Symbol na przycisku "Funt" lub "Numer" (#) na telefonie jest również nazywany Oktotermicznym

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Początki tego terminu sięgają lat 60. i 70. XX wieku w Bell Labs wraz z pierwszym udokumentowanym miejscem, w którym to słowo znalazło się w amerykańskim patencie złożonym przez Bell Labs w 1973 roku. Dokładna etymologia tego słowa nie jest znana jako dwie . relacje świadków naocznych są sprzeczne. Jednak wiadomo, że był to termin inżynierów z Bell Labs, który zaczął używać już w latach sześćdziesiątych, kiedy Bell Labs pracował nad technikami łączenia między komputerami i telefonami.

To właśnie w tym czasie Bell Labs wymyślił wszechobecne "wybieranie tonowe", które dodało dwa dodatkowe klawisze do słuchawek, "*" i "#". Oczywiste jest, że część "octo" została wymyślona z powodu ośmiu punktów na symbolu. Początki "thorpe" (czasami napisane "thorp") nie są tak jasne.

Ralph Carlsen z Bell Labs napisał memorandum na temat tego symbolu po przejściu na emeryturę w 1995 r., W którym stwierdził, że Don Macpherson wymyślił to nazwisko, kiedy wyszedł, aby poinstruować swojego pierwszego klienta o nowym systemie telefonicznym, Klinice Mayo. Uważał Bell Labs za jednoznaczną nazwę dla symbolu #, który miał wiele imion, więc wymyślił "Oktothorpe". Ten drugi "thorpe" był nawiązaniem do niesamowitego indiańskiego atlety "Jima Thorpe", który w tamtym czasie próbował odzyskać swoje medale olimpijskie z 1912 roku po tym, jak ich rozebrano z powodu faktu, że kiedyś przyjął pieniądze na grę sport (baseball), przed tymi olimpiadami. W tym czasie Macpherson był częścią grupy, która próbowała odzyskać 1912 medale olimpijskie Thorpe'a.

Douglas a Kerr z Bell Labs stwierdził w 2006 roku, że termin został wymyślony przez C Schaak i Herbert T Uthlaut i był pierwotnie "octatherp", który był mniej więcej żartem między tymi dwoma. Wydaje się to mniej prawdopodobne niż poprzednia historia. Dlaczego mieliby mówić "octa" zamiast "octo" i dlaczego mieliby zostać stosunkowo szybko zmienione po stworzeniu do "oktothorpe" w pierwszym patencie, który odwołuje się do tego terminu? Niemniej jednak Kerr tam był, więc może to prawda, a może nie tak, jak był tam Ralph Carlson.

Biorąc pod uwagę, że słowo krążyło wokół Bell Labs przez około 10 lat zanim pojawiło się w tekście, możliwe jest również, że zostało wymyślone przez Dona Macphersona, jak powiedział Ralph Carlson, i że C Schaak i Herbert T Uthlaut szydzili z tego terminu nazywając go "octatherp" jako żart, jak powiedział Douglass Kerr.

Dodatkowe fakty:

• Jim Thorpe ostatecznie otrzymał swoje medale olimpijskie w 1983 roku … 30 lat po jego śmierci.
• W patencie USA z 1973 r., W którym po raz pierwszy pojawia się "ośmiotwornik", gwiazdkę (*) nazwano "sekstałem".
• # Jest często nazywany symbolem funta w Stanach Zjednoczonych, ponieważ jest często używany z liczbami związanymi z wagą. Pierwotnie "lb." zostało użyte dla tego samego znaczenia. Później drukarze zaprojektowali czcionkę zawierającą specjalny symbol "lb" z linią przechodzącą przez pion, aby "l" nie było mylone jako jedno (℔, Unicode, znak U + 2114). Ostatecznie zmieniło się to na bardziej znane i łatwiejsze do wpisania na standardowym symbolu "#" na klawiaturze.
• Inną popularną nazwą symbolu # w Stanach Zjednoczonych jest "liczba". W tych dwóch przypadkach (funt i liczba), jeśli symbol poprzedza liczbę, jak w punkcie 2, jest tradycyjnie czytany jako "liczba". Jeśli symbol podąża za liczbą, jest tradycyjnie czytany jako "funt".
• Kolejną przyjętą nazwą symbolu # jest "hash", który jest popularny w Wielkiej Brytanii. Jest to również ogólnie przyjęta nazwa symbolu w odniesieniu do użycia programów komputerowych (często używany jako znak komentarza, szczególnie w językach skryptowych).
• Międzynarodowy organ normalizacyjny oficjalnie nazwał # symbol "kwadrat" w 1989 roku. Dlatego brytyjska poczta i British Telecom nazywają symbol kwadratem, zamiast bardziej popularnej brytyjskiej nazwy "hash".
• Symbol # jest powszechnie nazywany "ostrym" w takich miejscach jak Japonia i inne. W wielu miejscach wynika to z podobieństwa do ostrego symbolu muzycznego (♯).
• W Malezji symbol # jest powszechnie nazywany "hexem".
• * * I # zostały pierwotnie wybrane, aby przejść na standardową podkładkę telefoniczną w 1961 roku. Link Rice i Jack Soderberg w Bell Labs zwiedzili kraj, próbując dowiedzieć się, jakie możliwe interakcje telefoniczne / komputerowe mogą pojawić się i jakie będą najlepsze symbole do użycia dla tych. Ostatecznie zdecydowali się na znaki * i #, ponieważ te klawisze były dostępne na standardowych klawiaturach maszyn do pisania.
• W amerykańsko-angielskim układzie standardowej klawiatury symbol # pojawia się na tym samym klawiszu co cyfra 3. Na klawiaturze brytyjsko-angielskiej postać powyżej liczby 3 to £. Amerykanie nazywają oba te symbole terminem "funt", ale Anglicy nigdy nie nazywają "#" przez "funta" z oczywistych powodów.
• Język programowania Microsoftu C♯ (wymawiane C-sharp) jest często błędnie wymawiany "C hash" lub "C funt". Zamieszanie wynika z faktu, że symbol następujący po C ma być muzycznym ostrym symbolem (♯). Jednak biorąc pod uwagę rozpowszechnienie symboli w różnych językach programowania, większość programistów zakłada, że był to symbol "hash", dopóki nie zostanie poprawiony.
• W językach skryptowych, gdzie po # występuje znak! (jak w #!), jest to znane jako "shabang" (czasami pisane "sh-bang" lub "shebang") i jest zwykle używane do informowania systemu operacyjnego, jakiego programu użyć do uruchomienia jakiegoś skryptu. Uważa się, że dawna nazwa "shabang" pochodzi od skurczów "SHArp bang" lub "haSH bang"; Inną popularną teorią jest to, że pochodzi ona z faktu, że domyślna powłoka "sh" jest zwykle wywoływana przez "shebang", stąd "sh-bang" i ostatecznie "shabang". Ta ostatnia nazwa "bang" dla wykrzyknika to tradycyjny żargon Unix.
• W zapisie szachowym symbol # umieszczony po ruchu wskazuje na matkę. Zastąpiło to bardziej tradycyjny symbol ‡.
• Dźwięk złożony generowany w telefonie po naciśnięciu klawisza # jest mieszaniem 941 Hz i 1477 Hz.
• Dwie poziome linie w ostrym symbolu ♯ są opcjonalne w zapisie nutowym, ale wymagane w symbolu #.