Czy przepis na Coca-Colę jest naprawdę znany tylko dwóm osobom?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Po pierwsze, dokładna liczba osób znających się na tworzeniu Coca-Coli nie jest powszechnie znana; jednak zdecydowanie więcej niż dwa, ponieważ sama objętość syropu produkowanego każdego dnia, z nieznacznie różniącymi się składnikami w różnych częściach świata, wymaga, aby sporo osób musiało znać co najmniej duże porcje składników ( i odpowiednie proporcje każdego z nich), aby utrzymać płynność dostaw. Tego rodzaju wielkość nie byłaby odpowiednia tylko dla dwóch osób, które wiedzieliby, jak stworzyć produkt, zwłaszcza jeśli rozszerzenie tego mitu było prawdziwe - że każda osoba zna tylko połowę składników. Poza tym, że nie skaluje się dobrze, byłby to przepis na katastrofę (kalambur przeznaczony), jeśli cokolwiek zdarzyłoby się jednemu z nich i nie został zapisany gdzie indziej. Częściowo dlatego w jednej kampanii reklamowej Coca-Cola twierdziła, że "dwóm" menedżerom nie wolno latać razem w samolocie.

Przynajmniej jest prawdopodobne, że dokładne składniki, choć może nie dokładne proporcje, są znane wielu osobom pracującym w Coca-Coli. Na przykład niektórzy księgowi firmy, zwłaszcza wyżsi, są prawdopodobnie świadomi tego, co dzieje się z podstawowym produktem firmy. Faktury stworzyłyby bardzo szczegółowy ślad papierowy, dzięki któremu bardzo łatwo byłoby uzyskać dokładną listę składników, nawet jeśli firma posiadała różne fabryki wytwarzające różne części syropu. Byłoby tylko nieco trudniej obliczyć dokładne proporcje, biorąc pod uwagę względną objętość każdego z zamówionych składników wchodzących do fabryk i dokładną produkcję syropu wychodzącego.

Poza tymi pracownikami, którzy wydedukowali składniki i potencjalnie recepturę, ilu z nich zostało celowo wtajemniczonych w dokładną recepturę? Jak wspomniano w wywiadzie dla dyrektora marketingu Coca-Coli, "niewielu ludzi wie". Temat tej rozmowy, Jacquie Wansley, przyznaje jednak, że nie zna dokładnej liczby osób, które są w pełnej tajemnicy.

Inną ważną rzeczą jest to, że każda osoba, która zna recepturę i zmarła w tym samym czasie, jest nieistotna. Jak można się spodziewać, w przeciwieństwie do wersji plotek, przepis jest zapisywany i przechowywany w kreskówkowo dużym skarbcu w Atlancie w stanie Georgia. Możliwe jest również (i bardzo prawdopodobne), że Coca-Cola zachowuje kopie receptury gdzie indziej, czy to w części, czy też z różnymi osobami mającymi dostęp do każdej części lub całości.

Gdzie więc zaczyna się legenda "tylko dwóch osób"? Czy kiedykolwiek było tak, że tylko dwie osoby znały ten przepis? Jednoznacznie, tak. Pierwsza osoba, którą John Pemberton pokazał ostateczny przepis, zrobiłaby dwie. Po tym jest całkiem jasne, że przynajmniej kilku ludzi znało to w dowolnym momencie. Jeśli chodzi o to, kim byli, Pemberton zmodyfikował swoją "Francuską koję winną Pembertona", by zrobić Coca-Colę (częściowo jako odpowiedź na zakaz spożywania alkoholu w Atlancie, w stanie Georgia w 1886 r. - napój zawierał alkohol) przy pomocy Willisa Venable i Frank Mason Robinson. Jeden z tych dwóch wydawałby się drugim; to najprawdopodobniej szybko stałoby się trzema i więcej od tego czasu.

Tajemnica otaczająca tę formułę naprawdę zaczęła się na dobre, gdy Asa Candler kupił wyłączne prawa do receptury w 1891 roku. (Wcześniej Pemberton sprzedał oryginalną formułę trzem różnym firmom, co oznacza, że jeszcze więcej osób wiedziało o tym w tym momencie.) Once Candler miał wyłączne prawa, Asa ponoć zniszczyła (lub próbowała) wszystkie kopie receptury i polegała na niektórych pracownikach, którzy zachowali przepis na pamięć. To nie jest dobra długoterminowa strategia dla dużej firmy, ale to nie był dzisiejszy gigantyczny dolar.

