Czy jednorożce kiedykolwiek istniały?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Podobnie jak wiele rzekomych doniesień, które pochodzą obecnie z Korei Północnej, doniesiono o tym, że mityczne stworzenie, takie jak jednorożec, kiedyś istniało, zostało zignorowane i zaśmiecone przez światową społeczność naukową. W końcu to była ta sama agencja informacyjna, która doniosła, że były przywódca Kim Dzong Il wynalazł hamburgera i miał jedenaście dziur-w-jedynkach za pierwszym razem, kiedy trafił w linki. (Co, on nie był wystarczająco dobry, aby uzyskać 18-dołkowe?) Więc, jest sprawiedliwe, że to oburzające roszczenie zostało uznane za takie. Ale jednorożce były dyskutowane i miały status mityczny od wieków, w tekstach religijnych, obserwacjach podróży, a nawet starożytnych pracach naukowych. Czy jednorożce w pewnym momencie rzeczywiście istnieją? Jeśli nie, to skąd pochodzi legenda tego magicznego konia z jednym rogiem?

Dla niewtajemniczonych jednorożce są mitycznymi stworzeniami, które posiadają pojedynczy róg wystający z jego czoła. Legendy różnią się dokładnie tym, co napędza jednorożec. Niektórzy twierdzą, że potrafi latać, inni mówili, że ich rogi posiadały niesamowitą moc uzdrawiania, a jeszcze inni twierdzili, że jednorożce były nieśmiertelne.

Pierwszy znany obraz jednorożca "jednorożca" powszechnie można znaleźć w starożytnych jaskiniach Lascaux we Francji. Rysunki sięgają 15 000 pne. W rzeczywistości istota na ścianach jaskini miała dwa rogi, ale oryginał odkrył się zmieszany z powodu bliskiego przybliżenia rogów na rysunku. Bardziej prawdopodobny jest rysunek przedstawiający byka lub antylopę.

Pierwsze pisemne sprawozdanie jednorożca z literatury zachodniej pochodzi od greckiego lekarza Ctesias w IV wieku pne. Podróżując przez Persję (współczesny Iran), słyszał opowieści o jednorożcu "dzikim tyłku" wędrującym we wschodniej części świata od innych podróżników. W swoich pismach (uzyskanych z manuskryptu badawczego Odella Sheparda z 1930 r. "Lore of the Unicorn"), Ctesias opisał te stworzenia jako "duże jak konie" z białymi ciałami, czerwonymi głowami i niebieskimi oczami. Ctesias przedstawiał klakson jako wielokolorowy i około półtora metra długości.

Byli tak szybcy i potężni, jak twierdził Ctesias, że "żadne stworzenie, ani koń, ani żaden inny, nie mogą go wyprzedzić." Zgodnie z artykułem czasopisma Time Magazine "Krótka historia jednorożców", prawdopodobnie Ctesias nigdy nie widział tego stworzenia, ale raczej połączyła portrety powierzone mu przez jego zagranicznych przyjaciół. Inne znane postaci z całej historii donoszą o swoich obserwacjach jednorożca, w tym Marco Polo (nazywając ich "brzydkimi brutami"), Czyngis-chanie (który rzekomo postanowił nie najechać Indii po zobaczeniu tego stworzenia) i Pliniusza Starszego.

Według wielu naukowców to, co ci ludzie widzieli (lub, w przypadku Ctesiasa, to, co zostało mu opisane) mogło rzeczywiście być nosorożcem. Nosorożec indyjski pasuje do wielu opisów zarejestrowanych, gdy spotykają jednorożca - jeden róg, potężną naturę, a nawet Polo nazywający ich "brzydkimi bestiami". Podczas gdy nosorożce i konie nie wyglądają podobnie, konie były dobrze znaną ilością z powrotem do domu. Ludzie wiedzieli, jakie były konie. Było to całkiem wiarygodne i daje niejasny obraz tego, jak zwierzę wyglądało, podobnie jak Koala ma "niedźwiedzia" przyczepionego do ich imienia, a także w pewnym momencie zwanego "małpimi niedźwiedziami". W rzeczywistości ta teoria jest tak szeroko rozpowszechniona, że nazwa naukowa nosorożca indyjskiego to nosorożec jednorożcowy.

Jednorożec jest nawet wspomniany w Biblii Króla Jakuba dziewięć razy. "Bóg wyprowadził ich z Egiptu; on ma moc jednorożca "i" ocal mnie od ust lwa; bo usłyszałeś mnie z rogów jednorożców "to tylko dwie linie o tematyce jednorożca w tej wersji Biblii.

