Ten dzień w historii: 16 lipca - Szczęśliwe losy żony numer cztery

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 16 lipca 1557

Anne of Cleves była czwartą żoną Henryka VIII. Z pewnością nie była jego pierwszą osobą do wyboru. Ponieważ jednak osiągnięcia małżeńskie Henry'ego były tak złe (jedna żona rzuciła się na krawężnik, jedna stracona, jedna rzekomo pozwoliła umrzeć, by uratować dziedzica, z którym się rodziła), kwalifikujące się królewskie panie w Europie prawie nie skakały z szansy na bycie nowym Królowa Anglii.

Nie zabrakło również kwestii politycznych i religijnych. Zerwanie Henry'ego z papieżem wcześniej odstąpiło go od potężnych katolickich krajów Francji i Hiszpanii, a oni połączyli siły przeciwko niemu. Kanclerz króla, Thomas Cromwell, był zagorzałym protestantem. Wierzył, że mecz z księżniczką z luterańskiego pochodzenia da Anglii bardzo potrzebnego sojusznika na kontynencie - i dalej sprawę protestancką u siebie w domu. Cromwell znalazł prawdopodobną perspektywę w małym niemieckim księstwie Kleve.

Książę Kleve miał trzy siostry, a Henryk wysłał nadwornego malarza Hansa Holbeina, aby malował ich portrety w 1539 roku. Był całkiem pochłonięty podobizną 24-letniej Anny. Zakochał się w idei zakochania, a dwa miesiące po zerknięciu na obraz Holbeina, układ małżeński pomiędzy królem Henrym VIII i Anną z Cleves został sfinalizowany 6 października 1539 r.

Kiedy Anne of Cleves przybyła do Anglii, od samego początku było oczywiste, że małżeństwo będzie katastrofą. Oboje zatrzymali się w Greenwich Palace w Nowy Rok w roku 1540, a kiedy Henryk nie mógł już kontrolować swojego impulsu, by spotkać się z przyszłą narzeczoną, wpadł do jej komnat niezapowiedziany w jednym z przebrań, które tak bardzo kochał.

Biedna Anne Cleves nie miała zielonego pojęcia, kim jest ten otyły, i patrzyła na przynętę dla byków na dziedzińcu, więc go zignorowała. Henry nie spodziewał się tej letniej reakcji. Był całkiem zgnębiony, że musiał włożyć swój królewski strój, zanim Anne go rozpoznała i skłoniła się i skrobała tak, jak powinna. Ale wstyd.

"Lubię ją!" Było jego pierwszym wrażeniem na temat jego przyszłej żony. Uczucie było prawdopodobnie wspólne, ale Anna była w znacznie bardziej bezbronnej sytuacji. Niezdolna do mówienia językiem i na łasce despoty, która natychmiast pogardzała nią bez żadnego racjonalnego powodu, rzeczy nie wyszły na dobry początek dla Anny w jej nowym domu.

Henry chciał wyjść z małżeństwa, zanim jeszcze w nim był, ale nie było sposobu, aby zamknąć kaucję bez spowodowania incydentu międzynarodowego. Powiedział on Thomasowi Cromwellowi: "Mój Panie, gdyby nie było to dla zadowolenia świata, i dla mojego Królestwa, nie zrobiłbym tego, abym uczynił dzisiaj dla żadnej ziemskiej rzeczy." Tak więc 6 stycznia 1540 r. Henryk poślubił Anne, i wszystko poszło od złego do gorszego.

Król był tak fizycznie odpychany przez swoją nową żonę, że podobno nie mógł skonsumować małżeństwa. Był wściekły na Cromwella za to, że wpakował go do tego bałaganu (udał się do bloku w lipcu), a ponieważ przymierze między Francją a Hiszpanią upadło, chciał odejść ze swojego zgubnego związku. Poza tym była tam ta urocza mała nastolatka Catherine Howard, która również kręci się po sądzie w miksie …

Rozwiązanie okazało się łatwe. Ponieważ Anna miała krótką umowę wstępną na ślub z księciem Lotaryngii, gdy miała 12 lat, jej małżeństwo z królem Henrykiem było prawnie nieważne. Oficjalna dyspensa nie zwolniła jej z umowy, więc nadal była technicznie zaręczona z księciem. Jak wygodne dla Henry'ego!

Ku wielkiej niespodziance króla, Anne szybko zgodziła się zakończyć małżeństwo. Być może nie uważała go bardziej za pakiet nagród niż za jej, albo była na tyle sprytna, by zdać sobie sprawę, że opór jest bezowocny i jeśli spróbuje, może wszystko skończy się na jej głowie. Ponieważ nie wyśmiewała, Henry był bardzo hojny, zapewniając Annie duży roczny dochód i ogromne ilości nieruchomości, w tym Richmond Palace i Hever Castle, dawny dom Anne Boleyn. Otrzymała także status siostry króla, ustępując jedynie przyszłej żonie i córkom Henry'ego. Nie jest zły.

Anna i król zostali przyjaciółmi, a ona była blisko z dziećmi przez resztę życia. Nigdy nie wyszła ponownie za mąż. Jako kobieta środków, cieszyła się swoją autonomią i nowym życiem w Anglii. Francuski ambasador zauważył: "Madame of Cleves ma bardziej radosną twarz niż kiedykolwiek. Nosi wiele różnych strojów i przechodzi cały czas w sporcie i rekreacji."

Kontynuowała to aż do jej śmierci w wieku 41 lat 16 lipca 1557 roku.