Lumpy Sugar

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Aby właściwie odpowiedzieć na to pytanie, najpierw zagłębimy się w to, jak wytwarza się cukier (jak w zwykłym cukrze stołowym, zamiast innych krótko łańcuchowych, słodkich, rozpuszczalnych węglowodanów), ponieważ jest kluczem do zrozumienia, jak różni się biała odmiana z brązowego cukru i dlaczego te drugie często łączą się razem. Poza tym jest to po prostu interesujące.

Jak zapewne wiesz, powszechny cukier, który kupujesz w sklepach, pochodzi przede wszystkim z jednej z dwóch rzeczy - trzciny cukrowej (z której szacuje się, że 70% cukru na świecie jest produkowane) i buraków cukrowych. Chociaż proces rafinacji dla każdej rośliny różni się nieznacznie, produkt końcowy jest identyczny. Mówimy to, ponieważ możesz usłyszeć od ludzi (i firm, które używają trzciny cukrowej do swojego cukru), że cukier z trzciny cukrowej jest lepszy niż ten otrzymywany z buraków cukrowych. Wśród innych powodów, o których niekiedy wspominano, jednym z nich jest to, że cukier buraczany może czasami pochodzić z buraków, które zostały genetycznie zmodyfikowane. Dla ciekawych, ponieważ cukier stołowy jest dosłownie tylko sacharozą, źródło, z którego pochodzi, nie wpływa w żaden sposób na produkt końcowy, zakładając, że producent zatrzymuje wszelkie zanieczyszczenia na nieistotnym poziomie, co robi.

W każdym razie trzcina cukrowa i buraki cukrowe są najczęstszymi źródłami cukru, ponieważ zawierają wysokie stężenie sacharozy, które jest stosunkowo łatwe do ekstrakcji. Trzcina cukrowa to na przykład około 10% cukru na wagę, co oznacza, że na każde 10 kg trzciny cukrowej, którą zbierzesz, możesz w zamian oczekiwać około 1 kilograma cukru, w zależności od jakości trzciny i wydajności metod. używane do wyodrębnienia go.

Z drugiej strony, ilość cukru w buraku cukrowym może się nieco różnić, chociaż buraki mogą czasami zawierać nawet 17% ich masy w czystym cukrze. To może się zmienić w zależności od tego, jak dojrzałe są buraki i gdzie są uprawiane.

Z tego może się wydawać, że w odpowiednich regionach, rytmy są drogą dla producentów cukru. Jednak gospodarstwa buraczane produkują znacznie mniej cukru niż trzciny na hektar (7 ton na hektar w porównaniu do 10 ton na hektar w przypadku trzciny cukrowej), ponieważ buraki zajmują więcej miejsca i są ogólnie trudniejsze w uprawie, ponieważ muszą być przesadzane co roku. W przeciwieństwie do tego, trzcina cukrowa będzie odrastać przez wiele lat po zebraniu, o ile korzenie rośliny pozostaną nienaruszone.

Po zebraniu podstawowy proces ekstrakcji cukru zarówno z trzciny cukrowej, jak i buraków jest dość podobny, z wyjątkiem tego, że ponieważ buraki są fizycznie usuwane z ziemi, należy je umyć, oczyścić i pokroić, zanim można będzie wyekstrahować cukier. W przeciwieństwie do tego, trzcina cukrowa jest gotowa do ekstrakcji cukru prawie natychmiast po zebraniu.

Po tym wstępnym przetwarzaniu, oba są moczone w wodzie, a następnie kruszone, aby wyodrębnić z nich jak najwięcej "soku". Sok ten następnie gotuje się, aby usunąć z niego dużą część wody, pozostawiając gęsty, lepki syrop, który następnie jest wirowany w wirówce po pewnym czasie wrzenia, oddzielając czyste kryształy cukru, które tworzą się na dnie z mieszaniny.

Cukier, który tworzy się na dnie mieszanki, będzie następnie suszony i wybielany, dając mu czystą białą teksturę, którą wszyscy znamy, zanim zostanie zapakowany i wysłany do konsumpcji. Pozostała po wyprodukowaniu cukru syropowata mieszanina znana jest jako melasa (lub melasa w Wielkiej Brytanii) i jest podobnie pakowana i sprzedawana po produkcji. Jednak, czasami producenci będą mieszali część tego z powrotem z białym cukrem produkującym to, co większość z nas rozpoznałaby jako cukier brązowy.

Dokładna ilość dodanej melasy zmienia się w zależności od producenta, ale w większości przypadków mieści się w przedziale od 3% do 7%, przy czym ten ostatni produkuje ciemnobrązowy cukier, a pierwszy wytwarza jasnobrązowy cukier. Trzeci rodzaj brązowego cukru, często sprzedawany jako "naturalny brązowy cukier", istnieje i powstaje po prostu rezygnując z dodatkowego etapu oddzielania melasy od cukru.

Ponieważ wszystkie rodzaje brązowego cukru zawierają melasę, która sama zawiera wodę, może ona wyschnąć, co powoduje, że brązowy cukier utwardza się i tworzy grudki, jeśli jest on pozostawiony na otwartym lub nieprawidłowo przechowywany. Jest to problem, który nie występuje w przypadku białego cukru stołowego, ponieważ, jak już wspomniano, jest dokładnie suszony przed zapakowaniem i wysłaniem. Powiedział, że biały cukier może stać się grudkowaty, jeśli pochłania zbyt dużo wilgoci (typowy problem w środowisku o wysokiej wilgotności, jeśli cukier jest nieprawidłowo przechowywany).

W obu przypadkach rozwiązanie problemu jest tak proste, jak wyschnięcie cukru lub przywrócenie wilgoci w zależności od rodzaju. Typowe metody obejmują, dla utwardzonego brązowego cukru, pozostawiając kromkę chleba w zamkniętym pojemniku z brązowym cukrem przez noc. W przypadku białego cukru stołowego można go wysuszyć, umieszczając go w ciepłym piekarniku na kilka godzin.

Fakt premiowy:

Powszechnie uważa się, że cukier brązowy jest dla ciebie lepszy niż cukier biały. Chociaż tak jesttechnicznieprawda, różnica jest bardzo znikoma; zasadniczo dodanie melasy do cukru brązowego oznacza, że zawiera ona niewielką ilość "wapnia, potasu, żelaza i magnezu", a także zawiera kilka mniej kalorii z powodu obecności wody w melasie.