Jak zaczęła się praktyka kobiet skaczących z olbrzymich ciastek?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Niemal wszyscy widzieli dziwaczną tradycję kawalerskich imprez z skąpo odzianą kobietą wyskakującą z gigantycznego tortu. Pojawia się najczęściej w dziesięcioleciach filmów, programów telewizyjnych i komiksów, ale nadal utrzymuje się w luksusowych shindigach w Las Vegas - chociaż ciasta są teraz zwykle wykonane z tandetnej tektury. Młodsi ludzie mogli najpierw napotkać rytuał przez The Sims: House Party, w którym gracz może kupić ogromne ciasto, a następnie wybrać polecenie wynająć artystę. Jeśli myślisz, że to tradycja wywodząca się z eleganckiej, napędzanej koktajlami, przedfeministycznej ery Mad Men, jesteś tylko częściowo słuszna - ludzie od wieków wkładają w jedzenie dziwne rzeczy do celów rozrywkowych.

Nikt nie urządził przyjęcia obiadowego, tak jak zrobili to starożytni Rzymianie, i być może byli oni pierwszymi, którzy poważnie łączą jedzenie i rozrywkę; to znaczy, jedzenie często było także rozrywką. Zamożni bankierzy próbowali prześcignąć się w egzotycznych potrawach, służąc pawiom, strusiom, dormerom i rzadkim ptakom śpiewającym. Napakowanie jednego zwierzęcia wewnątrz drugiego było szczególną rozkoszą, tak że gość mógł wbić się w brzuch krowy, by znaleźć w środku całą pieczoną świnię. Wewnątrz świni? Baranek, królik, kurczak i mysz. (Dzisiaj ta praktyka wciąż żyje w tym dość osobliwym naczyniu, które zaczyna się od wielbłąda i działa w dół).

Poza gotowanymi zwierzętami wypchanymi wewnątrz innych zwierząt, Petroniusz pisał o potrawach zainscenizowanych tak, by zwierzęta wyglądały, jakby jeszcze żyły: ryby ułożone tak, jakby dosłownie pływały w morzu sosu, i królik z przywiązanymi skrzydłami ptaków, pozował do wyglądają jak mityczny Pegasus.

Średniowieczne rodziny królewskie kontynuowały organizację bankietów tak wyszukanych, że były niemal groteskowe, a oni także mieli skłonność do wystawiania tytułów, które sprawiały, że gotowane zwierzęta wydawały się działać. Na przykład pawie przyprawiano i palono, a następnie układano i ozdabiano w ich oryginalnym upierzeniu. Grillowane koguty ubierały się w miniaturową zbroję zbudowaną z papieru i przysiadły na świniopie, z mieczem do walki, jakby gotowi do walki. Alkohol został zapalony, aby stworzyć efekt oddychania ogniem z ust nieprawdopodobnych stworzeń, takich jak łabędzie lub ryby. Stereotypowe jabłko, które tak często wbija się w usta pieczonej świni, pochodzi właśnie z tamtej epoki - najwyraźniej jest to próba sugerowania działania, tak jakby zwierzę nadal żyło i niechcący przeżuwa trochę owoców.

Wykorzystanie rzeczywistych żywych zwierząt było naturalną ewolucją od całej mimikry. Tradycja entremetu - danie między daniami, które służyło bardziej rozrywce niż jedzeniu - dobiegała końca pod koniec średniowiecza, z fontannami wina, zamkami z mięsa, żywymi aktorami i muzykami walczącymi w replikach statki, odtwarzając sceny z najnowszej historii. Żywe stworzenia (zwłaszcza ptaki i żaby) umieszczone w gigantycznych plackach stały się tak popularnym entremetem, że przepis został opracowany we włoskiej książce kucharskiej z 1474 roku. Maestro Martino wyjaśnia, jak zrobić dziurę w dolnej skorupie ciasta ciasto, a następnie:

[…] W pustej przestrzeni, która pozostaje wokół małego placka, umieść kilka żywych ptaków, tak wielu, jak to będzie trzymać; ptaki powinny być umieszczone w nim tuż przed podaniem; a kiedy jest ono serwowane przed tymi, którzy zasiadają na bankiecie, zdejmiesz osłonę powyżej, a małe ptaki odlecą. Ma to na celu zabawę i zabawę Twojej firmy. A żeby nie byli rozczarowani tym, pokroić małe ciastko i służyć.

