Pochodzenie frazy "Zmarły dzwonek"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Prawdopodobnie słyszeliście często powtarzaną opowieść o tym, jak pierwotny "martwy dzwonek" był osobą, która została uznana za zmarłą, która została następnie pochowana żywcem. Z różnych powodów istnieje wiele dowodów na to, że pogrzebanie przy życiu nie było najrzadszą rzeczą na świecie, aż do niedawna w historii ludzkości (szczególnie, że nikt nie chciał zbytnio badać chorego zmarłego). Tak więc zdarzały się przypadki przypadkowego pogrzebania ludzi.

Rzeczywiście, w 1896 T.M. Montgomery, który nadzorował odkładanie szczątków na cmentarzu Fort Randall, poinformował, że nieco ponad 2% tych ekshumowanych organów było zdecydowanie ofiarami przypadkowego pochowania żywcem. Innymi słowy, około 2% obudziło się, próbowało wyrwać się z drogi i nie było w stanie tego zrobić. Biorąc pod uwagę, że podaż tlenu w trumnie nie trwa tak długo, prawdopodobne jest, że faktyczny odsetek osób pochowanych żywcem był wyższy, gdy uwzględniliśmy tych, którzy się nie obudzili, ale nadal byli technicznie żywi, gdy byli pochowani.

W każdym razie, aby zapobiec śmierci przez pochówku, sznur byłby przypuszczalnie przymocowany do palca osoby uznawanej za zmarłą, a był przymocowany do dzwonka na drugim końcu nad ziemią. Gdy osoba się poruszyła, dzwonek zadzwoni. I to właśnie nazwałbyś "martwym dzwonkiem".

Prawda jest jednak taka, że "martwy dzwonek" nie ma nic wspólnego z pogrzebaniem ludzi żywcem, jak można się domyślić, biorąc pod uwagę poprzednią teorię powstania nie robiąc nic, by wyjaśnić powód, dla którego fraza oznacza teraz "dokładny duplikat lub replikę". "Zamiast tego faktyczne udokumentowane dowody wskazują na zupełnie inną historię: konie.

W 1800 roku "dzwonek" był stand-in dla konia w wyścigu. Czasami ludzie potajemnie zastępują wolniejszego konia szybszym koniem lub odwrotnie w późniejszych zakładach. Oczywiście, konie musiały wyglądać bardzo podobnie, aby ten szał został zdjęty.

W 1882 r. Opublikowany został artykuł na temat Manitoba Free Press opisał to następująco: "Koń, który jest przewożony przez kraj i krąży pod fałszywym nazwiskiem i rodowodem, nazywa się" dzwonkiem ".

Słowo "dzwonek" zaczęło się jako słowo dla kogoś, kto dzwonił w dzwony, takie jak dzwony w kościele. Skok od dzwonów do dzwonienia po konie prawdopodobnie wydaje się duży, ale na początku XVII pojawiły się inne zwroty, które pomagają wszystko uporządkować. Ta fraza to "zadzwoń do zmian", oznaczając dzisiaj "zrobienie czegoś w inny sposób, aby uczynić go bardziej interesującym". Pierwotnie oznaczało to, że dzwonek dzwonka dzwoni we wzór dzwonów, które zawierały wszystkie odmiany i ostatecznie przynosiły pierścień z powrotem do punktu początkowego.

Jednak zmiana "pierścienia zmian" pojawiła się w XVIII i XIX wieku, co oznaczało "zastępowanie fałszywych pieniędzy na dobre". Stamtąd łatwo zrozumieć, dlaczego termin "dzwonek" miałby zastosowanie do konia, który był potajemnie zastępuje innego w wyścigach konnych.

Oczywiście wierzący nie byli martwi, inaczej nie byliby w stanie ścigać się. W tym przypadku słowo "martwy" używane jest w znaczeniu "dokładny lub precyzyjny", podobnie jak w przypadku wielu innych wyrażeń, które używają słowa, takich jak "martwe centrum". Znaczenie to istnieje od 16^th wieku, choć nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób znaczenie słowa zmieniło się z rzeczywistej śmierci na "dokładną".

