Nierozwiązany przypadek morderczego belle Gunness "Lady Bluebeard"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Prawdopodobnie pamiętasz Bluebeard, tytułową postać z francuskiej baśni ludowej Charlesa Perraulta, o której mógłbyś się natknąć w książce lub dwóch bajkach. Bluebeard był człowiekiem, który kilkakrotnie był żonaty, ale nikt nie wiedział, co się stało z jego poprzednimi żonami. Kiedy przyjmuje nową żonę, odkrywa zamordowane ciała starych żon w małym, zakazanym pokoju.

To jest coś, co, jak wierzysz, będzie trzymać się na stronach książki, ale dla ofiar Belle Gunness, tak nie było.

Gunness była praktycznie nieznana, zanim wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych z Norwegii w latach 1881-1886. Jest taka historia, że została pobita przez mężczyznę w ciąży w wieku siedemnastu lat, powodując poronienie i wyraźną zmianę osobowości. Podobno człowiek zmarł wkrótce potem z objawami podobnymi do zatrucia, ale jest niewiele dokumentacji na poparcie tego. Niemniej jednak incydent mógł być tym, co skłoniło ją do przeniesienia się do Ameryki … lub możliwe, że po prostu przeniosła się do swojej siostry, która wyemigrowała kilka lat wcześniej.

Niezależnie od przypadku, Gunness poznała (pierwszego) mężczyznę swoich marzeń w Chicago, gdzie wyszła za mąż w 1893 roku. Nazywał się Mads Ditlev Anton Sorenson, a on jeszcze o tym nie wiedział, ale on będzie pierwszym znanym Gunness'em ofiara. Razem pozornie szczęśliwa para otworzyła cukiernię i miała czworo dzieci razem - Caroline, Axel, Myrtle i Lucy. Według jednego ze spisu powszechnego, mieli również dziecko zastępcze o imieniu Jennie, które mieszkało z nimi.

Rok po uruchomieniu sklepu cukierniczego biznes nie był tak gorący. To znaczy, dopóki budynek się nie zapalił, a Gunness i jej mąż byli w stanie zebrać ubezpieczenie "wypadku". Możliwe, że Gunness rzeczywiście rozpalił ogień, lub że ubezpieczenie od zbierania dało jej pomysł, by zebrać więcej ubezpieczenia z innych źródeł.

W ciągu następnych kilku lat dwoje ich dzieci, Caroline i Axel, zmarło oficjalnie z powodu ostrego zapalenia jelita grubego. Jednak wiele objawów ostrego zapalenia okrężnicy, takich jak ból brzucha, jest zgodnych z objawami zatrucia. Możliwe, że lekarz, który nie chciał uwierzyć, że matka otrułaby własne dzieci, nie zaglądał w te dwie śmierci tak dobrze, jak powinien. Zarówno Caroline, jak i Axel mieli ubezpieczenie na życie, a towarzystwo ubezpieczeniowe podszyło kieszenie Gunness po jej tragicznej stracie.

Co się tyczy męża Gunnessa, Sorensona, zmarł w 1900 r. - jednego dnia, kiedy jego dwie polisy ubezpieczeniowe na życie pokryły się. Istnieje kilka różnych teorii na temat tego, jak umarł, ale oficjalnie odnotowano, że jego serce ustąpiło. Obecny na nim lekarz początkowo sądził, że cierpi na zatrucie strychniną, ale później był przekonany, aby go nie zaglądać; śmierć nie była uważana za najbardziej podejrzaną (chociaż rodzina Sorensona zażądała jej zbadania, ich żądania nigdy nie zostały spełnione). Gunness otrzymał 8000 dolarów (dzisiaj około 217 000 dolarów) z pieniędzy ubezpieczeniowych.

W 1901 r. Gunness wykorzystał pieniądze na zakup farmy w La Porte w stanie Indiana. Krótko po zakupie część nieruchomości spłonęła i, jak się domyślacie, zebrała na nią pieniądze od firm ubezpieczeniowych.

