Dlaczego Tydzień zaczyna się w niedzielę

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Pierwszy dzień tygodnia (dla wielu), niedziela została odłożona na bok jako "dzień słońca" od starożytnego Egiptu na cześć boga słońca, zaczynając od Ra. Egipcjanie przekazali swoje idee 7-dniowego tygodnia na Rzymian, którzy również rozpoczęli swój tydzień w dzień Słońca, umiera solis. Po przetłumaczeniu na niemiecki, pierwszy dzień został nazwany sunnon-dagaz, który przeszedł do środkowej angielszczyzny jako sone (n) dzień.

Dla niektórych z tradycji chrześcijańskiej pierwszy dzień tygodnia jest nazwany zgodnie z opowieścią o stworzeniu w pierwszej księdze biblijnej, Genesis, gdzie jedną z pierwszych rzeczy, które Bóg uczynił, było powiedzenie "niech stanie się światłość, a tam było światło."

Nie każda kultura ma niedzielę jako swój pierwszy dzień, a godne uwagi są wyjątki w językach słowiańskich, gdzie niedziela jest ostatnim dniem tygodnia i nie jest nazwana na cześć słońca. Na przykład na Węgrzech nazywana jest niedziela Vasárnap i oznacza "dzień targowy", a w języku staroruskim, gdzie niedziela była czasami nazywana "wolnym dniem".

Poniedziałek, jak można się spodziewać, został nazwany po Księżycu. W języku łacińskim był znany jako umiera lunae (dzień księżyca), a to przeszło do staroangielskiego jako mon (an) dæg i poniedziałek w języku angielskim. Mówi się, że we wczesnych pogańskich tradycjach, poniedziałek był poświęcony bogini księżyca, chociaż w niektórych chrześcijańskich tradycjach, przypisywanie księżyca do drugiego dnia również podąża za historią Genesis, gdzie między pierwszym a drugim dniem ciemność była oddzielony od światła i "nadszedł wieczór".

Zwróć uwagę, że poniedziałek jest pierwszym dniem tygodnia w językach słowiańskich, aw chińskim kalendarzu jest poniedziałek xīngqīyī, "Jeden dzień tygodnia".

Wtorek zawsze był poświęcony bóstwu wojennemu, aw starożytnej Grecji był znany jako hemera Areos (dzień Aresa), zmodyfikowany tylko nieznacznie przez Rzymianina umiera Martis (dzień Marsa), a później w staroangielskim Tiwesdæg, na cześć nordyckiego boga wojny i prawa, Tiwaz lub Tiw.

Na początku środa była poświęcona posłańcowi bogów, a dla Greków była znana jako hemera Hermu (dzień Hermesa), a następnie do Rzymian jako umiera Mercurii (dzień Merkurego). Kiedy został przyjęty przez Anglosasów, ponieważ obszary wiedzy Merkurego pokrywały się z jego wiedzą, poświęcili ten dzień Odynowi, Woden w języku staroangielskim (dzwoniąc dzień wodnesdæg).

Jowisz otrzymał piątego dnia, umiera Jovis, przez Rzymian, i został przydzielony do Thora przez Norsów, gdzie był pierwotnie nazywany thorsdgr, później zmodyfikowany przez staroangielski na thurresdæg, a następnie w języku Middle English thur (e) sday.

Dla wielu najlepszych dni tygodnia piątek był odpowiednio przypisany do Afrodyty i Wenus (po łacinie umiera Veneris). W języku staronordyjskim i angielskim, Wenus była związana z Frigg, bogini wiedzy i mądrości. Według staroangielskiego nazwa dnia została zmieniona na frigedæg (Dzień Frigga) i przez Middle English, to Fridai. (Zwłaszcza TGIF, dla Dzięki Bogu jest piątek, pochodzi z 1946 r.)

Ostatni dzień tygodnia dla wielu, w sobotę historycznie był poświęcony Saturnowi (Kronosowi wobec Greków), ojcu Jowisza i bóstwu związanemu z rozpadem, odnowieniem, pokoleniem, rolnictwem i bogactwem. W języku łacińskim dzień był pierwotnie nazywany umiera Saturni, który został przekształcony w sæter (nes) dæg w staroangielskim i sobota w języku angielskim.

Warto zauważyć, że dla niektórych religii, sobota, nie niedziela, jest obchodzona jako tygodniowy dzień odpoczynku, znany jako szabat w judaizmie i szabat dla adwentystów Dnia Siódmego.

Dodatkowe fakty:

• Z wyjątkiem siódmego dnia, Szabatu, dni tygodnia w żydowskim kalendarzu nie mają nazw i są po prostu określane jako pierwszy dzień, drugi dzień itd.
• Pierwsza znana wzmianka o słowie "week-end" była widoczna w wydaniu z 1879 roku Notatki i zapytaniai opisywał, że nie ma pracy od sobotniego popołudnia do poniedziałkowego poranka.
• Pierwszy 5-dniowy tydzień pracy (kiedy robotnicy mieli wszystko soboty off) w amerykańskiej fabryce został ustanowiony w młynie w Nowej Anglii w 1908 roku w celu uwzględnienia praktyki religijnej jej żydowskiej siły roboczej. Dzięki krótszemu tygodniowi pracy fabryki mogły zatrudniać więcej pracowników, a podczas Wielkiego Kryzysu 5-dniowy tydzień pracy przypisywany jest zmniejszeniu bezrobocia.
• Co zaskakujące dla wielu właścicieli firm, skrócenie tygodnia pracy i godzin pracy pracowników faktycznie zwiększyło wydajność na pracownika w wielu branżach. (Patrz: dlaczego dzień pracy jest tradycyjnie długi na osiem godzin) Luźno popierając tę stuletnią obserwację, badanie z 2008 roku w American Journal of Epidemiology ustalono, że osoby, które pracowały ponad 55 godzin tygodniowo, wykonywały gorsze testy psychiczne niż osoby, które pracowały tylko 40 godzin w tygodniu.
• Kilka firm eksperymentowało z czterodniowym, 32-godzinnym tygodniem pracy i odkryło, że krótszy tydzień zachęca do koncentracji i zapewnia lepszą wydajność. Urzędnicy ds. Zdrowia publicznego również opowiadają się za krótszym tygodniem pracy, ponieważ uważają, że doprowadziłoby to do poprawy zdrowia psychicznego i morale.