Historia sera

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Historia jest podobna do tej: starożytni Arab wyruszają w podróż przez pustynię. W przygotowaniu wkłada porcję mleka do poręcznego żołądka owcy, aby go przetransportować. (Ci starożytni Arabowie nie marnowali wielu zwierząt). Kiedy słońce zachodzi, robi obóz i odkrywa, że z powodu podpuszczki w żołądku owiec i gorącego słońca jego mleko rozdzieliło się na cienką, mleczną serwatkę i grudę zsiadłe mleko z sera. Pije jedną i zjada drugą, odkrywając, że serwatka jest orzeźwiająca, a zsiadłe mleko zupełnie pyszne.

W tej historii nie ma chyba zbyt wiele. Być może jest to dzieło pomysłowego Starożytnego Arabskiego Mleczarskiego Stowarzyszenia, jeśli taka instytucja istnieje. Wiemy na pewno, że ser wyprzedza zapisaną historię. Mogło to powstać przypadkowo w Arabii, jak to się dzieje, lub może być europejskie. Gdziekolwiek to się stało, wydaje się prawdopodobne, że praktyka przechowywania płynów w takich rzeczach jak żołądek zwierzęcia mogła rzeczywiście doprowadzić do przypadkowego wynalezienia sera z powodu podpuszczki, jak wspomniano.

Niezależnie od przypadku, wiemy na pewno, że zanim Imperium Rzymskie zaczęło podbijać narody, sery były już w menu - a wytwarzanie sera było mocno zakorzenione. Najbogatsi z Rzymian mieli nawet oddzielną kuchnię tylko do robienia sera, w tym przypadku ser mógł być przechowywany, aby dojrzeć lub zostać wypalony. Rzymskie legiony spakowały go, gdy podbili Galię. Starożytni Grecy przypisywali Arystaeusowi, synowi Apolla, jego odkrycie, a Stary Testament odnosi się do niego.

Podobnie, Egipcjanie przedstawiają wytwarzanie sera na ścianach grobowców, które datują się na rok 2000 pne. Istnieją archeologiczne dowody na wytwarzanie sera w Polsce trzy tysiące lat wcześniej. W "Odysei Homera" Cyclops produkował ser z koziego i owczego mleka, a zanim Pliniusz Starszy napisał swoją historię naturalną w 77 roku, poświęcił cały rozdział różnorodności serów dostępnych w całym Imperium, w tym wędzonego koziego mleka, brzmi, jakby mógł wygrać trochę wstążek na targach w stanie Wisconsin.

Sześćset lat przed twierdzeniem, że księżyc powstał z zielonego sera (to nie jest tak … naukowcy tego świata chcieliby, żebyśmy uwierzyli, więc mogą zachować cały ser dla siebie Fakty: frajerzy często stają się naukowcami, często w laboratoriach jedzących pizzę, a pizza zwykle ma obfite ilości sera Obudźcie się!) … Gdzie ja byłem? Ach tak, około 8 wieku, cesarz Charlemagne napotykał łagodny biały ser zawinięty w jadalną skórkę, która może być porównana do brie. Gorgonzola powstała w dolinie rzeki Pad od 897 r. Francuscy mnisi produkują Roquefort już od 1070 r. Cheddar pochodzi z około 1500 w Anglii, a zapisy pokazują, że Włochy produkują parmezan od 1597 r. Zaradni Holendrzy wytwarzał koła Gouda od 1697 r., a łagodny francuski Camembert pochodzi sprzed 1791 r.

Chociaż sery są z pewnością starożytne, w żadnym wypadku nie są uniwersalne. Starożytne teksty europejskie i bliskowschodnie są pełne odniesień do sera, ale inne części świata nigdy o nim nie wspominają. Jedną z głównych różnic jest epoka, w której udomowienie zwierząt produkujących mleko zaczęło się w różnych częściach świata. Owce i kozy zostały udomowione około 8500 pne w zachodniej Azji; bydło zadebiutowało jako zwierzątka domowe około 7000 rpne we wschodniej części Sahary - oba regiony produkujące sery. Alpaka i lama zostały udomowione w Andach w Ameryce Południowej około 4500 pne; podczas gdy Tybet oswoił się z jakiem i Pakistańczycy zaczęli wypasać bawoły wodne około 2500 pne. Dowody świadczą o tym, że produkcja sera pojawiła się bardzo szybko w każdym miejscu.

Tymczasem przedsiębiorczy Chińczyk oswoił jedwabnika już w roku 3500 pne, a wkrótce potem zaczął kręcić i tkać odzież, ale o wiele później nie oswoili oni zwierząt produkujących mleko - i nigdy nie nabyli smaku sera. Aż do niedawna ser był niespotykany w Azji Wschodniej i Afryce Subsaharyjskiej, podczas gdy kultura serów rozprzestrzeniła się w całej Europie, na subkontynencie indyjskim i na Bliskim Wschodzie, a następnie rozszerzyła się wraz z ekspansją europejskiego imperializmu.

Historycznie ser był w dużej mierze wytwarzany w domu lub w klasztorach w Europie w epokach ciemnych i renesansowych. Pierwsza fabryka serów otwarta w Szwajcarii w 1815 roku, produkująca gruyere. Mimo, że niektórzy z nich obalili, Wisconsin świętuje Anne Pickett za założenie pierwszej fabryki sera w USA w 1841 roku.

W 1851 roku Jesse Williams, hodowca bydła mlecznego z Rzymu w stanie Nowy Jork, rozpoczął produkcję sera w linii produkcyjnej, wykorzystując mleko z sąsiednich gospodarstw mlecznych i tworząc pierwsze z wielu stowarzyszeń mleczarskich. W stanie Wisconsin, najbardziej znanym amerykańskim stanie sera, limburger był pierwszym serem produkowanym komercyjnie; otwarcie fabryki w Green County w 1868 roku.

Być może największy krok w kierunku konsekwentnego smaku serów nastąpił w latach 60. XIX wieku, gdy podpuszczka stała się masowo produkowanym towarem, a czterdzieści lat później stworzono czyste kultury drobnoustrojów, które zastąpiły serwatkę pochodzącą z poprzedniego dnia produkcji sera, jako źródło niezbędnych bakterii.

Niezależnie od regionalnej odmiany ser to przede wszystkim woda, laktoza, tłuszcz, białko i minerały. Białko to zarówno serwatka, płyn, jak i kazeina, które stanowią większość stałych składników sera. Ser może być wytwarzany z mleka niemal dowolnego zwierzęcia produkującego mleko - od krowy do wielbłąda, kozy od owiec, bawoły wodne do jaka. Różnorodność smaków jest wynikiem różnic w mleku, zawartości soli, starzenia, przechowywania i przenoszenia oraz wszelkich dodatków, które mogą znaleźć się w gotowym produkcie.

Ser złapany jako sposób na zachowanie odżywiania mleka dłużej niż przez dzień lub dwa. Europejczycy rozpowszechniają tę ideę w obu Amerykach, nawet pakując ją na statku "Mayflower" i na pokładzie statków odkrywców, które omijały glob. Ale gdyby nie było tak powszechnie, nigdy nie stałby się jednym z ulubionych produktów na świecie. Pomyśl o tym w ten sposób, możesz jeść różne sery każdego dnia przez następne cztery lata i nie zacząć powtarzać ulubionych do ostatnich trzech miesięcy. Długo trzeba czekać na pizzę z mozzarellą lub ulubioną kanapkę z serem z grilla.

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, możesz również polubić: