The Real Feud Between the Hatfields i McCoys

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Uważa się, że obie rodziny przybyły do Ameryki, zanim jeszcze stała się Ameryka. The Hatfields byli jednymi z pierwszych pionierów, którzy dotarli do tej nowej krainy z wybrzeży Yorkshire w północnej Anglii. Pierwszym Hatfieldem był Matthias Heathfield, który osiadł w New Haven w stanie Connecticut około 1660 roku. Wydaje się, że nazwisko zostało nieco zmienione przez potomków Matthiasa, jego dzieci lub wnuka, aby na zawsze pozostać "Hatfields".

McCoys pochodzili ze Szkocji, ale przenieśli się do Irlandii, zanim przybyli do nowego świata. Pierwszym znanym McCoyem w Ameryce był John McCoy, który przeprowadził się tam wraz z żoną (i prawdopodobnie dwoma braćmi) w 1732 roku przez Belfast w Irlandii. Mając 150 akrów ziemi w ręku, John i cała jego rodzina zamieszkała w hrabstwie Charles w stanie Maryland. Zmarł w 1760 roku jako bardzo znaczący właściciel ziemski.

Pierwszymi Hatfieldami, które przeprowadziły się do regionu Tug Valley, miejsca historycznego feudu, była Ephraim Hatfield i jego druga żona, Ann Musick, wraz z ich dziesięciorgiem dzieci około 1820 roku. Przybyli z południowo-zachodniej Wirginii, szukając otwartych terenów do osiedlenia i gospodarstwo na. Był nazywany "Eph-Of-All" ze względu na to, że każdy Hatfield w regionie byłby od niego pochodził. Jego syn, Valentine, był już wtedy dorosły i wyprodukował własne dziecko, z których jedno nosiło imię ojca, ale nadano mu przydomek "Wielka Efra" z powodu jego sześciostopowej i 240-funtowej ramy. Synem Big Epha byłby William Hatfield, znany również jako "Devil Anse" i główny bohater w sadze Hatfield & McCoy.

William McCoy (syn Johna) przeprowadził się wraz z 12 dziećmi i żoną do regionu Tug Valley około 1802-1804. Wraz z wiekiem dzieci zaczęły zaludniać obie strony rzeki, po stronie Kentucky i West Virginia. Jego wnuczką była Sarah "Sally" McCoy, która zakończyła małżeństwo ze swoim kuzynem (synem swojego wuja), Randallem McCoyem. Będą patriarchami i matriarchami klanu McCoy w czasie waśni.

Pierwszy strzał w historii Hatfielda i McCoya to morderstwo Asa Harmon McCoy, ale były też inne czynniki, które pomogły w uruchomieniu spustu. Region Tug Valley był pełen naturalnych zasobów, w szczególności drewna. Po wojnie produkcja wojenna i nadchodzące po wojnie uprzemysłowienie drewna było niezwykle cennym towarem, wraz z ziemią, na której się znajdowało. Dodatkowo, oba klany (szczególnie McCoys) nie ufały innym rodzinom z powodu ich izolacji, do tego stopnia, że często kończyły się małżeństwem w rodzinie. William Hatfield był o jakieś 15 lat młodszy od Randalla McCoya, a do 1880 r. Był znacznie lepiej sytuowany finansowo niż Randall ze względu na sukcesy w branży drzewnej. Podczas gdy McCoy posiadał ziemię, farmę i małą operację drewna, żywiło to niechęć do Hatfieldów.

Asa Harmon McCoy, młodszy brat Randalla, przybył z powrotem do regionu Tug Valley w styczniu 1865 roku po tym, jak został wyładowany medycznie przez armię Unii ze względu na złamaną nogę. W tej części kraju bycie żołnierzem Unii nie było czymś podziwianym. Logan Wildcats, grupa bojowników partyzanckich, "ochraniała" ten region i została poprowadzona przez samego Diabła Anse Hatfielda. Ale animozja pomiędzy Harmonem McCoyem i Hatfieldem była znacznie bardziej osobista. Harmon McCoy został rozkazany przez jego dowódcę Unii, by walczył z Diabłem Anse, z powodu przekonania, że jest on szpiegiem Konfederacji. Harmon przegrał walkę, ale wojska Unii poszły za Diabłem Anse. Później Harmon zastrzelił przyjaciela diabła Anse, kradnąc jego konia. Z kolei Diabeł Anse zabił dowódcę Harmona, generała Billa France, podczas gdy oddawał mocz z ganku. W styczniu 1865 r. Krążyła pogłoska, że Harmon zabije samego Devila Anse za zabicie generała Francji. Ta pogłoska skończyła się, kiedy Jim Vance, wuj Devil Anse i członek Logan Wildcats, zastrzelił Harmona, gdy wracał do domu do swojej rodziny, której nie widział od lat.

