Co powoduje posmak

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Posmak jest ogólnie klasyfikowany jako każdy smak, który pozostaje w jamie ustnej po połknięciu lub wypluciu pokarmu lub napoju. Dokładny mechanizm wywołujący te odczucia nie jest w pełni zrozumiały. W rzeczywistości zrozumienie, w jaki sposób nasze mózgi postrzegają specyficzne smaki, wciąż jest przedmiotem debaty.

Obecna wiodąca teoria smaku głosi, że jest to postrzegana kombinacja kilku różnych systemów sensorycznych, które obejmują zapach, smak i to, co zostało nazwane somatosensa- cją - w zasadzie oznacza to połączenie sensorycznych danych wejściowych, takich jak temperatura i tekstura.

Uważa się, że posmak jest pozostałym aromatem jakiegokolwiek pożywienia lub napoju, który został skonsumowany bez wkładu innych systemów sensorycznych; wynik chemikaliów w jedzeniu i piciu kontynuujący interakcję ze specyficznymi komórkami receptora smaku w naszych kubkach smakowych. Aby zrozumieć, dlaczego ta wiodąca teoria nie ma prawdziwej konkurencji, spójrzmy, czym naprawdę jest smak i jak nasze ciała łączą go z innymi zmysłami, aby stworzyć to, co nazywamy smakiem.

Istnieje pięć podstawowych smaków, które dostrzegają nasze kubki smakowe. Są to: słodki, solny, kwaśny, gorzki i umami (smak, który pochodzi z glutaminianu, jak MSG {glutaminian monosodowy}). Pomysł, że mamy mapę smaku na naszych językach, gdzie określone strefy odpowiadają za określone smaki, jest fałszywa. Wszystkie kubki smakowe mają potencjał dostrzegania różnych smaków.

Twoje komórki smakowe zawierają w sobie włosy z białkami. Te białka reagują na chemikalia w naszym jedzeniu i piciu, aby związać je z komórką. Komórki te mają właściwości podobne do neuronu (mianowicie depolaryzację), które mogą powodować uwalnianie neuroprzekaźników. To te neuroprzekaźniki są postrzegane przez mózg jako smak.

Około połowa komórek smakowych w każdym z kubków smakowych reaguje na kilka z pięciu podstawowych smaków. Reakcje te różnią się wrażliwością na każdy z pięciu typów. Określona komórka może silnie reagować na słodki, ale słabo reagujący na sól. Komórka obok może silnie reagować z solą, a słabo z słodkim. Reakcje te są klasyfikowane w poziomach intensywności od 1-10.

Druga połowa komórek smakowych w kubku smakowym jest wyspecjalizowana i reaguje tylko na jeden smak.

Kiedy łączysz te smaki i wariancję intensywności smaku pomiędzy kubkami smakowymi, z tym, jak jedzenie lub napój pachnie, czujesz i jego temperatura, istnieje niezliczona ilość różnych smaków, które mogą być postrzegane przez nasze mózgi.

Na przykład zapach jedzenia wpływa na jego smak, ponieważ nasze czujniki węchowe mogą odczuwać tysiące zapachów, niż nasze kubki smakowe mogą mieć smaki - owocowe, orzechowe, czosnkowe i palone, by wymienić tylko kilka. Różne zmysły zapachu, w połączeniu z aromatem jedzenia lub picia, wpłyną na ogólny smak. To dlatego, kiedy twój nos jest wypchany, jedzenie ma tendencję do smakowania bardzo odmiennie niż wtedy, gdy nie jest.

Ostatecznie uważa się, że resztki pozostały chemikaliami z pożywienia lub napoju, które nadal mają wpływ na komórki smakowe na języku, tylnej części gardła, nagłośni i górnej części przełyku. Ten smak jest następnie odczuwane po tym, jak inne czynniki ogólnego smaku, takie jak zapach i tekstura, nie wpływają już na mózg.

Dodatkowe fakty:

• Większość dorosłych ma około 2-4 tysięcy kubków smakowych. Podczas gdy wiele osób myśli, że mieszkają tylko na języku, znajdują się również w tylnej części gardła, nagłośni, jamie nosowej i górnej części przełyku.
• Wiele osób zauważyło podejrzany posmak wina po połączeniu go z owocami morza. Badania wykazały, że ten posmak najprawdopodobniej jest związany z poziomem żelaza w winie. W szczególności jon żelaza. Im wyższa ilość jonów żelaza, tym wyraźniejszy jest posmak.
• Naukowcy znaleźli również sposoby blokowania pewnych rodzajów smaku. W 2010 r. Naukowcy odkryli substancję chemiczną, która blokuje zdolność osoby do wyczuwania goryczy, które są gorzkie. Cząsteczka, znana jako GIV 3737, będzie celować i blokować receptory smaku odpowiedzialne za gorycz.