Cięcie sieci: pochodzenie tradycji koszykówki uniwersyteckiej

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Rozlega się brzęczyk. Członkowie drużyny łączą się i podnoszą w zwycięstwie. Głowy drugiej drużyny popadają w porażkę. Pomarańczowa koszykówka jest rzucana na powitanie. Młodzi studenci-sportowcy tańczą dookoła, uwalniając roczny stres ze względu na koszykówkę i (teoretycznie) pracę w szkole. Kolejne mistrzostwa NCAA w koszykówce mężczyzn zostały wygrane. Zwycięska drużyna zbiera się, wymieniając piątki i przytula, gdy drabiny są wyprowadzane na boisko i umieszczane pod koszami. Z nożyczkami w ręku każdy członek drużyny, od zawodników po trenerów, po sztab szkoleniowy, ma szansę wspiąć się po drabinie i wyciąć namacalny fragment tej pamięci dla siebie. Robiąc to, angażują się w tradycję zwaną "cięciem siatek". Siatka do koszykówki, ta sama, która wystrzeliła po strzale i przepchnęła tę drużynę do zwycięstwa, stała się teraz pamiątką sportową. Ten zwyczaj "cięcia sieci" zaczął się tam, gdzie wiele innych tradycji koszykówki miało swoje początki - w stanie Indiana.

Zapytany w roczniku liceum w Indianie, w co wierzył, że jego przyszłym zajęciem będzie, Everett Case odpowiedział "trenera koszykówki". I to było w 1919 roku - przed NCAA, przed NBA, a przed koszykówką utrzymywał amerykańską sportową świadomość, tak jak robi to dzisiaj. 18-letni absolwent szkoły średniej, który udzielił odpowiedzi na to pytanie, wykonując zawód, który nie był tak naprawdę zajęciem, pokazał jego dozgonną pasję do gry.

Po ukończeniu studiów Case uczestniczył w University of Wisconsin-Green Bay. Następnie udał się na University of Illinois, aby studiować najlepsze miejsca w grze pod okiem wielkiego Ralpha Jonesa, uważanego przez wielu za ojca licealnej koszykówki w Indianie. W wieku 22 lat Case został wybrany spośród 18 innych kandydatów, aby zostać koszykarzem i trenerem Frankfort High. W ciągu trzech lat Case doprowadził małe centralne liceum Indiana do mistrzostw stanu. Podczas swojej 16 sezonowej kadencji w Frankfort, ekipy Case wygrywały mistrzostwo stanu jeszcze trzy razy. Po każdych mistrzostwach Case przypominał swoim chłopcom, by zawsze cenili sobie pamięć i, być może, aby wzięli coś, co pomogłoby im w wykonaniu tego zadania. Często te małe rzeczy były siatkami do koszykówki.

W 1941 roku, w wieku 41 lat, Everett Case zrezygnował z bycia trenerem koszykówki w liceum, aby dołączyć do Marynarki Wojennej. Mówiono, że sprawa, zawsze entuzjastyczna i patriotyczna, przyłączyła się w takim pośpiechu, że opuścił swoje biurko w szkole w pełni zaopatrzone i nie odzyskał swoich rzeczy, dopóki nie wrócił pięć lat później. Podczas gdy w marynarce wojennej Case był zamawiany jako porucznik starszyzny i trenowany w Chicago i Kalifornii. Ale jego prawdziwymi talentami było trenowanie i organizowanie młodych mężczyzn do gry w koszykówkę. Został mianowany asystentem marynarki wojennej i dyrektorem koszykówki. Po wojnie Case wrócił do stanu Indiana, aby odzyskać swoje rzeczy z biurka, ale nie pozostał długo. Po opuszczeniu marynarki wojennej przejął specjalizację trenerską na południe i został głównym trenerem w North Carolina State University.

Sprawa odniosła natychmiastowy sukces w NC State, prowadząc ich do tytułu Southern Conference z 1946 roku. W 1947 r. NC State ponownie wygrało tytuł konferencji. Po zwycięstwie, Everett Case, podekscytowany, dumny i chcący pielęgnować pamięć, powrócił do swoich dni w Frankfort High w stanie Indiana. Pamiętając, jak jego zawodnicy wycinają sieć, poprosił pracowników areny o drabinę. Niestety nie było żadnej drabiny, którą można by znaleźć. Sprawa, niezniekształcona, sprawiła, że jego zawodnicy podnieśli go na ramiona, aby złapał swoją pamiątkę po sznurku. Tradycja Hoosier trafiła na scenę narodową.

