Moon Dust pachnie jak wypalony proch strzelniczy

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Astronauci nie tylko wyczuwali zapach kurzu, ale również je dotykali i smakowali. Mówią, że czuje się jak miękki śnieg, mimo że miękkość jest zaskakująco ścierna, bardzo czepliwa i prawie niemożliwa do zmywania. Wygląda na to, że smak jest bardzo podobny do prochu, według astronauty Apollo 16, Charliego Duke'a.

Co ciekawe, pył Księżyca i proch strzelniczy w składzie nie są podobne. Dlaczego więc tak pachnie, to tajemnica; Księżycowy pył nie pachnie niczym z powrotem na Ziemi. W związku z tym nie można było badać tego zapachu ze względu na fakt, że plomby zostały rozbite na pojemnikach zawierających świeży pył Księżyca (kurz, który nie był wystawiony na działanie wilgotnego powietrza). To, co spowodowało zerwanie plomb, było w rzeczywistości nieoczekiwaną ścieralnością pyłu Księżyca, który przeciął pieczęcie.

Istnieją dwie główne teorie, dlaczego pył Księżyca pachnie tak, kiedy po raz pierwszy styka się z wilgotnym powietrzem. Po pierwsze, być może widzimy efekt "pustynnego deszczu". W tym miejscu całkowicie pozbawiony wilgoci pył styka się z wilgotnym powietrzem w module księżycowym. To uwalnia zapachy z pyłu, który leżał uśpiony przez niezliczone lata. Druga teoria mówi, że zachodzi pewnego rodzaju utlenianie. Utlenianie jest bardzo podobne do spalania, ale bez dymu, ponieważ dzieje się zbyt wolno. Może to wywołać ten płonący zapach prochu.

Sam pył Księżyca składa się przede wszystkim z dwutlenku krzemu, który został roztrzaskany na drobne kawałki. Jest też sporo żelaza, wapnia i magnezu.

Dodatkowe fakty:

• Jack Schmitt, astronauta i geolog Apollo 17, wyróżnia się jako pierwszy człowiek, który ma pozaziemską katar sienny. Po powrocie do modułu księżycowego i zdjęciu kasku, natychmiast zareagował na pył Księżyca, szybko wysuwając nos. Trwało to kilka godzin przed odejściem. Jednak za każdym razem, gdy wracał do modułu księżycowego po śledzeniu świeżego Księżycowego pyłu, miał tę samą reakcję, chociaż zmniejszał się, gdy jego ciało rozwinęło odporność na wszelkie opary, które wydzielał pył Księżyca. Również według Schmitta nie był jedynym, który tego doświadczył, ale piloci nie lubią przyznać się do żadnych niekorzystnych objawów, lub myślą, że zostaną uziemione.
• Naukowcy są przekonani, że Księżyc powstał z kolizji między Ziemią a obiektem wielkości planety około 4,6 miliarda lat temu, zwanym "Big Whack". Kiedy zdarzyło się zderzenie, chmura odparowanej skały wystrzeliła z powierzchni Ziemi i weszła na orbitę wokół Ziemi. Z czasem chmura ochłodziła się i skondensowała w pierścień małych, trwałych obiektów, które powoli gromadziły się razem, tworząc Księżyc.
• Księżyc ma średnio około 238 855 mil od Ziemi, od 225,700 mil do 252,00.
• Odległość wokół równika księżyca wynosi około 6 783 mil. Dla porównania jest to nieco poniżej dwukrotnie większej odległości od Seattle Washington, USA do Nowego Jorku, USA.
• Księżyc ma powierzchnię około 14,6 miliona kilometrów kwadratowych, czyli około 92,6% mniejszą powierzchnię niż Ziemia. To około 4 razy więcej niż powierzchnia Stanów Zjednoczonych.
• Grawitacja na Księżycu wynosi około 17% tego, co znajduje się na Ziemi. Więc jeśli ważysz 200 funtów na Ziemi, ważysz 34 funty na Księżycu.
• Jeśli kiedykolwiek wylądowałeś na Księżycu, musiałbyś przyspieszyć do 5324 mph, aby uniknąć grawitacyjnego przyciągania Księżyca. To około 21,3% prędkości, którą musielibyśmy osiągnąć, aby uniknąć grawitacyjnego przyciągania Ziemi. Ta prędkość nazywana jest "prędkością ucieczki".
• Temperatura na Księżycu waha się od -387 stopni Fahrenheita do 253 stopni Fahrenheita.
• Podobnie jak Ziemia i reszta naszego Układu Słonecznego, Księżyc ma około 4,6 miliarda lat.
• Największy krater na Księżycu ma około 550 mil średnicy i znajduje się w pobliżu Basenu Biegun Południowy-Aitken. Uderzenie spowodowane przez asteroidę, która utworzyła ten krater, było na tyle silne, że dzieliło Księżyc na kawałki.
• Księżyc miał bardzo aktywne wulkany. Ciemne obszary księżyca, zwane marią (znaczy "morza"), to kratowane krajobrazy zalane lawą, które następnie zamarzają tworząc gładkie obszary skalne przypominające z oddali ciała wody na Ziemi.
• Woda na Księżycu występuje w postaci lodu, dostarczanego na Księżyc przez komety. Obszary, które zawsze są zacienione, są jedynymi miejscami, w których woda może istnieć na Księżycu, ponieważ musi być zawsze zamarznięta lub topi się i szybko wyparowuje.
• Jeden "dzień księżycowy" to 29 1/2 ziemskich dni. Rotacja ta idealnie pokrywa się z jej obrotem wokół Ziemi, tak że zawsze widzimy tylko jedną stronę Księżyca. Zbieg okoliczności? Myślę, że nie! Obudźcie się Sheeple!
• Księżyc jest tylko pochylony na swojej osi o około 1,5 stopnia; więc nie ma sezonów na Księżycu. W przeciwieństwie do tego, Ziemia jest nachylona na około 23,5 stopnia na swojej osi, dlatego mamy pory roku.
• Księżyc wschodzi na wschodzie i zachodzi na zachodzie, tak samo jak Słońce. Każdego dnia Księżyc wschodzi około 50 minut później niż dzień wcześniej.
• W nocy, gdy ciśnienie gazów na powierzchni Księżyca jest największe, wciąż wynosi tylko około 3,9 x 10 ^ -14 funtów na cal kwadratowy ciśnienia. Dla porównania jest to silniejsza próżnia niż większość laboratoriów na Ziemi.
• Jest tak niewielka gęstość egzosfery Księżyca, że wyładowanie rakiety podczas każdego lądowania Apollo tymczasowo podwoiło całkowitą masę całej egzosfery księżyca.