"Dead" dodano do "dzwonka" wkrótce po tym, jak dzwonek zaczął być podawany koniom. Pierwszy znany opublikowany przypadek "martwego dzwonka" pojawia się w tygodniku Oshkosh Weekly Times w czerwcu 1888 roku:

"Dat ar to znakowalny semlance be shoo", powiedział Hart patrząc krytycznie na zdjęcie. "Dat to martwy dzwonek dla mnie. Zrobiłem taki widok.

Dodatkowe fakty:

Etymologia fałszywego martwego dzwonnika wywodzi się z łańcuszkowej litery zatytułowanej "Life in the 1500s", która krąży w 1999 roku i twierdziła, że kiedy cmentarze zaczynają być przepełnione, ludzie wykopują stare groby, aby zwolnić miejsce dla nowych pochówków. Kiedy otworzyli otwarte trumny, jedna na dwadzieścia pięć trumien miała ślady zadrapań wewnątrz, co wskazywało, że zmarły przebudził się i próbował się wydostać. To spowodowało, że przywiązali dzwony. Chociaż istnieją pewne dowody na to, że bardzo niewielki procent ludzi został przypadkowo pogrzebany żywcem wieki temu, konkretne oświadczenia zawarte w tej liście, nie tylko w tym przypadku, były w większości nonsensem. Jeśli interesuje Cię znacznie dokładniejszy biuletyn "interesujący fakt", mogę pokornie zasugerować nasz bardzo popularny biuletyn Daily Knowledge, który możesz subskrybować tutaj.
Fałszywa historia pochodzenia "martwego dzwonka" może sprawiać, że zastanawiasz się nad "uratowanym przez dzwonek". Chociaż wcale nie było to rozpowszechnione, istniały w rzeczywistości dzwony, które były używane w celu ostrzeżenia tych osób powyżej, że jesteś wciąż żywe, ale tylko na kilku mogiłach - prawdopodobnie ludziach, którzy tak bardzo boją się pogrzebu, że o to prosili.To powiedziawszy, "uratowany przez dzwonek" jest bardziej prawdopodobne w odniesieniu do boksu, ponieważ najwcześniejsze dowody użycia tego wyrażenia odnoszą się do boksu. Gdy bokser przegrywa, zostanie "uratowany" przez dzwonek wskazujący, że runda została zakończona.
Inną frazą rzekomo związaną z "martwym dzwonkiem" i "uratowanym przez dzwonek" jest "przeniesienie cmentarza". Historia głosi, że w nocy zawsze była osoba na cmentarzu, która słuchała martwych dzwonków, żeby pociągnąć za dzwony, aby mogli je uratować. Jest całkiem możliwe, że tacy ludzie istnieją, ale sama fraza po raz kolejny prawdopodobnie nie ma nic wspólnego z cmentarniami. Zamiast tego cmentarne zmiany, które mają miejsce w środku nocy, są ciche i samotne, trochę przypominają cmentarze. Zwrot pierwszy pojawił się w XIX wieku. Podobnie "zegarek cmentarny" był terminem używanym przez żeglarzy, którzy mieli nocną straż. W tym przypadku nie ma to nic wspólnego z dosłownymi cmentarzyskami, ale uważa się, że dotyczy ono wraków statków i innych katastrof zwykle występujących podczas nocy.
"Życie w 1500 roku" nie kończyło się na tworzeniu fałszywych etymologii dla tych trzech fraz. Innym zwrotem związanym ze śmiercią "trzymają kilwater". W tym przypadku ludzie prawdopodobnie leżeli martwi ludzie przy kuchennym stole i imprezowali przez kilka dni, próbując ich obudzić. Jeśli to nie zadziałało, uznano ich za zmarłych i pogrzebanych (ale na tym brzydkim dzwonku na palcu, na wszelki wypadek). Nie trzeba dodawać, że Life in 1500s nie była najlepsza. Mam na myśli, że nikt nie uderza tysiącami, ale wydaje się, że nawet nie założyliby drużyny baseballowej.