Charles Dickens i pochodzenie "steku porterhouse"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Aby być oficjalnym Porterhouse (w przeciwieństwie do T-bone), USDA wymaga, aby stek został przycięty do grubości nie mniejszej niż 1,25 ", co zwykle w restauracji przekłada się na 16-uncjową część. Może on być jednak większy i często można znaleźć zarówno steki Porterhouse o wadze 24 i 48 uncji (odpowiednio około 1,5 "i 2,25"), także w menu ze stekami.

Jego pochodzenie nie jest znane. Jedna wybitna teoria, być może najbardziej prawdopodobne ogólne pochodzenie, polega na tym, że wraca ona do "domu-portiera", oznaczającego "restaurację lub kotlinę, w której serwowane jest porter [rodzaj piwa]" po raz pierwszy potwierdzony około 1754 r.

Co do pseudonimu dla pewnego rodzaju steku serwowanego w takich lokalach, "Stek z porterhouse", wydaje się, że pojawił się on po raz pierwszy około 1840 roku, a niektórzy twierdzili, że po raz pierwszy pojawił się on w menu w steakhouse w Nowym Jorku. Jednak jasna dokumentacja tego jest trochę brakuje. Lepiej udokumentowany pierwszy przypadek "steku porter-house" można zobaczyć w 1842 roku, kiedy pojawił się w Cornelius Mathews, Kariera Puffera Hopkinsa: "Sądzę, że wezmę stek z małego portiera bez kości, tylko na ten czas."

Biblioteka Publiczna w Nowym Jorku posiada dużą kolekcję historycznych menu dostępnych do przeglądania online, ale najwcześniejsze menu, jakie mogłem znaleźć w tej kolekcji ze stekiem Porterhouse pochodzi z 1900 r. I Northern Steamship Company, która oferowała pojedynczą porcję "Porterhouse Steak, "Za 1,50 USD. Podobnie, także w 1900 roku, Metropolitan Club w Waszyngtonie sprzedał kilka różnych wersji steków Porterhouse, w tym małe (1,00 USD), Porterhouse (1,50 USD) i "Extra Porterhouse" (2,50 USD).

Jeśli chodzi o alternatywne teorie, wielu z nich w Bostonie nie zgadza się z powyższym twierdzeniem, a ich nazwa pochodzi od Zachariaha Portera, właściciela hotelu "Porter's" w Cambridge w stanie Massachusetts.

Trzecie zastrzeżenie określa pochodzenie ogromnego steku w domu Portera w Sandusky w stanie Ohio. Nagrany w wielotomowej historii regionu Południowego Jeziora Jeziornego, napisany przez lokalnego prawnika, Hewsona L. Peeke'a, według tej opowieści, Charles Dickens, słynny angielski powieściopisarz, niechcący nazwał cięcie.

Jak opowiadał Peeke, po odbyciu steki w Sandusky podczas wizyty w 1842 roku, Dickens udał się do Buffalo w Nowym Jorku, gdzie poprosił o właściciela hotelu, "taki stek jak w Porter House w Sandusky." pracowity właściciel Buffalo, zgodnie z legendą, zrobił fortunę "reklamując" stek z porterhouse, jak lubi Charles Dickens. "" Godne uwagi, według artykułu z 1923 r. Cambridge ChroniclePodpis podający się za Charlesa Dickensa został znaleziony w starym rejestrze, przechowywanym w piwnicy domu Sanduskiego Portera.

Dodatkowe fakty:

• W 2010 r. I 2012 r. Nieco ponad 34 i 32 mln sztuk bydła przetworzono w Stanach Zjednoczonych; w obu latach wyprodukowano około 26 miliardów funtów wołowiny. W 2012 r. Głównymi państwami zajmującymi się ubojem bydła były Nebraska, Teksas i Kansas.
• W zależności od operacji, woły są ubijane w dowolnym miejscu, od jednego do dwóch lat. "Przeciętna waga ubrana" bydła (czyli rzeźni) wzrosła o ponad 40% w latach 1921-2009, z 541 funtów do 784.
• Według NPR, potrzeba 6,7 kg zbóż i paszy, ponad 52 galonów wody i ponad 1000 BTU energii z paliw kopalnych, aby wyprodukować każdego ćwierćfuntowego hamburgera. A jeśli się zastanawiasz: Czy Cow Farts ma znaczący udział w globalnym ociepleniu?
• Konsumpcja mięsa w Stanach Zjednoczonych wzrosła z 9,8 miliarda funtów w 1909 roku do ponad 52 miliardów w 2012 roku. Wyjątkowo, średnio 270,7 kg mięsa zjedzonego, na osobę, rocznie (średnio 50 funtów wołowina), Stany Zjednoczone zajmują drugie miejsce wśród światowych spożywających mięso - brakuje im 301,4 funta w Luksemburgu rocznie (na osobę). W 2010 r. Wydatki na wołowinę w Stanach Zjednoczonych w przeliczeniu na jednego mieszkańca wyniosły prawie 240 USD.
• Według niektórych źródeł 80% wszystkich antybiotyków sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych jest używanych w przypadku zwierząt gospodarskich i drobiu. Na dużych stanowiskach, ciasne kwatery i bałagan przyczyniają się do infekcji; aby to zatrzymać, zanim się zacznie, wiele zwierząt zaopatruje ich antybiotyki w środki zapobiegawcze - zanim dojdzie do infekcji. Ponadto, od lat 50. XX w. Rolnicy wiedzieli, że częste dawki antybiotyków sprzyjają wzrostowi, a ich powszechne stosowanie przyczyniło się do wzrostu pogłowia bydła na przestrzeni lat.
• W wyniku powszechnego stosowania antybiotyków u bydła i drobiu, jak również nadpisywania ludziom, bakterie odporne na antybiotyki stały się bardziej powszechne.W rzeczywistości dzisiaj co najmniej 2 miliony ludzi każdego roku zostaje zakażonych bakteriami opornymi na antybiotyki, z których niektóre są oporne na wszystkie znane antybiotyki.