Dopiero kiedy firma zmieniła właściciela w 1919 r., Formuła ponownie otrzymała fizyczną formę, o czym wkrótce przeczytasz. Mimo to, Coca-Cola twierdziła wcześniej, że przepis nie został spisany do 1919 r., Ale to zwiększa wiarygodność. Jest mało prawdopodobne, że twórca Coca-Coli, John Pemberton, nie napisał wielu przepisów, które wymyślił w swojej misji znalezienia lekarstwa na uzależnienie od morfiny, z których jedna zaowocowała Coca-Colą. Kiedy uczył go innych, takich jak członkowie kilku firm, które sprzedał formułę lub tych, którym zlecono jej wykonanie, takich jak Frank Mason Robinson, łatwiej byłoby po prostu zapisać to, niż ciągle powtarzać do aż do momentu, w którym go zapamiętali.

Coco-Cola ma dobry powód, by twierdzić, że nigdy nie została zapisana w tym, że istnieje kilka kopii przepisu na jakąś wersję Coca-Coli, a przynajmniej tak twierdzono. Na przykład, w 1996 r. Prawnukowi pracownika Johna Pembertona, Franka Robinsona (który, nawiasem mówiąc, o nazwie Coca-Cola i stworzył cursive logo), miał to, co uważał za przepis napisany własnoręcznie przez jego dziadka. Ten odręczny dokument był przedmiotem ugody rozwodowej, ponieważ żona Robinsona twierdziła, że dał ją jej jako prezent ślubny.

Coca-Cola zaprzecza takim twierdzeniom, ale oczywiście jedynym sposobem zweryfikowania, że mówią prawdę, byłoby ujawnienie receptury Coca-Coli. I dopóki nie zaprzeczają, tak naprawdę nie ma znaczenia, czy inni mają przepis. Weź dokładnie ten produkt Coca-Coli i umieść go pod inną marką, która nie może twierdzić, że to dokładnie ten sam produkt, a nawet gdyby było o wiele taniej, a testy smaku wykazały, że nikt nie zauważyłby różnicy, większość ludzi nadal kupowałaby kakao. Zamiast tego Cola. Ta lojalność wobec marki wynika w dużej mierze z tego, że New Coke została zabita tak szybko, mimo że była zdecydowanie preferowana w testach smakowych, nawet przez ludzi, którzy walczyli o odzyskanie "Old Coke".

Co więcej, aby w pełni zreprodukować Coca-Colę, przynajmniej w Stanach Zjednoczonych potrzebujesz czegoś, do czego tylko jedna firma ma dostęp, liście koki. Obecnie tylko Stepan Co. może importować te liście do Stanów Zjednoczonych. Następnie przetwarzają liście i sprzedają bez kokainy ekstrakt Coca-Coli i kokainę firmie farmaceutycznej Mallinckrodt. Tak więc, aby stworzyć własną Coca-Colę, musisz przekonać Stepan Co., aby rozgałęziła i sprzedała również twoją firmę. Jest to prawdopodobnie wysokie zamówienie, biorąc pod uwagę presję, jaką Coca-Cola nałożyłaby na nie.

Wracając do źródła plotek - kiedy Earnest Woodruff i grupa wkrótce będących śmiesznie bogatymi inwestorami kupili firmę wprost w 1919 r., Zrobili to za pomocą pieniędzy zabezpieczonych pożyczką. W ramach zabezpieczenia pożyczki Woodruff kazał synowi Candlera zapisać wzór na Coca-Colę. Następnie został umieszczony w bezpiecznym skarbcu w Guaranty Bank w Nowym Jorku. Według Coca-Coli, formuła pozostawała pod kluczem do czasu, gdy Woodruff po raz kolejny przejął ją na własność, gdy pożyczka została spłacona w 1925 roku. Zamiast zniszczyć formułę, jak zrobiła to Asa Candler, zmniejszając ryzyko, że wpadnie ona w czyjeś ręce, Woodruff zdecydował się go zatrzymać i umieścić w bezpiecznym miejscu; tym razem w skarbcu bankowym w Atlancie w Trust Company Bank, gdzie był przez 86 lat. (Tylko z tego opisu jasno wynika, że tylko dwie osoby znały ten przepis nawet w tym momencie, a przynajmniej niektórzy członkowie rodziny Pembertona, rodziny i partnerzy biznesowi wciąż żyli: Candler, syn Candlera, Woodruff i jego inwestorzy i ci, którzy udzielili pożyczki, którzy z pewnością poprosili by zobaczyć przepis i mogli skosztować produktu, którego byli świadkami, zrobili z niego, aby sprawdzić, co zostało umieszczone w skarbcu.)

