Wzajemne wykorzystywanie: Hollywood i amerykańskie wojsko

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Gdy naród wszedł w wielkie wojny, potrzeba projektu siły i determinacji Ameryki stała się najważniejsza. Zaspokajając również potrzeby społeczeństwa dotyczące wysokiej jakości rozrywki, doradcy wojskowi pomogli specjalistom z branży filmowej w tworzeniu realistycznych, ale pozytywnych filmów wspierających działania wojenne zarówno w czasie I wojny światowej, jak i II wojny światowej.

W ciszy pomiędzy tymi dwoma konfliktami związek między Hollywoodem a wojskiem został ustalony z ruchem z 1927 roku, Skrzydełka. Z obsadą, która obejmowała 3 000 piechoty i samolotami amerykańskimi (i latającymi na nich pilotami) w tle historii dwóch pilotów próbujących wygrać "to" dziewczynę, Clara Bow, Skrzydełka nie tylko wygrał w tym roku nagrodę dla najlepszego filmu, ale pokazał, że współpraca między korpusem a Hollywood przyniosła ogromne korzyści zarówno dla Hollywoodu, który stworzył autentyczne doświadczenie militarne, jak i cieszył się komercyjnym i krytycznym sukcesem, a wojsko miało dla nich coś film rekrutacyjny wyświetlany w kinach w całym kraju.

Podczas i po II Wojnie Światowej hollywoodzkie filmy wojenne niemal powszechnie zawierały odważnych ludzi, których przyczyny zawsze kończyły się sukcesem, nawet jeśli zginęli, a godne uwagi tytuły obejmowały: Były niezbywalne (1945), Sands of Iowa Jima (1949), The Flying Leathernecks (1951), Stalag 17 (1953), Mosty w Toko-Ri (1954), Najdłuższy dzień (1962) i Wielka ucieczka (1963).

Podobnie, filmy takie jak Stąd do wieczności (1953), Panie Roberts (1955), Południowy Pacyfik (1958) i Operacja Halka (1959) postawili pozytywne oblicze na wojnie i jej żołnierzach. I właśnie ta ludzka twarz sprawiła, że Lawrence Suid napisał monologię "wzajemna eksploatacja". Według Suida:

Kiedy zdobyłem stopień filmowy, nagle przyszło mi do głowy, że ludzie w USA nigdy nie widzieli, jak USA przegrywają wojnę, a kiedy Prezydent Johnson powiedział, że możemy udać się do Wietnamu i wygrać, uwierzyli mu, ponieważ widzieli 50 lat filmy wojenne, które były pozytywne.

Tak ważna była ta relacja, że od połowy stulecia Pentagon ma stałą łączność stacjonującą w Hollywood, a do 1989 r. Tym człowiekiem był Donald Baruch. Po zdobyciu kotów jako producent teatralny w Nowym Jorku, Baruch otrzymał ostateczne zatwierdzenie scenariusza filmów, które wymagały sprzętu wojskowego i personelu, i zapewnił jego autorytet. Nalegał, aby obraz sił zbrojnych i ich ludzi był czysty i wyprostowany.

Po czterech dekadach na stanowisku, Baruch został zastąpiony przez Phila Struba, który studiował film na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, zanim rozwinął specjalizację w tworzeniu filmów z procedur medycznych. W końcu trafił do jednostki badań medycznych armii i pracował jako filmowiec z marynarki wojennej, zanim wszedł do stanowiska łącznikowego rozrywki.

Dzisiaj jednak Strub nie jest sam w przesiewaniu skryptów, aby ustalić, która przeszłość się zbiera. Członkowie obsługi każdego oddziału są teraz stacjonujący w Los Angeles, gdzie spędzają dzień na studiowaniu scenariuszy telewizyjnych i filmowych, w tym na takie pokazy NCIS i Hawaje Five-O. W połączeniu ze Strubem i wyższym dworem, ich wkład obejmuje wszystko od pomysłów pitchingowych po zapewnienie odpowiedniego wyposażenia.

Na przykład, udało się przekonać sekretarza marynarki wojennej NCIS zrobić odcinek na temat wysiłków tej gałęzi, by powstrzymać napaść na tle seksualnym. Podobnie Strub twierdzi, że przekonał producentów Park Jurajski III aby ponownie napisać scenariusz, aby usunąć użycie samolotu wargowego Thunderbolt, (A-10), który był tak przytłaczający, że w ocenie Strubu, "wzbudziłby jedynie współczucie dla dinozaurów".

Oczywiście wiele filmów wojennych powstaje bez pomocy wojskowej, a niektóre tytuły należy się spodziewać, jak Teraz Apocalypse (1979) i Cienka czerwona linia (1998), inni mogą być bardziej zaskoczeni. Na przykład, pomóż z Dzień Niepodległości (1996) został unieważniony, ponieważ przewaga obcej inwazyjnej technologii kosmitów sprawiła, że "wojsko wyglądało na bezsilne i / lub nieudolne". W rezultacie jego sprzęt bojowy został wyprodukowany metodami takimi jak CGI, podobnie jak niektórzy członkowie załogi Zero Dark Thirty (2012).

Należy zauważyć, że chociaż wojsko zyskuje ogromną korzyść z jego pozytywnego wizerunku w filmach, nie wydaje żadnych dodatkowych pieniędzy podatników na te projekty. Jeśli producenci kierują personelem i sprzętem poza normalną działalnością, płacą koszty operacji (która może wynosić od 1000 USD / godzinę dla czołgu do 25 000 USD / godzinę dla F-15). Jeśli jednak wszystko, co chcą zrobić, to typowa aktywność filmowa, która i tak się dzieje, po zatwierdzeniu, może to zrobić gratis.

Niemniej jednak jest to nadal ogromna korzyść dla twórców filmowych, którzy unikają kosztu CGI, zakupu i leasingu rzeczywistego sprzętu oraz minimalnych stawek Screen Actors Guild (SAG), ponieważ "nawet w epoce efektów specjalnych film jest tańszy pod względem wykładniczym na faktycznych statkach wojskowych z prawdziwymi doradcami wojskowymi."