W rzeczywistości niektórzy historycy uważają, że to wydarzenie nie rozpoczęło feudu, ale raczej było raczej odosobnionym incydentem, a nawet porozumieniem o morderstwie. Wielu z rodziny McCoyów też nie lubiło Harmona z powodu jego przynależności do sprawy związkowej. Szczerze mówiąc, podczas gdy Hatfields i McCoy nie lubili się bardzo, bardzo lubili Unię i prezydenta Lincolna.

W 1878 roku, trzynaście lat później, skradziona świnia dodała paliwa do ognia między Hatfields i McCoys. W południowym regionie Appalachów żywność była rzadkością. W pełni dojrzały razorback dostarczał mięso i był wielkim chipem handlowym w gospodarce. Według książki Dean Kinga The Feud"Razorback" było tym, skąd nadejdzie ich następny posiłek i jak będą mogli karmić swoje dzieci zimą. Jeśli mieli szczęście mieć na sprzedaż lub handel, wpływy zostały wykorzystane do nabycia mąki, cukru i kawy lub czasem buty lub buty dla swoich rodzin. To była podstawa dla ich rodziny. "Nie trzeba dodawać, że kradzież wieprzowiny była wielką sprawą.

Zimą 1878 roku Randall McCoy pomyślał, że brakuje mu cennego razorbacka i podążył za ścieżkami do miejsca Floyda Hatfielda (który był także spokrewniony z żoną Randalla McCoya). Zapytany, Hatfield upierał się, że jest to jego brzytwa, mimo że nie można go odróżnić od znaczków (w okółkach na głowach zwykle można określić, czyja świnia to była). Randall McCoy był wściekły i wziął sprawę do Justice of Peace, Preacher Anse Hatfield (kuzyn Diabła Anse - wszyscy byli spokrewnieni).

"Jury rówieśników" zostało utworzone z sześcioma Hatfieldami i sześcioma McCoysami. Ostatecznie ostateczny werdykt zależał od zeznań siostrzeńca McCoya, Billa Statona. Powiedział, że świnia należała do Hatfielda.

McCoy z jury zakończył siding z Hatfields i przez 7-5 głosów, razorback należał do Floyd Hatfield. Kilka miesięcy później Bill Stanton został zabity przez dwóch McCoysów, a waśnie stały się krwawe.

W sierpniu 1882 r. (W dniu wyborów w Kentucky) trzej synowie Randalla zaatakowali, 26 zranili nożem i zastrzelili młodszego brata Devil Anse, Ellison Hatfield. Najwyraźniej atak nie został sprowokowany. Zostali aresztowani, ale zostali porwani w drodze do procesu przez Hatfields. Zamiast procesu, trzej bracia McCoya zostali przywiązani do krzaków łapy i skazani na śmierć. The Hatfields, w tym Devil Anse, uniknęli aresztowania.

Wszystko wyszło na jaw 1 stycznia 1888 roku, kiedy duża grupa Hatfieldów napadła na obóz McCoya, podpalając go i zabijając trzy lub cztery McCoys (w zależności od tego, kto został poproszony), w tym Alifair McCoy, córkę Randalla, i Sara McCoy, żona Randalla. Stało się to znane jako Nocna Masakra w Nowym Roku. W odpowiedzi dziewięć Hatfieldów zostało osądzonych za morderstwo; siedmiu otrzymało karę dożywotniego więzienia, a ósmy zostało zawieszone.

W tym ostatnim akcie przemocy rozejm został rozkazany przez obie rodziny w 1891 roku. Procesy trwały do 1901 roku, nawet z udziałem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. W sumie w ciągu jedenastu lat (1880-1891) zginęło prawie dwa tuziny osób z obu rodzin. Przemoc zyskała legendarny status Hatfielda i McCoysa jako feud amerykański, coś, co trwa do dziś.

Dodatkowe fakty:

• Około 1880 roku Rosanna (córka Randalla) i Johnse Hatfield (syn Diabła Anse) rozwinęli zaloty, tworząc idealny scenariusz "Romeo i Julia". Pomimo tego, w co wierzysz w mini-serial History Channel, nie było to szczególnie romantyczne. Johnse był kimś w rodzaju mężczyzny i przekonał Rosanę, żeby pewnego dnia spotkała się z nim w lesie, zaszła w ciążę i obiecała ją poślubić. Nie zrobił tego i zamiast tego wyszedł za mąż za kuzynkę Rosanny, Nancy.
• Mimo że rodziny ogłosiły rozejm w 1891 r., Nie uścisnęli sobie rąk do 1976 r. Z biegiem czasu obie rodziny kontynuowały walkę o prawa do ziemi, w tym 2000 batalii prawnych o posiadanie cmentarza. Wreszcie, w 2003 r., W publicznym wystąpieniu w CBS Saturday Early Show, potomkowie rodzin podpisali kontrakt i podpisali go na żywo w telewizji. Chcieli pokazać, po 11 września, "że jeśli najbardziej głęboko zakorzeniona feud rodzinna może zostać naprawiona, tak naród może się zjednoczyć, aby chronić swoją wolność".