Trend ten trwał do 1600 roku, a słynne rodziny, takie jak de Medicis, zaskakują gości żywymi ptakami w cieście cukierniczym na wesele. Robert May, autor 1660 brytyjskiej książki kucharskiej, opisuje, w jaki sposób ptaki miałyby tendencję do klapania się i szukania światła, wygaszania wszystkich świec i jak skaczące żaby powodują wrzaski kobiet, tworząc "urozmaicający Hurley-Burley wśród gości w ciemności! "Zjawisko to mogło ostatecznie zainspirować dziecięcą rymowankę" Sing a Song of Sixpence ", w której cztery i dwadzieścia kosów są prezentowane w naczyniu dla króla. Dziś praktyka żyje w pewnym sensie w formie "pierzastych ptaków" - małych, ceramicznych ptaków umieszczanych w torbach, aby umożliwić ucieczkę pary.

Mimo że trend pieśni na żywo w końcu się skończył, niektórzy królowie prawie tego nie zauważyli, ponieważ już zabrali go na wyższy poziom. Na bankiecie hostowanym przez słynnego francuskiego inżyniera Philippe'a Le Bona, wśród wielu ostentacyjnych entremetów znajdował się ogromny placek z mięsem zawierający dwadzieścia osiem muzyków, którzy grali, gdy gigantyczna skorupa została otwarta. W 1626 roku książę i księżna Buckingham zaprezentowali Karola I z ciastem, z którego wyłonił się krasnolud. Sir Jeffrey Hudson został podarowany w prezencie, gdy był jeszcze całkiem żywy, chociaż historie internetowe nadal utrwalają pogłoskę, że spotkał się ze swoim zgonem poprzez pieczenie w cieście.

Do 1800 roku ludzie zakopani w cieście wydawali się ograniczeni do atrakcyjnych kobiet, ponieważ niektóre z najbardziej dekadenckich partii w tamtych czasach były ofiarami zamożnych ludzi, by bawić innych ważnych mężczyzn, podczas gdy ich żony pozostawały w domu.Jednym z tych gospodarzy był Stanford White, bogaty architekt, który w 1895 roku zorganizował w Nowym Jorku rozpusty na kolację w Nowym Jorku w celu zgromadzenia innych wybitnych ludzi (w tym ilustratora Charlesa Dany Gibsona i wynalazcy Nikoli Tesli).

Atrakcją tej kolacji było ogromne ciasto, z którego, według słynnej modelki Evelyn Nesbit, wyszło piętnastoletnie piękno Susie Johnson, noszące tylko kawałek przezroczystej gazy. Wraz z dziewczyną, Nesbit poinformował, że "wiele ptaków", kiedy Johnson wyskoczył "przeleciał przez cały pokój". Nesbit także później stwierdził, że "powiedziałem panu White'owi, że usłyszałem [później], że zrujnował dziewczynę tamtej nocy, ale on się tylko śmiał.

Zaledwie kilka lat później "The Pie Girl Dinner", jak to się zaczęło nazywać, było wiadomościami na pierwszej stronie po tym, jak White został zamordowany przez rozwścieczonego męża Evelyn Nesbit, z którego ten ostatni stał się znany jako "The Girl in Czerwona Aksamitna Huśtawka. "Biały podobno zgwałcił nastoletniego Nesbita kilka lat temu, gdy była nieprzytomna w swoim domu po wypiciu z nim szampana. Następnie została kochanką White'a przez około rok, zanim zerwała związek, a później poślubiła niezwykle zamożnego Harry'ego Thawa.

Odwilż był podobno niezbyt zadowolony, że Nesbit nie był dziewicą, którą odkrył, obsesyjnie walcząc z nią. Kiedy powiedziała to Odwilż, wyjaśniła mu również, że straciła swoje dziewictwo przed Białym, kiedy ją zgwałcił. Ostatecznie nie powstrzymało to Thaw od pościgu za Nesbita i po długich zalotach poddała się nieustannym próbom Thaw, by doprowadzić ją do ślubu i dwóch małżeństw. Jednak teraz Thaw żywił skrajną nienawiść do Białego, kulminując w Thaw mordując go po tym, jak krzyczał coś w stylu "Zniszczyłeś moją żonę!" (Istnieją sprzeczne relacje świadków, czy powiedział "żona" czy "życie" przed zrobieniem zdjęcia White).

