Logo pl.emedicalblog.com

Dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć

Dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć
Dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć

Sherilyn Boyd | Redaktor | E-mail

Wideo: Dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć

Wideo: Dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć
Wideo: TE zaburzenia WIDZENIA mogą być GROŹNE! Zapalenie nerwu wzrokowego, mroczki, męty oka | O, choroba! 2024, Marsz
Anonim
Mrużenie oczu wywołuje dwie reakcje, które pomagają ci zwizualizować świat wokół ciebie. Po pierwsze, zmienia kształt naszego oka, umożliwiając lepsze skupienie światła. Po drugie, zmniejsza ilość światła, które może dostać się do oka. Światło pochodzące z ograniczonej liczby kierunków pozwala łatwiej skupić światło.
Mrużenie oczu wywołuje dwie reakcje, które pomagają ci zwizualizować świat wokół ciebie. Po pierwsze, zmienia kształt naszego oka, umożliwiając lepsze skupienie światła. Po drugie, zmniejsza ilość światła, które może dostać się do oka. Światło pochodzące z ograniczonej liczby kierunków pozwala łatwiej skupić światło.

Jeśli to wszystko wydaje się trochę mgliste, to jest. Aby całkowicie zrozumieć, dlaczego te dwie reakcje pomagają nam lepiej widzieć, przyjrzyjmy się dokładniej wizji, światłu i temu, jak działa oko.

W jego centrum widzenia jest tylko postrzeganie światła przez nasze mózgi. Należy zauważyć, że termin "światło" może odnosić się do dowolnego promieniowania elektromagnetycznego, a nie tylko promieniowania w zakresie widzialnym. To promieniowanie jest naturalnym wynikiem jednej z naszych czterech podstawowych sił, elektromagnetyzmu.

Promieniowanie elektromagnetyczne można podzielić na siedem typów: gamma, rentgen, ultrafiolet, widzialny, podczerwony, mikrofalowy i fal radiowych. Widoczne światło faktycznie zawiera bardzo wąski zakres częstotliwości, które mogą być postrzegane przez ludzi. To światło widzialne dla człowieka ma te same cechy wszystkich typów promieniowania elektromagnetycznego. Mianowicie, ma postać częstotliwości. To właśnie te częstotliwości (długości fal) dają naszym oczom zdolność postrzegania kolorów, a także obiektów. Inne częstotliwości pozwalają nam zobaczyć nasze kości przez naszą skórę, poprzez promienie X (ale to zupełnie inny temat).

Jak ten cud ewolucji, oko, faktycznie działa?

Nasze oczy mają wiele różnych warstw działających razem, aby pochwycić światło i przekształcić je w impuls elektryczny, który mózg może przetwarzać. Najbardziej zewnętrzna warstwa nazywana jest twardówką. To jest biała część oka, która nadaje jej kształt i gdzie mięśnie kontrolujące ruch oczu przyczepiają się. Na przedniej części twardówki znajduje się przezroczysty kawałek zwany rogówką. Całe światło wpadające do oka musi najpierw przejść przez rogówkę.

Kolejna warstwa nazywana jest naczyniówką. Ta warstwa zawiera liczne naczynia krwionośne zaopatrujące wiele części oka w składniki odżywcze. Zawiera również tęczówkę (kolorową część oka) i mięśnie rzęskowe, które kontrolują soczewkę oka. Wraz z rogówką soczewka pomaga załamać całe światło wpadające do oka i skupić je na najgłębszej warstwie, siatkówce.

Siatkówka zawiera dwa różne typy fotoreceptorów odpowiedzialnych za widzenie: pręty i stożki. Gdy światło uderza w te komórki, reaguje z wizualnymi pigmentami w nich. Pigmenty te zawierają klasę białek zwanych opsynami. Razem z cząsteczką znaną jako chromofor (u ludzi ten chormofor pochodzi z witaminy A), częstotliwości światła reagujące z tymi pigmentami powodują impulsy elektryczne, które otrzymuje mózg.

W ludzkim oku istnieją cztery główne typy opsyny, które reagują na różne długości fal światła. Szyszki używają trzech typów, a Pręty używają jednego.

Pręty znacznie przewyższają liczbę szyszek w ludzkim oku, około 120 milionów w porównaniu z zaledwie 6-7 milionami szyszek. Są znacznie bardziej wrażliwe na światło niż stożki i jako takie są głównie odpowiedzialne za widzenie w nocy. Są one również lepsze w wykrywaniu ruchu o największej gęstości poza środkową częścią siatkówki znanej jako plamka. Właśnie dlatego są one w większości odpowiedzialne za widzenie peryferyjne. Pręty wykorzystujące tylko jeden rodzaj białka, rodopsynę, w celu wytworzenia impulsu, pozostawiają je niezdolne do odróżnienia koloru.

