Człowiek, który chorował na Parkinsona został nazwany po został implikowany w fabułę, aby zamordować króla Jerzego III

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Choroba Parkinsona to zaburzenie ruchowe charakteryzujące się drżeniem lub drżeniem, z tym szczególnym objawem postępującej choroby wynikającej ze śmierci komórki wytwarzającej dopaminę w części regionu istoty czarnej mózgu. Choroba została nazwana na cześć Jamesa Parkinsona, lekarza, który napisał o tym w 1817 roku w swojej 66-stronicowej gazecie, Esej na temat porażenia prądem.

Chociaż jego esej był ważny w badaniu tej choroby, istniało już bardzo długo, a nagrane przypadki cofały się tak długo, jak długo ludzie piszą różne rzeczy. Parkinson nakłaniał innych lekarzy do zaangażowania się w badania nad chorobą, aby znaleźć lekarstwo, ale jego praca nie zaczęła się tak naprawdę aż do 1861 roku. Wtedy to Jean Martin Charcot, francuski neurolog, oddzielił chorobę od innych zaburzenia neurologiczne i nazwał je "chorobą Parkinsona".

Sam James Parkinson prowadził dość ciekawe życie pełne różnorodnych zajęć. Urodził się w 1755 roku i był kierowany do kariery medycznej wcześnie przez swojego ojca, który był chirurgiem. Uważa się, że studiował w London Hospital Medical College i zdobył dyplom Royal College of Surgeons. Zaczął pracować w praktyce swojego ojca, a później przejął go, kiedy jego ojciec zmarł w 1794 roku.

Chociaż jego praca w medycynie była tym, co zapoczątkowało pamiętanie o Parkinsonie, nie był to jego jedyny obszar zainteresowania. Interesował się także chemią, paleontologią, geologią, polityką i reformą społeczną. Publikował radykalne broszury polityczne pod nazwą "Stary Hubert" i był zdecydowanym krytykiem rządu premiera Williama Pitta, który, jak sądził, nie robił wystarczająco dużo dla słabo uprzywilejowanych ludzi w tym kraju.

Biorąc pod uwagę jego ideały polityczne i frustrację wobec rządu, może nie być zaskakującym, aby dowiedzieć się, że Parkinson był zamieszany w "Popgun Plot". Wstąpił do tajnego stowarzyszenia zwanego Londyńskie Stowarzyszenie Koordynujące Reformę Reprezentacji Parlamentarnej. Jak sama nazwa wskazuje, członkowie społeczeństwa opowiadali się za lepszą reprezentacją ludzi w parlamencie, a także nie żyli w świecie, w którym akronimy były czymś. (Wcześniej do połowy XX w., Gdy w tekście występowały skróty, wymawianie ich słowami nie było czymś, co ludzie robili, faktycznie, według językoznawcy Davida Wiltona, "Jest tylko jedno znane słowo sprzed dwudziestego wieku [angielskiego] z akronimem i było modne tylko przez krótki czas w 1886 roku. Słowo to "colinderies" lub "colinda", skrót od Colonial and Indian Exposition w Londynie w tym roku. ")

W każdym razie pięciu członków społeczeństwa, w tym Parkinson, było zamieszanych w spisek, by użyć pistoletu powietrznego, by zastrzelić zatrutą strzałę w teatrze Króla Jerzego III. Jako plan zabójstwa nie wydaje się być bardzo dobrze przemyślanym - wiele rzeczy mogło pójść nie tak. Jednak nigdy nie mieli okazji dowiedzieć się, czy zadziałałoby, czy nie. Mężczyźni zostali aresztowani, zanim można było przeprowadzić próbę.

Inni zaangażowani w fabułę to John Smith, księgarz; George Higgins, chemik; oraz Paul Thomas Le Maitre i Thomas Upton (bez związku;)), zegarmistrzowie. Wszyscy zostali przyjęci na przesłuchanie przez Tajną Radę i spędzili trochę czasu w więzieniu. Jednak nie było wielu bezpośrednich dowodów na ich plan, a zarzuty wobec Parkinsona i innych zostały ostatecznie zniesione.

Wszystko to powiedziawszy, niektórzy historycy uważają, że spisek mógł nie istnieć wcale. Zamiast tego zakładają, że rząd rozprowadził pogłoskę na ten temat, aby mieć pretekst do nałożenia ograniczeń na organizacje antyrządowe. Pitt już przeszedł do prawa Treasury and Seditious Practices Act i Ustawa o niegodnych spotkaniach. Dwa akty, o których się dowiedzieli, w zasadzie sprowadzają się do "mówienia czegokolwiek przeciwko rządowi, jest teraz zdradą." Londyńskie Stowarzyszenie Korespondujące w szczególności wypowiadało się przeciwko tym aktom, uważając, że naruszyły one prawo do protestu przeciwko rządowi, które może być dlaczego Parkinson i inni byli celem.

Podczas gdy Tajna Rada nie posiadała żadnych bezpośrednich dowodów przeciwko Parkinsonowi za jego udział w spisku, poprzez kwestionowanie swoich działań z Londyńskim Stowarzyszeniem Korespondującym, byli oni w stanie dowiedzieć się o jego radykalnych pismach politycznych pod nazwą "Stary Hubert". Po tym incydencie liczba artykułów Starego Huberta dramatycznie spadła, a Parkinson coraz częściej sięgał po pisanie esejów o medycynie, a później o przyrodzie i geologii.

Dodatkowe fakty:

• Kiedy jego zainteresowanie naturą zostało opanowane, Parkinson zaangażował się w debatę o tym, co później nazwano ewolucją a kreacjonizmem. Minęło pół wieku, zanim Karol Darwin wszedł na scenę naukową.Parkinson zdawał się wierzyć, że różne gatunki rozwinęły się przez bardzo długi czas, ale że zrobiły to w uporządkowany sposób "kierując się ręką Boga".
• W swoim słynnym eseju Parkinson przedstawił sześć studiów przypadku: trzech jego pacjentów i trzy osoby, które zaobserwował na ulicy. Wszystkie miały podobne objawy. Zauważył, że objawy z czasem ulegały nasileniu. Podczas gdy esej jest uważany za jeden z najważniejszych czynników odróżniających chorobę Parkinsona od innych chorób, niektóre informacje zawarte w eseju mogą sprawić, że będziesz się zastanawiał, jak dokładnie jest to esej naukowy. Na przykład dla tych trzech osób, których Parkinson zaobserwował na ulicy i nigdy nie zbadano ich fizycznie, podaje szczegóły, takie jak wiek i zawód. Nie jest jasne, w jaki sposób znał te informacje - niezależnie od tego, czy wziął ich szczegóły po ich obserwacji, czy po prostu odgadł.
• W swoim eseju wierzył, że możliwe jest wyleczenie, stwierdzając: "… Wydaje się, że istnieje wystarczający powód, by mieć nadzieję, że jakiś proces naprawczy może być długo odkryty, dzięki któremu przynajmniej postęp choroby może zostać zatrzymany. Rzadko się zdarza, że w pierwszych dwóch latach agitacja rozciąga się poza ramiona … w tym okresie bardzo prawdopodobne jest, że środki zaradcze mogą zostać zastosowane z powodzeniem, a nawet, jeśli niestety przesunięte na późniejszy okres, mogą wtedy aresztują dalszy postęp choroby, chociaż trudno będzie się spodziewać usunięcia już wytworzonych efektów."
• Przed napisaniem o chorobie, która później nosi jego imię, Parkinson również napisał o dnie i dodatku. Ponadto pomógł swojemu synowi - który był także lekarzem - z pierwszym opisem po angielsku przypadku zapalenia wyrostka robaczkowego, w którym wykazano, że perforacja jest przyczyną śmierci pacjenta.
• Istnieje sporo sławnych osób cierpiących na chorobę Parkinsona. Być może jednym z najbardziej znanych jest aktor Michael J. Fox, który stworzył fundację, aby pomóc w finansowaniu badań nad lekiem na drugie najczęstsze zaburzenie neurodegeneracyjne, z których najczęstszym jest Alzheimer.