Może to być przypadek prostego błędnego tłumaczenia. W Biblii hebrajskiej (Tora) znajdują się odniesienia do stworzenia znanego jako "reem". Naukowcy uważają, że "re" jest obecnie wymarłym typem dzikiego wołu lub potencjalnie zagrożonym, ale wciąż istniejącym, Arabska oryx. W żadnym punkcie Tory nie ma żadnego odniesienia do tego zwierzęcia, które jest jednym rogiem, chociaż istnieje sztuka Mestompiana, która przedstawia profile tych zwierząt, w których widoczny jest tylko jeden róg. Kiedy Stary Testament został przetłumaczony na grecki, istoty te przyjęły słowo "monokeros", co znaczy "rogaty", ponieważ pisarze znają ten materiał bardziej niż rzeczywiste transkrypcje. W łacińskiej Biblii stało się to "jednorożcem", a następnie, w przekładzie angielskim, "jednorożcem". Jak szalona gra w telefon, dziki wół lub oryjska arabska stała się mitycznym jednorożcem latającym koniem.

Jednorożcy wierzący wykorzystują również istnienie narwala jako dodatkowego dowodu, że ich ukochane stworzenie kiedyś wędrowało po Ziemi. Narwal jest członkiem rodziny wielorybów i morświnów i posiada pojedynczy róg - właściwie to ząb - umieszczony na środku czoła. Ząb jest używany podczas godów i do tworzenia dziur w lodzie zimnych wód kanadyjskiej Arktyki i Grenlandii, w których często mieszkają. Ci zwolennicy jednorożca spekulują, że jednorożce, będące zagrożeniem na lądzie przez myśliwych i tych, którzy chcą je skrzywdzić, przyjęły morze i ewoluował w narwal. Jednak narwale są w rzeczywistości znacznie bliższe wielorybiom, delfinom i morświnom niż koniom pod względem DNA.

Wszystkie te dowody wskazują na to, że jednorożce, przynajmniej w formie, o której tradycyjnie myślimy, nigdy nie istnieją. Bardziej prawdopodobne, że nosorożce indiańskie, teraz wymarły dziki wół i arabska oryx zostały połączone, by stworzyć mit jednorożca. Chociaż, jeśli nadal myślisz, że jednorożec jest prawdziwy, jest miejsce dla ciebie: Lake Superior State University w Sault Ste. Marie, Michigan. W 1971 r. Kolegium stworzyło "Łowców Jednorożca", grupę poświęconą tyczeniu się i polowaniu na te mityczne stworzenia. Mimo, że grupa została rozwiązana w 1987 r., Nadal możesz ubiegać się o licencję Unicorn Questing na stronie internetowej uniwersytetu.

Dodatkowe fakty:

• Porównywalne do kości słoniowej rogi jednorożca były niezwykle cennym towarem (który, oczywiście, tak naprawdę nie istniał), a ludzie "polowali" na jednorożce po prostu czerpiąc zyski z rogu. Przy najwyższej wartości róg jednorożca był wart około dziesięć razy więcej niż jego waga. W XVI wieku jednorożcowy róg został sprzedany papieżowi za 90 000 scudi - około 18 000 funtów. Apteki w Londynie sprzedały sproszkowany "róg jednorożca" dopiero w 1741 roku.
• Począwszy od XV wieku powszechnie panowało przekonanie, że najskuteczniejszym sposobem polowania na jednorożce było wykorzystanie dziewicy jako przynęty. Sztuka zaczęła pokazywać wizerunki jednorożców spoczywających na rogatych głowach na kolanach cnotliwych kobiet. Przykładem tego jest gobelin znany jako "Maiden with Unicorn", który wisi w Musée de Cluny (Narodowe Muzeum Średniowiecza) w Paryżu, we Francji. Podteksty seksualne tego utworu i wielu innych podobnych nie są szczególnie subtelne.
• Inne kraje również rozwinęły własne jednorożcowe legendy, takie jak japońska kirin, potężne stworzenie, które było znane z tego, że zabijało złych facetów, przebijając je sercem róg. W Chinach qilin, czyli zachodni ludzie, "chiński jednorożec", mimo swojej onieśmielającej postawy, jest spokojny, a kiedy się pojawił, oznacza to, że dobro miało się wydarzyć. W rzeczywistości, ilekroć szanowany władca minął lub miał się urodzić, qilin zdawał się ostrzegać ludzi, że wielkość jest wśród nich …