Dlaczego "Take Me Out to the Ball Game" to Sung podczas 7. Inning Stretch Major League Baseball Games

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że te podstawowe gry baseballowe w Major League są w rzeczywistości czymś w rodzaju nowoczesnej praktyki, która zaczyna się jako regularna część siódmego odcinka w White Sox pod koniec lat siedemdziesiątych, dzięki nadawcy Hall of Fame Harry Carabina, lepiej znany jako Harry Caray.

Wcześniej piosenka była czasami śpiewana przez fanów w różnych grach bejsbolowych (zarówno amatorskich, jak iw głównych ligach), ale nigdy nie była czymś zwyczajnym ani w żadnym wyznaczonym czasie. Pierwszym znanym tego przykładem była gra w liceum w Los Angeles w 1934 roku. Gra była również grana przed jedną z gier w World Series z 1934 roku, kiedy zagrał Pepper Martin i The St. Louis Cardinals Band.

Harry Caray zaczął śpiewać piosenkę podczas siódmego inningu w 1971 roku, z fanami w zasięgu słuchu swojego stojącego od czasu do czasu wejścia do kabiny.

Istnieją sprzeczne relacje od zaangażowanych stron (w tym historia, która zmieniała się z biegiem czasu od ówczesnego właściciela, Billa Veecka), w jaki sposób ta impreza przeszła na tradycję White Sox. Na jednym koncie, po tym, jak Caray odmówił śpiewania nad systemem PA stadionu, Veeck oszukał Caraya, włączając mikrofon Caraya podczas śpiewania. Prawdopodobnie bardziej prawdopodobna opowieść jest kolejnym kontem z pierwszej ręki, że wszystko zostało zaplanowane z wyprzedzeniem. Ale to nie jest tak zabawne, więc można zobaczyć, dlaczego kolorowy Bill Veeck może nieco upiększyć tę historię.

Niezależnie od tego, w 1976 roku, Caray zaczął śpiewać piosenkę nad stadionowym systemem PA i stała się lokalną tradycją.

Kiedy Caray przeszedł na 1982, by grać w gry dla Cubs, przyniósł ze sobą tę tradycję. Dzięki temu, że WGN nadawało gry Cubs w całym kraju, masy szybko dowiedziały się o siódmej tradycji Harry'ego Caraya. Wkrótce potem na innych stadionach przyjęto wariacje na temat tej tradycji, przy czym piosenka ta różniła się w zależności od zespołu. Ostatecznie wszystkie zespoły poszły naprzód i poszły z tym Zabierz mnie stąd do gry w piłkę.

Pomimo tego, że śpiewa Zabierz mnie stąd do gry w piłkę podczas siódmego odcinka jest nowoczesną praktyką, sama piosenka o dziewczynie o imieniu Katie Case, która chce, aby jej chłopak zabrał ją na mecz baseballowy, istnieje od 1908 roku, kiedy został napisany przez słynnego pisarza piosenek, Jacka Norwortha (który napisał ponad 2500 utworów w jego życiu, w tym kilkadziesiąt sprzedanych w liczbie ponad miliona kopii). Muzykę skomponował Albert Von Tilzer.

Co zabawne, obaj panowie nigdy nie byli w profesjonalnej grze w baseball, kiedy stworzyli piosenkę. Norworth twierdził, że pierwszą grą w Major League Baseball, do której trafił, była dopiero 27 czerwca 1940 r. Gra Dodgers / Cubs.

Co zainspirowało tego miłośnika baseballu do napisania piosenki baseballowej? Jadąc pociągiem na Manhattan, Norworth powiedział, że widzi znak "Baseball Today - Polo Grounds" i po prostu postanowił napisać piosenkę o pójściu na mecz baseballowy, więc zapisał ją podczas jazdy.

Gdy piosenka została ukończona, żona Norworga, piosenkarka i aktorka Nora Bayes, jako pierwsza publicznie ją zaśpiewała. Szybko stał się hitem w różnych akcjach wodewilowych, a następnie poza nią, stając się jedną z najpopularniejszych piosenek z 1908 roku.

Jeśli podoba Ci się ten artykuł i fakt faktyczny poniżej, możesz również cieszyć się:

Jedyny Major League Baseball Player, który otwarcie przyznał się, że był gejem w swojej karierze, mógł również "wymyślić" wysoką piątkę
Jackie Robinson nie był pierwszym Afroamerykaninem, który zagrał w Major League Baseball
Był kiedyś Major League Baseball Player, który ukradł pierwszy od drugiego
Była tam 17-letnia dziewczyna, która uderzyła w Ruth i Lou Gehriga w plecy
10 fascynujących faktów dotyczących baseballu: część I i część II

Fakt premiowy:

Często będziesz czytać, że siódma tradycja w baseballu była zasługą prezydenta Williama Howarda Tafta w 1910 roku. Ogólna historia mówi, że bardzo nadwagi Prezydent, po wyrzuceniu pierwszego boiska 14 kwietnia 1910 roku, w grze pomiędzy Washington Senators i Philadelphia Athletics, czuli się niekomfortowo siedząc na małym stadionie i siódmą kolejkę musieli się rozciągnąć, więc wstał. Kiedy to zrobił, wszyscy obecni zauważyli i wszyscy wstali z szacunku, aż wreszcie Taft usiadł z powrotem po starannym rozciągnięciu.

Niezależnie od tego, czy tak się rzeczywiście stało, wiemy, że nie był to początek siódmego odcinka. Pierwsza nagrana instancja siódmego odcinka rozpoczęła się w 1869 roku, kiedy Harry Wright, który grał w tym czasie w Cincinnati Red Stockings, napisał w liście,

Wszyscy widzowie powstają między połowami siódmej zmiany, wyciągają nogi i ręce, a czasami chodzą. Czyniąc to, cieszą się z ulgi zapewnianej przez relaks z długiej postawy na twardych ławkach.

Istnieją również inne udokumentowane przypadki praktyki siódmej fazy inningu w grach profesjonalnych i amatorskich przed Taftem. Tak więc, chociaż prawdą jest, że Taft rzeczywiście wyrzucił pierwszy skok w danej grze, i biorąc pod uwagę, że już siódmy odcinek był już w pobliżu, nawet jestem gotów kupić, że wstał i rozciągnął się w wyznaczonym czasie.Wydaje się jednak, że masy stały również dlatego, że była to już ustalona praktyka. To powiedziawszy, nie było to specjalnie nazwane "siódmym zakrętem" aż do lat dwudziestych.