Wkrótce potem Gunness poznała (drugą) miłość swojego życia: Peter Gunness. Pan Gunness był niedawnym wdowcem z dwiema córkami. Para wyszła za mąż 1 kwietnia 1902 r., A trzy Gununki przeniosły się do wiejskiego domu z panią Gunness i jej dwiema pozostałymi córkami z poprzedniego małżeństwa. Niestety złe rzeczy zdarzają się dzieciom, gdy w pobliżu jest pani Gunness, a młodsza z dwóch córek pana Gunness'a zmarła krótko po ślubie z "nieznanych przyczyn", choć wiadomo, że minęła, gdy była w podeszwie Belle opieka.

W grudniu 1902 r. Pan Gunness sam spotkał straszliwy los, gdy siekacz mięsa spadł mu na głowę, zabijając go. Przybrana córka Jennie pojawiła się na scenie krótko po tym i zobaczyła panią Gunness łkającą po jego ciele. Ktoś jeszcze podejrzany? Najwyraźniej Jennie była. Została podsłuchana, mówiąc: "Moja mama zabiła mojego tatę. Uderzyła go tasakiem i umarł. Nie mów nikomu ", co spowodowało śledztwo w sprawie śmierci pana Gunnessa. Koroner był z początku przekonany, że został zamordowany, ale później przekonała go pani Gunness, że nie zrobiła nic złego. Ponieważ była w ciąży w tym czasie, możliwe, że wykorzystała swój stan, aby podkreślić, jak niewinna i nieszkodliwa była. Gunness później zainkasował 3000 $ (około 81 000 $ dzisiaj) z polisy ubezpieczeniowej pana Gunnessa.

Urodziła syna, Phillipa, w maju 1903 roku, dodając do swojego potomstwa: Jennie, Lucy i Myrtle pozostała w domu. Starszą córkę Gunnessa zabrał uprzejmy wuj, który prawdopodobnie uratował jej życie, wydostając ją z domu.

Nieszczęśliwy bez kogoś, kogo mógł polować, Gunness umieścił osobistą reklamę w dużych papierach miejskich. To czyta:

urocza wdowa, która jest właścicielem dużej farmy w jednej z najpiękniejszych dzielnic hrabstwa La Porte w stanie Indiana, pragnie nawiązać znajomość dżentelmena równie dobrze, z myślą o przyłączeniu się do fortuny. Brak odpowiedzi w liście rozważanym, chyba że nadawca jest gotów odpowiedzieć na to pytanie podczas osobistej wizyty. Triflers nie muszą się ubiegać.

Wielu mężczyzn odpowiedziało na jej ogłoszenie. Przybyli z darami pieniężnymi, takimi jak John Moe, który przywiózł 1000 dolarów do Gunnessa, aby zademonstrować swoje bogactwo, i wkrótce potem zniknęli, już nigdy więcej nie usłyszawszy. Dla ludzi z La Porte wyglądało to tak, jakby Gunness miał wielu zalotników i nikt nie był całkowicie zaskoczony. Nawet z wiekiem i wypełniając całkiem sporo, Gunness była uważana za piękność z jej blond włosami, wysoką figurą i lśniącym białym uśmiechem.

Jednak wszystkie te zniknięcia nie mogły pozostać niezauważone w jej własnym domu. Jennie, która już dowiedziała się o odpowiedzialności po śmierci drugiego męża Gunnessa, nagle zniknęła w 1906 roku. Gunness twierdził, że została wysłana do szkoły w Los Angeles, ale dziewczyna nigdy nie była widziana żywcem.

W 1907 r. Gunness był widziany z mężczyzną kupującym drogie obrączki w mieście; wkrótce zniknął. Później wygrała uczucia Andrew Helgeleina, biednego, nierozważnego faceta, który wycofał wszystkie fundusze ze swojego konta bankowego, zanim spotkał podobny los. Jednak Gunness zaczynał tracić szczęście. Wszyscy jej zalotnicy mieli ludzi, którzy się nimi interesowali, i wcześniej czy później wyśledzili ich w Gunness. Brat Andrew Helgeleina szczególnie interesował się miejscem pobytu jego brata i napisał do Gunnessa, by go zapytać; odpowiedziała, że nie widziała go wcześniej, ale Asle Helgelein postanowił udać się do La Porte, aby przeprowadzić dochodzenie. Przyjechał za późno.

27 kwietnia 1908 r. Gunness można było znaleźć, spisując się w testamencie, twierdząc, że boi się o swoje życie, ponieważ jej były mężczyzna, Ray Lamphere, był w niej głęboko zakochany i niezwykle zazdrosny o swoich zalotników. Tej samej nocy jej dom płonął na ziemi.

Wewnątrz domu znaleziono cztery ciała: troje dzieci, prawdopodobnie Lucy, Myrtle i Phillip oraz pozbawione głowy ciało kobiety. Lamphere został aresztowany za morderstwo i podpalenie, ale pojawiły się spekulacje na temat tego, czy ciało kobiety było faktycznie Gunness; bez głowy dentysta nie mógł sprawdzić dokumentacji dentystycznej, a kształt ciała wydawał się zbyt mały, aby mógł być Gunness.

Wtedy zaczęła się rozwijać cała chorobliwa opowieść. Rzeczy, takie jak zegarki, znaleziono w gruzach domu Gunness, a Asle Helgelein pokazał, że Gunness był "poszukiwaczem złota", który mordował ludzi i zabierał ich pieniądze. Szeryf nie był przekonany, więc Asle podjął się tego, by zapytać Joe Maxsona, najnowszego złotego maniaka, czy Gunness miała miejsce, gdzie wykopała dziury na takie rzeczy jak popioły. Odpowiedzią było miejsce w pobliżu pióra wieprza, które, nawiasem mówiąc, miało niezwykle wysokie ogrodzenie.

Asle chwycił łopatę i zaczął kopać. W końcu znalazł swojego brata, ostatniego z zabójstw Gunnessa. Jego ciało zostało posiekane i schowane w workach z mąką. Znaleźli kilka kolejnych ciał, z których jedną była oczywiście Jennie, która w ogóle nie pojechała do Kalifornii; Teoria głosi, że podejrzewała, że w środku nocy odejdą adwokaci i zamierzali podnieść alarm.

Około dwunastu ciał znaleziono w pobliżu pióra wieprza; mogło być więcej, ale przy tak wielu częściach ciała trudno było powiedzieć. Kopanie trwało nadal, a na polach znaleziono coraz więcej ciał. Większość ciał nigdy nie została zidentyfikowana, ale doniesienia napłynęły od krewnych zaginionych ludzi, którzy wierzyli, że ich ukochani dotarli do La Porte przed spotkaniem z ich przedwczesną śmiercią.

Lamphere, który został uznany winnym podpalenia, ale nie morderstwa, później przyznał się do pomagania Gunnessowi w grzebaniu ciał. Twierdził, że zamordowała 42 osoby. Dałaby jej ofiarom przyjemny posiłek, a potem zażywała kawę; potem albo roztrzaskałaby głowy o siekacz mięsa. Innym razem po prostu otrułaby swoje ofiary. Po ich rozcięciu i pokrojeniu na kawałki, pochowała je na podwórku lub nakarmiła resztki swoim świniom.

Jeśli chodzi o Gunness, wiele dowodów wskazuje jej na ucieczkę od ognia, który zabił jej dzieci. Lamphere twierdził, że zwabił kobietę do domu, w którym została zabita i odrąbano jej głowę. Gunness następnie odurzył jej dzieci, zabił je i zostawił w domu, żeby się spaliły. Odsunęła się, nigdy więcej nie widziano. Niezależnie od tego, czy uwierzyli w Lamphere, czy też nie, bank Gunnessa opowiedział swoją historię, mówiąc, że Gunness wycofał prawie wszystkie swoje pieniądze na dzień przed pożarem. To, w połączeniu z tworzeniem testamentu krótko przed jej rzekomą śmiercią, sprawiło, że ludzie podejrzewali, że zamierzała sfałszować własną śmierć i opuścić miasto.

Jednak protezy Gunness'a znaleziono w maju tego roku, przekonując dentystę i niektórych mieszkańców miast, że rzeczywiście zginęła w pożarze. Mimo to czaszka nie została odzyskana. Wiele osób nadal było przekonanych, że wciąż jest gdzieś na wolności, żyjąc z fortuny, którą zarobiła od swoich ofiar. Jej śmierć nigdy nie została potwierdzona, a ona nigdy nie została odnaleziona. W okolicach Chicago odnotowano wiele obserwacji, ale żaden z nich nie został potwierdzony.