Ten dzień w historii: 8 grudnia - Królowa Szkotów

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 8 grudnia 1542

James wycofał się do Falkland Palace w Fife i "odwrócił się twarzą do ściany, i umarł" 14 grudnia, pozostawiając swoją sześciodniową córkę Królową Szkocji. Kiedy Henryk VIII dowiedział się o śmierci swojego siostrzeńca (matka Jamesa była starszą siostrą Henryka, Margaret Tudor), zakończył całą agresję wobec Szkocji, mówiąc, że nie może prowadzić wojny przeciwko zmarłemu.

Henryk bardzo szybko zaproponował układ małżeński pomiędzy królową i jego synem, pięcioletnim spadkobiercą angielskiego tronu Edwarda. Biorąc pod uwagę to, że Maria twierdziła, że angielska korona jest prawie tak dobra jak u Edwarda, był to sprytny krok ze strony Henry'ego.

Ale nie wszyscy uważali, że to świetny pomysł, zwłaszcza jej francuska matka, budząca grozę Marie de Guise, która działała jako regent jej córki. Młody Edward wychowywał się w nowym kościele Anglii Henryka, a Szkocja wciąż była krajem katolickim. Także Szkocja postrzegała związek jako zagrożenie dla własnej narodowości, a także religii.

Ale Henry'ego nie można tak łatwo odstraszać. Zamówił serię nalotów w Szkocji, które stały się znane jako "Szorstkie zaloty". Armia angielska rozpoczęła podpalenie, podpalając opactwo Holyroodhouse (gdzie niedawno odszedł James V, by odpocząć), Abbeys of Melrose Jedburgh i Dryburgh, i mnóstwo roślin w Dolinie Tweed.

Szkoci też nie będą się tak łatwo kołysać. Młoda Królowa została ostatecznie zaręczona z Dauphinem z Francji, Francisem w 1548 r. (Który miał zostać królem Franciszkiem II) i została spakowana do Francji w wieku 5 lat, aby zostać wychowanym na dworze francuskim. (Nazwę rodziny królewskiej zmieniono w tym momencie ze Stewarta na Stuart, aby odzwierciedlić francuską pisownię tego imienia).

Mary i Franciszek pobrali się w Paryżu 24 kwietnia 1558 roku. Dauphin w następnym roku zasiadł na tronie francuskim, a Mary została królową Francji. Ale chwilę później, w 1560 roku, jej mąż zmarł na infekcję ucha.

Pomimo ostrzeżeń, że byłby to bardzo zły pomysł, Mary postanowiła powrócić do Szkocji w 1561 roku. Rzeczy zmieniły się od czasu, gdy Maria przekroczyła kanał jako mała dziewczynka lata temu. Na początek Szkocja przeszła przez religijne 180, a teraz była głównie krajem protestanckim. Ale jej przyrodni brat, lord James Stewart, zapewnił ją, że nie będzie miała problemu z otwarciem wiary katolickiej. Ale kiedy Maryja wróciła do Szkocji w 1561 roku, sytuacja była nieco burzliwa.

Ale to było jej małżeństwo w 1565 roku z jej kuzynem, Henry'm, Lordem Darnleyem, który uruchomił wydarzenia, które doprowadziły do jej uwięzienia, a ostatecznie do śmierci. Wiele z tego wynikało z faktu, że Darnley twierdziła, że rządzi wspólnie z Maryją i nie przyjęła życzliwie jej odmowy powołania tego urzędnika.

Kiedy Darnley i niektórzy kohorty zamordowali jej prywatnego sekretarza i przyjaciela, Davida Rizzio (którego Darnley była zazdrosna, z plotkami, że Rizzio był prawdziwym ojcem dziecka Mary) tuż przed jej oczyma, było jasne, że miesiąc miodowy się skończył. Ich syn, James, urodził się tego lata, ale to nie miało nic wspólnego z przybliżaniem jego wyobrażonych rodziców.

Darnley został pozornie zamordowany 10 lutego 1567 r. W wyniku eksplozji. Wiele osób uważa, że James Hepburn, Earl of Bothwell był za śmiercią Darnley, zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę jego małżeństwo z Mary, królowa Szkotów zaledwie trzy miesiące później. Ktokolwiek to zrobił, grupa szlachty w Szkocji wykorzystała morderstwo i jej małżeństwo z jednym z głównych podejrzanych jako wymówkę, by się podnieść przeciwko niej.

Mary ostatecznie poddała się i została przetrzymana w Zamku Lochleven. Zmuszona do abdykacji, jej synem był teraz James VI, król Szkocji. Uciekła z Lochleven w 1568 roku, ale szybko została pokonana. Ruszyła do Anglii, wyobrażając sobie, że jej kolega i kuzynka Elizabeth I pomoże jej, ale w końcu pomyliła się.

Przez 19 lat Mary była w centrum wielu katolickich spisków, by wyprzeć protestancką Elżbietę i umieścić Maryję na tronie Anglii. Jednym z tych wątków był plan zabicia angielskiej królowej. Zbudowany przez Sir Anthony'ego Babingtona, rzekomo namówił Mary, aby uczestniczyła, ale listy zostały przechwycone, a Babington został stracony.

Mary dostała to, co miało przekazać na rozprawę. (Nie zezwalano jej na świadków w jej obronie ani na adwokata i nie przedstawiono dowodów przeciwko niej przed jej przedstawieniem na rozprawie). Jej los był zawsze przesądzony - winny i skazany na śmierć. Biorąc pod uwagę postawę Tajnej Rady Angielskiej Królowej: "dopóki istnieje w niej życie, jest nadzieja; tak jak żyją w nadziei, żyjemy w strachu, "Mary nie chciała realizować żadnych dalekosiężnych planów. Na rozprawie wskazała, że skoro nigdy nie była Anglikiem, nie mogłaby popełnić zdrady przeciwko Anglii i błagała jej trędowatych: "Spójrzcie na swoje sumienia i pamiętajcie, że teatr całego świata jest szerszy niż królestwo Anglia."

Pomimo wyników procesu, Elżbieta wciąż wahała się, czy Mary została stracona, biorąc pod uwagę precedens, jaki ustanowiłaby na froncie "zabijania królowej". Była również zaniepokojona potencjalnymi konsekwencjami, z synem Maryi być może chcąc zemsty kiedyś i kościół katolicki nie jest niewielki wpływ potencjalnie przychodzi mu z pomocą w walce. Niemniej jednak ostatecznie podpisała wyrok śmierci.

I tak Mary została ścięta w Zamku Fotheringhay 8 lutego 1587 roku. Wśród jej ostatnich słów było wybaczyć jej oprawcom: "Przebaczam ci z całego serca, na razie, mam nadzieję, skończysz wszystko, co moje. kłopoty … "i wreszcie:" W manus tuas, Domine, commendo spiritum meum. "(" W twoje ręce, Panie, polecam mego ducha. ")

Miała 44 lata i przez prawie połowę swojego życia była więźniem w takiej czy innej formie.