Sprawa stałaby się legendą trenerską, ustanawiając państwo NC jako szkolną potęgę koszykówki w college'u. Zdobędą cztery kolejne tytuły na Southern Conference, zanim przejdą do Atlantic Coast Conference (ACC) i wygrają cztery kolejne. Trzy razy był nazywany trenerem autokaru ACC. Sprawa jest przypisywana w przekształcaniu Północnej Karoliny, zawsze kraju piłkarskiego, w stan obłąkańczej koszykówki (na dowód, obejrzyj mecz koszykówki Duke lub UNC). Spopularyzował turniej postseason, przekonując ACC, aby włączył turniej konferencyjny na swoją arenę i NCAA, aby nagrodzić zwycięzcę turniejowego turnieju automatycznego wejścia do turnieju mistrzowskiego NCAA. Wciąż jest najbardziej wygranym trenerem w historii NC State i został wpisany do Hall of Fame w koszykówce w 1982 roku.

W 1964 roku u Case zdiagnozowano mnogie czerniaki, raka komórek plazmatycznych. Choroba jest niesamowicie bolesna, ponieważ powoli zjada szpik kostny w ciele. Case musiał wycofać tylko dwie gry w sezonie. Podczas tegorocznego turnieju ACC Case nie był na linii bocznej, ale raczej siedział na kortach i zwierzał się na wózku inwalidzkim. Patrzył, jak jego Wolfpack Stanowy w stanie Waszyngton rozzłościł rywala i międzystanowego rywala - Duke Blue Devils. Kiedy zabrzmiał ostatni brzęczyk, gracze podeszli do Case'a i pomogli mu wyjść z wózka inwalidzkiego. Umieścili ukochanego trenera na ramionach i patrzyli, jak Case wycina swoją ostatnią sieć.Osiemnaście miesięcy później Everett Case przeminął, ale tradycja zachowywania przez całe życie wspomnień koszykówki w college'u z bekasowym sznurkiem wciąż trwa do dziś.

Dodatkowe fakty:

Kolejną tradycją męskiego turnieju koszykówki w college'u jest granie utworu "One Shining Moment". Grał po zakończeniu gry o mistrzostwo każdego roku, utwór jest ustawiony na montaż wspaniałych sztuk i uroczystości z tegorocznego turnieju. Oryginalnie napisany przez Davida Barretta w 1986 r. Podczas oglądania wspaniałej gry Larry Bird, utwór został kupiony przez CBS i został wykonany przez Barretta wśród publiczności po raz pierwszy w 1987 r., Po tym jak Indiana pokonała Syracuse w grze o mistrzostwo. Z biegiem lat Teddy Pendergrass, Luther Vandross i Jennifer Hudson otrzymają zaszczyt wykonania tej piosenki.
Ralph C. Jones był już legendą do czasu, kiedy Case został jego uczniem w 1922 roku. Podczas gdy był trenerem małego Wabash College w stanie Indiana, stracił tylko cztery gry w pięciu sezonach, w tym porażki znacznie większych szkół, takich jak Notre Dame, Purdue i Indiana. Zespół Wabash był znany jako "The Little Giants". W 1910 Jones przeniósł się do Purdue, gdzie ponownie wygrał mistrzostwa i trenował pierwszy oficjalny All-American, Dave Charters. Jones nie tylko trenował koszykówkę, ale także piłkę nożną. Został wynajęty przez George'a Halasa do trenowania Chicago Bears w 1930 roku. W 1932 roku zdobył mistrzostwo, a Jones wciąż ma najwyższy procent wygranych w historii Bears.
W 1953 r. Do NC State dołączyli Duke, Clemson, Maryland, North Carolina, South Carolina i Wake Forest jako czarterujący członkowie Atlantic Coast Conference - znanego również jako ACC. Dzisiaj pięć z tych szkół, w tym NC State, wciąż znajduje się w ACC, dołączyło do nich dziewięć innych zespołów, które niekoniecznie mają "atlantyckie wybrzeża" - tj. Syracuse, Boston College i Notre Dame.