Dlaczego więc Woodruff zachował zapisaną formułę? Jeśli kilka wersji przepisu, które istnieją w oczach opinii publicznej, jest poprawnych, to nie jest tak, że to skomplikowana formuła. Zapamiętywanie nie byłoby trudne. Cóż, odpowiedź ma mniej wspólnego z tym, że ludzie są w stanie odczytać formułę i mają więcej do czynienia z tym, co reprezentowało, czymś wyjątkowym, z tego samego powodu, że nawet do dnia dzisiejszego Coca-Cola odgrywa istotę wysoce zabezpieczonego przepisu w w formie pisemnej i w różnych czasach z przyjemnością podsycali płomienie mitu "tylko dwoje ludzi wie".

Grając do tajemnicy otaczającej formułę, Woodruff był w stanie przekonać opinię publiczną, że Coke jest czymś niesamowitym i wyjątkowym. To nie była niezwykła sztuczka marketingowa wtedy lub teraz. W rzeczywistości, w ramach kampanii marketingowej, ogłoszono publicznie, że tylko dwóch urzędników Coca-Coli miałoby kiedykolwiek pełną wiedzę o tym, jak produkować syrop za każdym razem, gdy Woodruff odzyskał swoją formułę. Jednak podczas gdy media były karmione łyżką i przekazywały je społeczeństwu, co najmniej cztery osoby w firmie są znane z tego, że były w stanie wyprodukować syrop w całości i uważa się, że prawdopodobnie nie były one jedynymi. te. Oczywiście dzisiaj wszyscy ludzie, którzy znają takie informacje, są prawdopodobnie pod ścisłymi instrukcjami, aby nigdy nie ujawnić, że o tym wiedzą, bo nie chcą wpaść na żałosny proces sądowy jednego z najpotężniejszych podmiotów komercyjnych na Ziemi, nie mówiąc już o tracą pracę, jeśli nadal tam pracują.

Pozostaje jednak możliwość, że ktoś pójdzie na Ocean 11 na pisemnej wersji formuły. (Możemy tylko mieć nadzieję, że nie zainspirowaliśmy tylko tego, co bez wątpienia byłoby wyjątkowo lukratywne Ocean's 14 film, biorąc pod uwagę potencjał lokowania produktu.) Jednak nie żartowaliśmy, gdy powiedzieliśmy, że formuła zawarta jest w kreskówkowo bezpiecznym skarbcu (nawet jeśli dostaniesz się do gigantycznego skarbca, wciąż jest kilka warstw zabezpieczeń, które musiałbyś przejść aby dostać się do przepisu). Widzimy, w znacznie nowszym akrobacje marketingowej, w 125 rocznicę istnienia Coca-Coli w 2011 roku, przenieśli zapisaną formułę z jednego skarbca w Atlancie do jeszcze bezpieczniejszego niestandardowego skarbca zbudowanego w cyrku medialnym. Fakt, że ten niestandardowy sejf jest częścią "Świat Coca-Coli"I zamienili go w interaktywną wystawę dla publiczności, która po raz kolejny zasugerowałaby, że bardziej interesują ją rozgłos i enigma otaczająca formułę niż rzeczywiste informacje, które zawiera. I nawet jeśli zostało skradzione, przy założeniu, że papier z recepturą rzeczywiście znajduje się w skarbcu, Coca-Cola może po prostu temu zaprzeczyć i twierdzić, że przepis był nadal bezpiecznie schowany i nie miałoby to znaczenia, że prawdziwa recepta była (pozornie jeszcze raz) tam do publicznej konsumpcji.

Dodatkowe fakty:

• Kolejnym mitem związanym z Coca-Colą jest to, że wprowadzili oni tylko nową colę, aby zrobić to tak, aby nikt nie zauważył, kiedy przełączyli się, że zmienili na używanie syropu kukurydzianego zamiast cukru trzcinowego. Nie jest to prawdą, a ich argumenty za próbą przejścia na New Coke są o wiele bardziej interesujące, dlatego też ludzie ostatecznie odrzucili je i jak zakończyło się fiasko, oszczędzając dominację firmy produkującej napoje bezalkoholowe. Zobacz: Dlaczego cola próbowała przejść na "nową colę"
• Chociaż większość amerykańskich rozlewni Coke produkuje Coca-Colę z wysokofruktozowym syropem kukurydzianym, koszerną colą i colą, które można znaleźć w Meksyku (a także zazwyczaj wersja znaleziona w szklanych butelkach w Stanach Zjednoczonych) nadal jest produkowana z cukru trzcinowego.
• Podczas gdy początkowo były różne wersje Coca-Coli sprzedawane przez Pembertona innego producenta, który sprzedał ten przepis, wszystkie wersje zawierały kokainę, z pewnymi szacunkami sięgającymi dziewięciu miligramów kokainy na porcję. Jednak Asa Candler twierdził, że jego receptura zawierała tylko około 1/10 oryginalnej ilości kokainy, a w 1903 roku usunął kokainę z Coca-Coli, używając "zużytych" liści koki pozostających po procesie ekstrakcji kokainy. Wciąż jednak Coca-Cola miała śladowe ilości kokainy. Od tego czasu omawiano to z lepszymi procesami ekstrakcji stosowanymi przez firmę Stepan Company w Maywood, New Jersey, jak wspomniano.
• Pemberton zmarł na raka 16 sierpnia 1888 roku. Jego syn, Charley, zmarł zaledwie sześć lat po przedawkowaniu morfiny.
• Termin "napój gazowany" był oznaczeniem podawanym napojom gazowanym, ponieważ ludzie sądzili, że bąbelki zostały wyprodukowane z sody (wodorowęglan sodu), podobnie jak w przypadku innych popularnych produktów w tamtym czasie. Bardziej poprawnym monikerem byłoby "carbonated-pop".
• Część "pop" tego terminu powstała na początku 19 wieku, wraz z pierwszym udokumentowanym odnośnikiem w 1812 roku w liście napisanym przez angielskiego poetę Roberta Southeya; w tym liście wyjaśnia także pochodzenie tego terminu: "Wezwał A. Harrisona i okazało się, że był w Carlisle, ale oczekiwano, że będziemy wieczerzyć; usprawiedliwiłem się koniecznością jedzenia w gospodzie; w towarzystwie pstrągów i prażenia, pili najbardziej godną podziwu cyder i nową manufakturę nektaru, między wodą sodową i imbirowym piwem, a nazywał się pop, ponieważ "pop idzie korkiem", gdy jest wyciągnięty, też bym zgasł, gdybyś wypił za dużo."
• Podczas gdy na początku dodawano karbonatyzację do napojów, ponieważ uważano, że jest to korzystne dla ludzkiego organizmu, obecnie karbonatyzacja jest dodawana z bardzo różnych powodów, mianowicie smaku i trwałości. Napoje węglowe, wprowadzające CO2 do mieszanki napoju pod ciśnieniem, powodują, że napój jest nieco bardziej kwaśny (kwas węglowy), który służy do wyostrzenia smaku i daje lekkie wrażenie pieczenia. Działa również jako środek konserwujący, który zwiększa trwałość napoju.
• Podczas gdy dzisiaj termin "napój bezalkoholowy" odnosi się do napoju gazowanego, oznacza to po prostu każdy napój, który nie zawiera znaczącej ilości alkoholu. Przeczytaj więcej na ten temat i jak zmieniła się fraza tutaj: Dlaczego napoje gazowane nazywa się napojami bezalkoholowymi

• Według Mark Pendergrast (opublikowany w swojej książce Dla Boga, kraju i Coca-Coli) jest to oryginalny przepis na Coca-Colę, który znalazł się w niektórych artykułach Pembertona:

  • Citrate Caffein, 1 oz.
  • Zewn. Wanilia, 1 oz.
  • O smaku, 2,5 uncji
  • Płynny ekstrakt Coco, 4 oz.
  • Kwas cytrynowy, 3 uncje
  • Sok z limonki, 1 Qt.
  • Cukier, 30 funtów.
  • Woda, 2,5 Gal.
  • Karmel wystarczający

  Jeśli chodzi o specjalne aromaty,

  • Olej pomarańczowy, 80
  • Oil Lemon, 120
  • Gałka muszkatołowa, 40
  • Olej cynamonowy, 40
  • Kolendra z olejem, 40
  • Olej Neroli, 40
  • Alkohol, 1 Qt.

  Dziś wiadomo, że kwas fosforowy zastąpił kwas cytrynowy w recepturze; zmniejszono ilość kofeiny; dodano środek konserwujący (glicerynę); cukier zastąpiono syropem kukurydzianym przez wiele rozlewni; część alkoholowa (chyba że jest w przeważającej części przegotowana) zniknęła; i, oczywiście, płynny ekstrakt Coco został zmieniony. Możliwe są również inne modyfikacje, pomimo roszczenia firmy do wprowadzenia moratorium na zmiany po przejęciu Woodruff. Niezależnie od przypadku, przepis ten bardzo ściśle odzwierciedla to, co wskazuje analiza laboratoryjna Coca-Coli.