Idealny 10-Kim Gwang-suk i Igrzyska Olimpijskie

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Przed rokiem 1981, gimnastycy w wieku 14 lat mogli brać udział w elitarnych zawodach, jednak przed olśniewającymi występami Nadii Comaneci w 1976 roku w wieku 14 lat większość gimnastyków była znacznie starsza - nawet rywalizowała ze sobą w wieku 30 lat.

Ale po tym, jak Comaneci zdobył siedem (tak, siedem) doskonałych 10 w olimpiadzie w 1976 roku, trenerzy, trenerzy i sportowcy zaczęli zdawać sobie sprawę z korzyści płynących z konkurowania młodszych kobiet. Posiadając wyraźną przewagę pod względem zarówno zwinności, jak i znacznie bardziej ograniczonej, te młodsze zawodniczki wykazały znacznie większą zdolność do skakania, odwracania, skakania i latania po sprzęcie w porównaniu ze starszymi odpowiednikami. W związku z tym w latach 70. nastąpił gwałtowny wzrost liczby młodych nastolatków biorących udział w zawodach gimnastycznych.

Widząc ten trend, niektórzy specjaliści medyczni zaczęli się niepokoić skutkami tak intensywnego treningu i rywalizacji na wciąż rozwijającym się organizmie. (Rzeczywiście, gimnastyka, wraz z hokejem, to dwa sporty z największą częstością "katastrofalnych obrażeń u kobiet i mężczyzn" według Instytutu Badawczego w Ogólnopolskim Szpitalu Dziecięcym). Ostatecznie, czy to przewaga nad konkurencją czy zdrowie obawy, urzędnicy postanowili podnieść minimalny wiek konkurencji w 1981 r. do 15 (a później w 1997 r. do 16).

Tak więc, w 1992 roku, kiedy Kim pojawiła się na olimpiadzie w Barcelonie, która miała 17 lat, niektórzy nie mogli nie zauważyć, że jej niski wzrost (była mniejsza niż 4,5 stopy / 1,4 metra wzrostu), smukła budowa (ważyła tylko 62 lata). funty) i fakt, że była brakuje jej przednich zębówmoże wskazywać, że nie była tak stara, jak twierdziła.

Jeśli chodzi o te zęby, wyjaśnieniem trenera Kim było to, że zgubiła je podczas treningowego nieszczęścia. Zostało to zaakceptowane przez urzędników i pozwolono jej rywalizować.

Ale jeśli popełnimy błąd w jej zejściu z barów, Kim prawdopodobnie wygrałaby złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku, ale zamiast tego zajęła trzecie miejsce. Jednak nawet po tej rywalizacji wielu nadal spekulowało, że Północnokoreańska Federacja Gimnastyczna kłamie o wieku Kima i dochodzenie zostało podjęte.

Wkrótce okazało się, że zespół Kima wyliczył ją w wieku 15 lat za każdy rok 1989, 1990 i 1991, ale potem nagle podniósł ją do 17 w 1992 roku. Hańbiony, Międzynarodowa Federacja Gimnastyki zakazała całej drużynie północnokoreańskiej ze świata w 1993 roku. Mistrzostwa.

Jaki był prawdziwy wiek Kim? To nigdy nie zostało publicznie ujawnione. Biorąc pod uwagę, że dopiero w 1992 r. Jej data urodzenia została zmieniona z konkursu na konkurencję przez Północnokoreańską Federację Gimnastyczną, wydaje się, że można bezpiecznie założyć, że nie była ona potrzebna co najmniej 15 lat, bo inaczej prawdopodobnie zaczęliby jej używać prawdziwa data urodzenia w tym momencie.

Niektórzy, tacy jak słynna trenerka Béla Károlyi, spekulowali, że miała zaledwie 10 lat w Olimpiadzie w 1992 roku. Zwolennicy jej wieku wskazują na brakujące dwa przednie zęby jako dowód. Jednak dziewczęta zwykle wyprzedzają chłopców w utracie zębów mlecznych, a przednie zęby najczęściej na górze i na dole są zazwyczaj pierwszymi, zwykle w wieku 6 lub 7 lat. Podczas gdy wiek 10 lat na utratę takich zębów nie byłby zupełnie niesłychane, istnieją inne, znacznie bardziej konkretne dowody na to, że w 1992 roku nie mogła mieć 10 lat.

Jest to materiał filmowy z jej rywalizacji już w 1987 roku. Gdyby miała 10 lat w 1992 roku, to by jej około 5 w tym filmie. Ale pokazany tam skrajny poziom umiejętności, nie wspominając już o tym, że nie wygląda jak pięcioletni w materiale filmowym, zdaje się wskazywać, że musiała być co najmniej o kilka lat starsza, jeśli nie większa. Tak więc, zakładając, że w tym filmie miała około 7-9 lat, to w 1992 roku byłaby to około 12-14 lat.

Ponownie, nie byłoby niemożliwe, aby 12-14 latka traciło przednie zęby dziecka, byłoby to jeszcze bardziej nieprawdopodobne, niż gdyby miała 10 lat, być może wskazując, że jej trener naprawdę mówił prawdę, że po prostu stracił te zęby w wypadku szkoleniowym.

Podsumowując, podczas gdy prawdziwy wiek Kim nigdy nie został ujawniony, wydawałoby się prawdopodobne, biorąc pod uwagę, że wciąż były one w złym guście, prowadząc do Igrzysk Olimpijskich w 1992 roku, że nie miała wtedy 15 lat i że prawdopodobnie była gdzieś w pobliżu w przedziale 12-14 lat.

Dodatkowe fakty:

• Przeciwnicy minimalnego wymogu wiekowego w gimnastyce wskazują, że uniemożliwienie młodszym dziewczętom konkurowania na najwyższych szczeblach nie chroni ich ciał w rzeczywistości, ponieważ nadal trenują i rywalizują w zawodach juniorów, a nawet zdobywają punkty używając tego samego kodu punktów. Zatem uniemożliwienie im konkurowania w Olimpiadach i tym podobnych po prostu okrada świat oglądania niektórych z tych dziewcząt, gdy osiągają najwyższy poziom wydajności, zamiast faktycznie chronić ich ciała przed potencjalnymi długoterminowymi problemami fizycznymi.
• Jeśli zastanawiasz się, dlaczego gimnastyka męska nie wydaje się mieć skandali związanych z tym samym wiekiem, które otaczają gimnastykę kobiecą, to dlatego, że męskie wydarzenia gimnastyczne zwykle wymagają dużo większej siły niż kobiety, co sprawia, że siła nieco starszych mężczyzn jest większa. korzyść w porównaniu z utratą pewnej elastyczności i tym podobne, które pojawia się wraz z wiekiem.
• Od 1990 r. Do 2005 r. Około 425 000 dzieci w wieku od 6 do 17 lat leczono z powodu różnego rodzaju urazów związanych z gimnastyką, które były na tyle poważne, że wymagały wizyty w ER. Zliczając około 26 000 obrażeń rocznie, zdecydowana większość cierpiała z powodu sportowców (82%), a średni wiek pacjentów wynosił 11,5 roku. W kolejności częstości najczęstszymi obrażeniami były kończyny górne (42%), następnie kończyny dolne (34%), następnie głowa / szyja (13%) i ostatecznie tors (10%). Chłopcy gimnastycy częściej ranili głowę i szyje, a dziewczęta częściej doznały urazu kończyn górnych. Ponadto, młodsi gimnastycy (6-11 lat) częściej ranili swoje ręce, ręce i nadgarstki, podczas gdy starsi gimnastycy (12-17) częściej ulegali napięciom lub skręceniom nóg i kostek.