Ten dzień w historii: 24 marca - ćwiartowanie

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 24 marca 1765

Gdyby żołnierze nadal potrzebowali pokoju i wyżywienia po tym, jak placówki publiczne były pełne, koloniści byli zobowiązani do otwarcia ich stodół, budynków gospodarczych lub pustych domów dla schronienia. Oczekiwano również, że zapewnią one niezbędne rzeczy, takie jak pościel, świece, drewno opałowe, piwo i przybory kuchenne.

Chociaż istniało pewne pragnienie ochrony ich odległych podmiotów, koszt tego był znaczący w stosunku do opodatkowanej brytyjskiej opinii publicznej. Ktoś musiał zapłacić za przyniesienie do domu weteranów wojny francusko-indyjskiej i zapewnić im emerytury. Urzędnicy w Wielkiej Brytanii nie widzą powodu, dla którego amerykańscy koloniści nie powinni ponosić ciężaru kosztów.

Nadchodzący gorączkowo Akt Stemplowy, w atmosferze niechęci i kiedy było więcej niż przeciętna liczba brytyjskich żołnierzy patrolujących amerykańskie miasta, ten nowy edykt zza stawu nie spotkał się z entuzjazmem ze strony kolonistów. Na początek Amerykanie preferowali jednostki milicji w przeciwieństwie do formalnych armii. Woleli wywoływać konsorcja na zasadzie zagrożenia, a następnie rozpadać się.

Co ważniejsze, koszt był ogromny. Przywołanie milicji było znacznie mniej kosztowne niż finansowanie stałej armii. Ponieważ koloniści uważali, że nie ma bezpośredniego zagrożenia ze strony Francuzów, wierzyli, że brytyjska obecność w Ameryce polegała raczej na zmuszaniu do przestrzegania niepopularnych praw niż na utrzymywaniu obywateli w bezpiecznych warunkach.

Chociaż wielu sądzi, że Brytyjczycy zmuszali ludzi do opuszczenia domów, więc mogli założyć sklep, tak po prostu nie było, ale nie musiało się to zdenerwować. Nowojorskie kolonialne zgromadzenie zarzuciło rozkazy, by zapewnić Brytyjczykom kwartał - jeśli wojska w ogóle będą obecne; Nowojorczycy uważali, że powinni być przynajmniej zapytani, zamiast zamówić.

Nowy Jork odmówił przestrzegania ustawy o kwarturowaniu, a brytyjski parlament zemścił się, uchwalając ustawę nowojorską, która zakazała nowojorskiemu gubernatorowi wprowadzania nowych przepisów, dopóki nie zgodzą się. Wszystko się uspokoiło, ale gorycz pozostała - i rosła.

Tymczasem w Bostonie żołnierze byli już zakwaterowani na wyspie w Boston Harbor, ale utrzymanie pokoju z dala od oceanu było po prostu niemożliwe, więc żołnierze musieli stacjonować w mieście. Aby zachować zgodność z ustawą o kwaterach, żołnierze mogli być zakwaterowani tylko w miejscach publicznych, co oznaczało, że jedyną opcją było rozbicie namiotów w Bostonie. Wszystko potoczyło się tak, jak można się było spodziewać, a gdy żołnierze stacjonowali w środku miasta, nie trwało długo, zanim potyczki zamieniły się w walki uliczne, które doprowadziły do masakry w Bostonie w 1770 roku, kiedy pięciu bostończyków straciło życie. zyje. Pozostała dobra wola między koloniami i żołnierzami zepsuła się na dobre z tego wydarzenia, a brytyjscy żołnierze na tym terenie byli postrzegani jako okupujące siły wroga od tego momentu, dopóki nie zostali wypędzeni w 1776 roku.