Cały kraj przeczytał szczegóły "Pie Girl Kolacja", ponieważ transkrypty wyszły z pierwszego przypadku w XX wieku media określane jako "The Trial of the Century".

Chociaż może nie był to pierwszy raz, gdy bogaty człowiek pomyślał, że dziewczyna wyskoczy z jakiegoś dużego produktu żywnościowego, to z pewnością spopularyzował tę praktykę. Po przeczytaniu o tym w wiadomościach, nie trzeba było długo czekać, by zwykli ludzie pomyśleli, że ich przyjęcia będą lepsze z kobietą w jakimś upieczonym towarze.

W latach 50-tych stała się głównym nurtem na wieczory kawalerskie, skrzydła biurowe i konwencje przedstawiające atrakcyjną kobietę w gigantycznym tortie - zazwyczaj w skąpym stroju kąpielowym lub zupełnie nago, w zależności od widowni i wydarzenia. Ciasta były zdecydowanie prawdziwe, choć można znaleźć nowoczesne (poza tym renomowane) źródła, które błędnie uważają inaczej, być może dzięki dzisiejszym kartonowym rozrywkom. Na przykład, artykuł z gazety AP z 1975 roku przeprowadził wywiad z długoletnim piekarzem z San Francisco, który zarabiał na życie, kosztując 2,000 $ za sztukę pop, by skonstruować wyrafinowane wielowarstwowe cukierki z pustymi cylindrami w środku, wystarczająco duże, by ukryć egzotyczną tancerkę. (Skoczek mógł zarobić nawet 50 $ w tym czasie, około 217 dolarów w dzisiejszych dolarach, twierdzi artykuł).

Trend dziewcząt w torty był tak wszechobecny, że nie dziwi, że tak często pojawiał się w popularnych mediach. W Some Like It Hot, pojazd Marilyn Monroe z 1959 r., wielki tort zostaje wciągnięty na imprezę, z której wyłania się bandyta z karabinem maszynowym, który zaczyna kosić gości, gdy śpiewają "For He's a Jolly Good Fellow". Zauważony autor kryminału Lawrence Block opublikowane "Wieczór kawalerski"W trafnie nazwanym magazynie Guy w 1965 roku, w którym striptizerka zostaje zastrzelona niemal natychmiast po wyjściu z lukru. Komiksowy panel z 1955 roku przedstawia dwóch kucharzy w kuchni, podczas gdy jeden próbuje ugotować młodą damę w ogromnym garnku. "Nie, nie, nie, Alphonse!", Mówi drugi szef kuchni. "Ona wchodzi po upieczeniu ciasta."

Pod koniec lat siedemdziesiątych popularność kobiet w ciastach wyblakła, gdy równe prawa zyskały na popularności - coraz więcej kobiet w miejscu pracy, skąpo ubrane kobiety w ciastach były mniej mile widziane w funkcjach firmy i innych tego typu wydarzeniach, pozostawiając jedynie okazjonalny wygląd na przyjęciach kawalerskich jako ostatni ślad tej ciekawej praktyki.

Od czasu do czasu zauważycie podróbki wersji trope, takie jak James Franco i Seth Rogen, wyskakujący z ciasta na urodziny Jimmy'ego Fallona. Wciąż możesz znaleźć skąpo ubrane babeczki, w których nadmiar jest nadal w pełnej gotowości (myślę, że Vegas), chociaż teraz wymienialiśmy rodziny królewskie na drobne gwiazdy lub tych, którzy chcą żyć jak oni. Bogate dzieło nie jest już potrzebne; to tak proste, jak wynajęcie striptizerki i zakup taniej tekturowej struktury w kształcie ciasta. Podobnie jak ceramiczne ciasteczka, które są jedynie symbolem wyszukanych bankietów królów, tekturowe ciastka są tylko pozostałością - najdelikatniejszą nutą nadmiaru i dekadencji, które je zainspirowały.