Kwiat, który pachnie jak gnijący trup

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Mówi się, że zapach wydobywający się z Kwiatu Zwłoki przypomina, cóż, zepsute ciało. Z własnego doświadczenia pachnie raczej port-nocnikiem lub śmieciami, które zostały pozostawione na słońcu. Tak czy inaczej, nie jest to przyjemny aromat. Celem tego zapachu jest przyciągnięcie zapylaczy, a dokładniej potu, much i chrząszczy gnojowych. Owady te przyciągają zapach, ponieważ myślą, że to gnijące mięso i idealne miejsce do składania jaj. To sztuczka, ale zapewniająca przetrwanie Kwiatu Corpse. Kiedy owady przychodzą na lądowanie, zostają pokryte pyłkiem roślinnym. Po złożeniu jaj odlatują, aby rozprowadzić pyłek w lesie.

Pomimo pisma od pierwszego Europejczyka, który odkrył roślinę, włoskiego botanika i odkrywcę Odoardo Beccari w 1878 roku, Kwiat Zwłoki nie jest człowiekiem zjadaczem, ani nawet mięsożernym. Po prostu próbuje naśladować ulubione miejsce zapylaczy. Botanik wciąż próbuje dowiedzieć się, co dokładnie wewnątrz rośliny wytwarza zapach. Podawana za pomocą siarki substancja chemiczna jest prawie na pewno obecna, nadając jej odór zgniłego jaja. Dodatkowo spekuluje się, że zaangażowane są także putrescyna i kadaweryna, związki występujące w rozkładającym się ciele. Występują również w innych roślinach z rodziny Aroid (grupa roślin znanych ze swojego smrodu, takich jak "Skunk Cabbage"), co sprawia, że prawdopodobnie jest obecna również w Titan Arum. Uważa się również, że roślina produkuje ciepło, dzięki czemu aromat rozprzestrzenia się dalej do lasu.

Pomimo potocznej nazwy, roślina Corpse Flower jako całość nie jest w rzeczywistości ani jednym kwiatem, ale kwiatostanem. Kwiatostan jest skupiskiem kwiatów, w tym przypadku setek męskich i żeńskich kwiatów - które botanicy uważają za faktyczną część rośliny, która wytwarza smród - pochowany u podstawy łodygi. Istnieją dwie widoczne części Titan Arum; spatka i spadix. Spatka jest podobną do płatka powłoką zewnętrzną, podobnie jak zielona warstwa pokrywająca kłos zboża. Wewnątrz spatki, która jest widoczna tylko wtedy, gdy roślina kwitnie, jest ciemny, aksamitny, purpurowy, bordowy kolor, który podobno czasami jest podobny do zgniłego mięsa. Spadix to mięsisty słupek pośrodku rośliny przypominający kaktusa bez igieł. Kiedy roślina zaczyna się rozkwitać, spadix może osiągnąć wysokość od siedmiu do ośmiu metrów wysokości.

To, co czyni go jeszcze bardziej wyjątkowym, to fakt, że Kwiat Kąkolu może minąć lata, aby dotrzeć do kwitnącej sceny. Kiedy nie kwitnie, nadal wytwarza "liść", który jest w rzeczywistości wieloma "listkami" dołączonymi do pojedynczej zielonej łodygi (przypominającej zieloną palmę). Nawet to może wzrosnąć do godnych rozmiarów wysokości, wieńcząc dwanaście stóp wysokości. Botanicy wciąż nie ustalili żadnego harmonogramu zaznaczania, kiedy Kwiat Ciała będzie kwitł. Konieczne jest zgromadzenie wystarczającej ilości energii przez corm, bulwiaste rurki zakopane w glebie, z której roślina powstaje, zanim dojdzie do kwitnienia. Może to trwać rok lub czterdzieści lat (zwykle 7-10 w uprawie), ale kiedy to zrobi, dobrze wyszkolone oko może dostrzec, co dzieje się na początku w procesie wzrostu. Roślina rośnie w szybkim tempie, do sześciu cali dziennie, tak szybko, że dosłownie można zobaczyć zmianę gołym okiem, jeśli cierpliwie patrzysz. Kiedy roślina wreszcie kwitnie, po potencjalnie wielu latach oczekiwania, cały cykl kwitnienia trwa od 24 do 30 godzin - około dwunastu godzin, aby całkowicie rozwinąć swoją ogromną spathe, a następnie rozkwitł na kilka godzin (również wtedy, gdy jego odór jest najsilniejszy ), a następnie, dwanaście godzin, aby odejść, być może przez kolejne dziesięć lat, aby znów zakwitnąć.

Kiedy Odoardo Beccari i jego ludzie natknęli się na roślinę w 1878 roku, to oni nadali jej naukowo brzmiące imię Amorphophallus Titanum. Ale jeśli znasz łacinę, wiesz, że nazwa nie jest wcale dostojna, ponieważ jest luźno tłumaczona na "zniekształcony gigantyczny penis", odniesienie do dużego spadixa. Tak, ta grupa odkrywców zmieniła tę piękną, cuchnącą, rzadką tropikalną roślinę w żart z penisa. W rzeczywistości indonezyjscy tubylcy nazwali go "Bunga Bangkai", co oznacza "kwiat martwego człowieka". W tym czasie kwiaty porastały lasy. Dziś indonezyjscy urzędnicy uważają, że jest zagrożony z powodu zniszczenia jej siedliska, lasów deszczowych w Sumatrze.

Kwiat był tak duży, że odkrywcy doszli do wniosku, że jedyną rzeczą, która mogła zapylić, był słoń. Aby dalej studiować fabrykę, Beccari kazał swoim ludziom wykopać 130-kilogramowy okaz i przywieźć go z powrotem do Włoch.Jak napisał Beccari w swoim czasopiśmie: "Dwaj mężczyźni z trudnością mogliby go nosić!" Beccari przyniósł ze sobą nasiona i rozproszył ich wśród instytucji. Pierwszy kwiat w niewoli europejskiej był w Królewskim Ogrodzie Botanicznym w Kew (położonym niedaleko Londynu) w Anglii w 1889 roku. Kwiat Zwłoki był sensacją i przyciągnął taki tłum, że policja została wezwana do kontroli tłumu.

Kolejna z roślin wyrosłych poza jej naturalnym środowiskiem nie kwitła ponownie aż do połowy lat dwudziestych. Ten pierwszy kwitnący kwiat ciał w Stanach Zjednoczonych był w Nowym Jorku Botanical Gardens w 1937 roku, przy użyciu nasion z kwiatów Uniwersytetu w Bonn (w Niemczech). To był taki hit z publicznością, roślina została określona jako "oficjalny kwiat Bronxu", który pozostał do 2000 roku, kiedy to wyróżnienie zostało zabrane przez Daylily.

Dziś kwiat zwłok jest znacznie powszechniejszy na całym świecie, znany z tego, że przyciąga zapylacze i ludzi odwiedzających, podobnie jak ich zapach przypominający śmietnik. Uważa się, że obecnie w Stanach Zjednoczonych znajduje się ponad 80 Kwiatów Trupów, skrupulatnie pielęgnowanych w ogrodzie botanicznym i ogrodach zimowych. Tak więc, jeśli jesteś wielbicielem botaniki lub fanem tego resztkowego zapachu, to dobrze może być Kwiat Corpse w pobliżu, gotowy na jego krótkie i śmierdzące zbliżenie.

Fakt premiowy:

W tym piśmie ostatnie kwitnienie odbyło się w Huntington Botanical Gardens w San Marino w Kalifornii (tuż poza Pasadena) w weekend 23 sierpnia 2014 roku. Autor tego artykułu miał przywilej bycia tam jako Kwiat Zwłoki rozkwitł i, jak wspomniano powyżej, dostał naprawdę dobry powiew tego. Jak informowaliśmy, nie pachniał bardzo dobrze.