Ten dzień w historii: 20 kwietnia - Hantu Belia

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 20 kwietnia 1999

W następstwie strzelaniny wszyscy szukali odpowiedzi, z wyjaśnieniami, jak dwóch nastoletnich chłopców mogło tak bezczelnie zbić tak wielu swoich kolegów z półautomatycznej broni. Eric Harris, lat 18, i Dylan Klebold, lat 17, nie należeli do żadnych popularnych klik i mogli być celem niektórych zastraszania przez innych uczniów, ale w większości wydawali się normalnymi dziećmi. Ale pozory, jak mówią, mogą być zwodnicze.

Klebold rozważał samobójstwo od 1997 roku, a obaj chłopcy planowali masową masakrę już na wiosnę 1998 roku - rok przed tragedią w Columbine. Chcieli zabić jak najwięcej ludzi za jednym zamachem, więc obserwowali przepływ studentów w różnych częściach kampusu przez dłuższy czas.

Obaj chłopcy ustalili, że w stołówce było około 500 dzieci po 11:15, kiedy zaczął się pierwszy okres obiadowy. Wydawało się, że jest to dobry czas i miejsce, w którym można ukryć bomby z propanem, które wybuchną o 11:17. Klebold i Harris będą wtedy gotowi strzelić do każdego, kto przeżyje, gdy wybiegną z kafeterii w panice. Na szczęście dwie bomby z propanem, ustawione w bufecie, nie wybuchły zgodnie z planem. Gdyby tak było, liczba ofiar śmiertelnych byłaby znacznie wyższa.

Początkowo sądzono, że Klebold i Harris celowo celowali w sportowców, chrześcijan i mniejszości na śmierć. Było wczesne doniesienie, że jedna z uczennic, Cassie Bernall, została zabita przez jednego z bandytów, gdy zapytał, czy jest chrześcijanką, i powiedziała, że tak. Jej rodzice napisali później książkę "Ona powiedziała tak", na pamiątkę ich zabitej córki.

Później okazało się, że pytanie zostało zadane innemu studentowi, który już został postrzelony, a kiedy odpowiedział "tak", rewolwerowiec odszedł. Późniejsze dochodzenia i wywiady ustaliły, że Klebold i Harris wybierali swoje ofiary w całkowicie losowy sposób.

Amok skończył się w południe. Mimo to żadne organy ścigania nie wprowadziły się do szkoły przed kilkoma godzinami, powołując się na ryzyko ciągłego ryzyka. W następstwie nastąpiło powszechne oburzenie w związku z opóźnieniem reakcji policji na kryzys, ponieważ wydaje się, że być może niektórzy z uczniów, którzy wykrwawili się na śmierć, mogli żyć, gdyby wcześniej się wprowadzili.

Kolombina była impulsem do ogólnokrajowej debaty na temat przemocy związanej z bronią w szkołach. Era wykrywaczy metali, polityka zerowej tolerancji, prywatne siły bezpieczeństwa w kampusach i szkołach średnich, których korytarze czasami wyglądają bardziej jak więzienia o minimalnym bezpieczeństwie niż miejsca edukacji, zaczęły się.