skuteczna zarówno u myszy, jak iu małp, wykorzystuje nici RNA, które posiadają kody genetyczne do wytwarzania tych wirusowych białek. Naukowcy wykorzystują zmodyfikowane wersje tak zwanych matrycowych RNA i wstrzykują je podobnie jak tradycyjne szczepionki. Wynikiem jest ta sama produkcja przeciwciał. Dr Drew Weissman, profesor chorób zakaźnych w Pennsylvania School of Medicine, stwierdza: "Nasza dotychczasowa praca sugeruje, że ta nowa strategia szczepionkowa wywołuje poziom neutralizacji wirusa około 25 razy większy, po pojedynczej dawce, niż w standardowych szczepionkach". Ta ochrona, którą uważa, jest częściowo spowodowana silną stymulacją specyficznego typu komórki odpornościowej znanej jako limfocyty T pomocnicze CD4. Te komórki są ważne dla utrzymania długoterminowej odporności przeciwciał. (Dla porównania, tradycyjne szczepionki zwykle zawierają osłabioną lub martwą wersję wirusa, którą lekarz próbuje chronić.) Te wirusowe białka sygnalizują układowi immunologicznemu wytwarzanie przeciwciał Kiedy te przeciwciała wyczują podobny wirus, zabijają go, chroniąc od infekcji.)