Ten dzień w historii: 11 października

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Dzisiaj w historii: 11 października 2002 r

Nagroda pokojowa była często używana przez lata do wygłaszania politycznych oświadczeń, aw 2002 r. Komunikat był szczególnie wskazany. Gunnar Berge, przewodniczący komitetu Nobla, oświadczył, że nagrodą jest uhonorowanie byłego prezydenta, ale dodał, że była to także "krytyka linii, którą przyjęła obecna administracja".

Były prezydent prawie zdobył Nagrodę Nobla w 1978 r., Kiedy był jeszcze na stanowisku w sprawie pośredniczenia w porozumieniach pokojowych Camp David między Izraelem i Egiptem. Komitet Nobla chciał nominować go w tym roku z Anwarem Sadatem i Menachimem Beginem, ale nie mógł, ponieważ minął termin oficjalnej nominacji.

Jednak w oświadczeniu opisującym osiągnięcia Cartera, które doprowadziły do decyzji o przyznaniu mu Pokojowej Nagrody Nobla w 2002 roku, komitet zacytował jego triumf w Camp David w 1978 roku, a następnie wskazał na niestrudzone oddanie Centrum Cartera wobec walki z chorobą trzeciego świata, pośrednicząc pokojowe rozwiązania konfliktów i nadzorowanie demokratycznych wyborów.

"Carter przestrzega zasad, że konflikty muszą w miarę możliwości zostać rozwiązane poprzez mediację i międzynarodową współpracę opartą na prawie międzynarodowym, poszanowaniu praw człowieka i rozwoju gospodarczym" - cytuje wypowiedź.

Rok po zakończeniu prezydentury Carter rozpoczął działalność w centrum non-profit. Centrum często przebywało w obszarach dotkniętych wielkim zamęciem, aby pomóc w negocjowaniu pokojowych osiedli, w szczególności w krajach rozdzieranych wojną domową, ponieważ takie konflikty wewnętrzne nie są rozpatrywane przez ONZ.

Jedną z najważniejszych funkcji humanitarnych Centrum Carter jest praca, którą zwalczają choroby w krajach trzeciego świata za pomocą prostych środków zapobiegawczych. Na przykład, nauczanie wieśniaków w biednych wioskach w Afryce, aby wytężyć ich wodę pitną drastycznie zmniejszyło chorobę bolesnej choroby pasożytniczej zwanej robakiem Gwinei. Centrum podejmuje również kroki w celu zwalczania innej pasożytniczej choroby zwanej ślepotą rzeczną, a także innej pasożytniczej choroby, która może skutkować ślepotą, którą jest trachoma przenoszona przez bakterie.

Carter powiedział, że większość z 1 miliona dolarów, które otrzymała Nagroda Nobla, została przeznaczona na fundusz poświęcony pracy międzynarodowej. Większość swojego czasu spędza na budowaniu kapitału i zbieraniu funduszy, aby Centrum mogło działać wiecznie po przejściu na emeryturę.

Aha, czy nie wspomniałem o Habitat for Humanity, organizacji Cartera, która buduje domy i podnosi świadomość na temat bezdomnych? Nieźle jak na prostego hodowcę orzeszków ziemnych z Gruzji, który kiedyś mieszkał w subsydiowanym mieszkaniu dla biednych.

Dodatkowe fakty:

• Jimmy Carter był pierwszym prezydentem, który urodził się w szpitalu. Przed polityką Carter był farmerem orzeszków ziemnych. Jego rodzina była dość bogata, ale po śmierci ojca jego ojciec odwołał wiele długów wobec niego i szeroko rozprowadził resztki majątku, pozostawiając niewiele Cartera. Carter nawet przez jakiś czas mieszkał w mieszkaniach publicznych, czyniąc go jedynym prezydentem, który kiedykolwiek żył w subsydiowanym mieszkaniu dla ubogich. Jednak po przejęciu zarządzania rodzinną farmą orzeszków ziemnych, rozkwitła i do 1970 roku znów był stosunkowo bogaty.
• Podczas częściowego stopienia reaktora NRX w kanadyjskim laboratorium Chalk River Laboratory, Carter poprowadził zespół amerykańskich żołnierzy, aby pomóc zamknąć reaktor poprzez jego demontaż, co Carter i jego zespół zrobili, z każdą osobą, w tym Carterem, po jednym na raz opuszczonym do reaktora na krótki okres przed zastąpieniem go przez następną osobę.
• Rok 1994 był rokiem sztandarowym dla Jimmy'ego Cartera i Carter Center. Niektóre z ich osiągnięć w tym roku obejmują pośrednictwo między walczącymi frakcjami w Bośni, pomagając w dokonaniu pierwszych demokratycznych wyborów w Panamie i negocjując pokojowe usunięcie z władzy Haitańskiego porucznika gen. Raoula Cedrasa przed amerykańską inwazją wojskową.