Szyszki, choć mniejszy i wrażliwy niż pręty, odpowiadają za kolor i wysoką rozdzielczość. Szyszki używają trzech typów opsyny, które reagują na krótkie, średnie i długie fale światła. Częstotliwości te odpowiadają w przybliżeniu długościom fal odpowiedzialnym za blues, greens i reds. Z tego powodu określa się je jako niebieskie, zielone i czerwone szyszki. Dla nas, aby zobaczyć kolor, dwa rodzaje szyszek muszą być wyzwalane przez ich odpowiednie długości fal światła. Kolor, który postrzegamy, zależy od poziomu stymulacji każdego z tych szyszek. Jeśli więc jednakowa liczba czerwonych i zielonych szyszek jest stymulowana jednakowo, możemy zobaczyć odcienie żółtego / pomarańczowego.

Teraz, gdy wiemy, jak oko zmienia fale świetlne w impulsy elektryczne, spójrzmy głębiej na to, dlaczego mrużenie oczu pomaga lepiej widzieć.

Jak wiemy, stożki odpowiadają za wysoką rozdzielczość i kolor. Najwyższa gęstość komórek stożka znajduje się w obszarze siatkówki zwanym plamką. W centrum plamki znajduje się obszar zwany fovea centralis. Fovea zawierają tylko szyszki, które są ciasno upakowane. Brak tu prętów. Ten bardzo gęsty obszar stożków daje nam najlepszą rozdzielczość obrazu. Kiedy koncentrujemy naszą wizję na czymś specyficznym, jak na słowach, które teraz czytasz, oko nieustannie się porusza, więc załamuje światło pochodzące z tych słów, bezpośrednio na dołku, pozostawiając ci szczegółowy obraz.

Kiedy oko jest całkowicie otwarte, wchodzą do niego fale świetlne z szerokiego zakresu kierunków. Wszystkie te fale są przetwarzane przez wszystkie pręty i stożki w różnych obszarach oka. Mrużąc oczy, redukujesz ilość światła i liczbę kątów przychodzących, które wymagają skupienia, ułatwiając to. To tak, jakby próbować usłyszeć konkretną osobę w pokoju wypełnionym ludźmi mówiącymi.Niepożądane szumy zagłuszają hałas, na którym chcesz się skupić, co utrudnia.

Kształt soczewki oka i jej zdolność do zmiany kształtu, pozwala nam skupić światło wpadające do oka, na dołku. Jeśli urodzisz się z nieprawidłowo ukształtowanym obiektywem lub gałką oczną lub soczewka traci elastyczność (jak to może się zdarzyć z wiekiem), zmniejsza się jej zdolność do skupiania światła na dołku. Mrużąc oczy, zmieniamy kształt naszego oka, zawsze tak nieznacznie. Pomaga to obiektywowi skupić światło odpowiednio na dołku.

W końcu, jeśli zapomnisz terminologii medycznej lub szczegółów, w skrócie, zmieniasz kształt swojego oka, aby lepiej skupić światło tam, gdzie trzeba, a jednocześnie zmniejszyć całkowite światło wpuszczone, więcej lub więcej. mniej pomaga odfiltrować "hałas".

Dodatkowe fakty:

  • Częstotliwość promieniowania elektromagnetycznego widoczna w widmie widzialnym waha się od około 400 nanometrów (nm) do ok. 780nm. Długości fal dla określonych kolorów są następujące:

    • Violet- 400-420nm
    • Indigo- 420-440nm
    • Niebieskie - 440-490nm
    • Zielony - 490-570nm
    • Żółty - 570-585nm
    • Pomarańczowy- 585-620nm
    • Czerwony- 620-780nm
  • Jak stwierdzono w artykule, są czerwone, niebieskie i zielone szyszki. Oznacza to, że komórki te lepiej reagują na określone częstotliwości światła, które odpowiadają tym kolorom. Konkretnie, niebieskie szyszki są najbardziej czułe przy częstotliwościach 445 nanometrów, zielonych szyszek 535 nanometrów i czerwonych szyszek przy 575 nanometrach. Około 64% naszych szyszek ma kolor czerwony, 32% zielony, a tylko 2% to kolor niebieski.
  • Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego kapitanowie statków i samolotów używają czerwonego światła do oglądania w nocy? Jak wspomniano wcześniej, pręty są tym, czego głównie używamy w nocy. Bardzo wolno reagują na zmiany natężenia światła. Jeśli mi nie wierzysz, spróbuj wejść do ciemnego pokoju, gdy znajdziesz się w słońcu i zobacz, ile czasu zajmie ci ponowne zobaczenie. Mając to na uwadze, czerwone światło ma sens. Pręty nie reagują na fale świetlne w czerwonym widmie. Nie wymaga to okresu dostosowywania wymaganego przez białe światło, dając im możliwość spojrzenia w dół, przeczytania mapy, a następnie wpatrywania się w ciemność z pewnością siebie.

Zalecana: