Ten dzień w historii: 4 czerwca

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 4 czerwca 1912 r

Stan Massachusetts uchwalił pierwszą w kraju ustawę o płacy minimalnej w dniu 4 czerwca 1912 roku. Prawo chroniło tylko kobiety i dzieci, ale ponieważ te grupy były najczęściej wykorzystywane przez pozbawionych skrupułów pracodawców (relatywnie rzecz biorąc), miało to ogromny wpływ na te prawa. trudząc się w sklepach z potami przez sześć dni w tygodniu po orzeszki ziemne.

Warunki pracy kobiet na początku XX wieku były z pewnością ponure. Kobiety otrzymywały wynagrodzenie za to, co uważali ich szefowie za ich zapłatę - okres. Praca 10-12 godzin dziennie była normą. Kobiety nie mogły głosować w 1912 roku, więc nie były w stanie zmienić rzeczy w polityce. Przekonanie, że kobiety powinny zbliżać się do tego, co zrobił człowiek, było całkowicie śmieszne. A dzieci pracujące w zakładach pracy radziły sobie jeszcze gorzej.

Ustawa uchwalona w Massachusetts nie ustanowiła powszechnej kwoty w dolarach za minimalną płacę, ale raczej nakazała powołanie komisji nadzorującej różne zawody w Rzeczypospolitej. Uwzględniono wiele czynników, w tym między innymi samą pracę (złożoność itp.) I poziom umiejętności pracownika, aby obliczyć płace, które "zapewnią niezbędne koszty utrzymania i utrzymania pracownika w zdrowiu".

Oczywiście właściciele firmy nie powitali tego tak ciepło, że stracili całą tę niesamowicie tanią siłę roboczą, a kiedy w 15 innych państwach w latach 1912-1923 zostały uchwalone przepisy dotyczące minimalnego wynagrodzenia, wiele firm starało się ich uniknąć. Niektóre firmy domagały się nawet, aby ich pracownicy "przekopali" różnicę między płacy minimalnej a tym, co firma była skłonna zapłacić.

W 1923 r. Ustawa o płacy minimalnej Dystryktu Kolumbii została uchylona przez Sąd Najwyższy, który orzekł, że naruszyła Piątą Poprawkę, ograniczając prawo pracownika do ustalenia ceny za własną pracę. Praczka wchodząca do biura brygadzisty i spokojnie wynegocjująca własne uczciwe wynagrodzenie nie była bardzo realistycznym scenariuszem, a przede wszystkim powróciła do tego, dlaczego minimalna płaca była konieczna - ale prawo jest prawem.

W czasie Wielkiego Kryzysu okazało się, że federalna obowiązkowa płaca minimalna stanowi niezbędny krok i pomoże odbudować ekonomiczną podstawę kraju. Sekretarz pracy Frances Perkins nie wymawiała żadnych słów, gdy pisała o pozbawionych skrupułów właścicielach potęg, o których robotnicy musieli być chronieni przed: "… mężczyznami z niższego kalibru biznesu, którzy prawdopodobnie nie mogliby w ogóle przetrwać, gdyby nie ich chęć bezwzględnego wykorzystywania praca."

Zarówno Franklin Roosevelt, jak i republikański przeciwnik Alf Landon sprawili, że stało się to głównym tematem kampanii prezydenckich w 1936 roku. Podczas drugiej kadencji FDR ustawa o sprawiedliwych normach pracy została uchwalona przez Kongres w 1938 r., Która ustanowiła minimalne wynagrodzenie w wysokości 25 centów za godzinę (dzisiaj około 4,08). Od tego czasu pozostało federalne wynagrodzenie minimalne, chociaż niektóre państwa mają płacę minimalną przekraczającą stawkę federalną.