Aerozole nie uszkadzają warstwy ozonowej

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ta nieporozumienie wynika przede wszystkim z faktu, że początkowo puszki aerozolowe wykorzystywały chlorofluorowęglowodory jako propelent. Chlorofluorowęglowodory były również powszechnie stosowane w lodówkach, klimatyzatorach i wielu zastosowaniach przemysłowych. Chlorofluorowęglowodory były szczególnie popularne, ponieważ są niepalne, nietoksyczne i niereaktywne dla większości związków. Jednak po tym, jak naukowcy zaczęli obserwować, że warstwa ozonowa Ziemi była cieńsza poza normalnymi wahaniami sezonowymi, w 1974 r. Laureat nagrody Nobla, dr F. Sherwood Rowland i dr Mario Molina, odkryli, że te chlorofluorowęglowodory były prawdopodobną przyczyną uszkodzenia ozonu warstwę, chociaż nie zostało to ostatecznie udowodnione do 1984 roku.

Pomimo braku jednoznacznych dowodów, w połowie lat 70. większość producentów dobrowolnie zaprzestała stosowania chlorofluorowęglowodorów. Ponadto, w 1978 roku, chlorofluorowęglowodory zostały oficjalnie zakazane w Stanach Zjednoczonych, z kilkoma wyjątkami. Wyjątki te dotyczyły głównie niektórych zastosowań medycznych, takich jak inhalatory astmy (chociaż stosowanie w inhalatorach i innych aplikacjach medycznych zostało oficjalnie zakazane w 2008 r.).

Inne kraje szybko podążyły za USA, zabraniając stosowania chlorofluorowęglowodorów, w tym Kanady, Meksyku, Australii i wielu narodów europejskich. Dzięki protokołowi z Montrealu, ratyfikowanemu początkowo przez 70 krajów i 196 krajów, produkcja chlorofluorowęglowodorów wraz z innymi substancjami uszkadzającymi ozon zaczęła być całkowicie wycofywana, począwszy od 1996 r., A jej ukończenie, nawet w wielu krajach rozwijających się, miało miejsce w 2010 roku.

Najważniejsze jest to, że przez ostatnie trzydzieści lat w USA, a następnie wiele innych krajów rozwiniętych wkrótce potem, aerozole nie zawierały żadnych znanych substancji zubożających warstwę ozonową.

Dodatkowe fakty:

• Pierwsza puszka aerozolu została zaprojektowana przez Erica Rotheima i opatentowana w 1931 roku. Jego wynalazek nie był powszechnie używany do II wojny światowej, kiedy był używany przez wojsko do przechowywania insektycydów, szczególnie na Pacyfiku, gdzie komary były poważnym problemem, zarówno jako irytacja i rozprzestrzenianie się choroby.
• Modele środowiskowe wykazały, że około 2050 roku warstwa ozonowa Ziemi powinna całkowicie wyleczyć się z szkód wyrządzonych przez chlorofluorowęglowodory w ciągu czterech lub pięciu dekad, które były intensywnie wykorzystywane do zastosowań przemysłowych i domowych.
• Ziemska warstwa ozonowa, która znajduje się w stratosferze około 6-30 mil powyżej powierzchni Ziemi, odfiltrowuje dużą ilość promieniowania ultrafioletowego ze Słońca. Powstaje głównie dzięki promieniom UV reagującym na tlen.
• Sam ozon jest trójatomową cząsteczką, zbudowaną z trzech atomów tlenu. Jest niezwykle toksyczny w oddychaniu i jest bardzo szkodliwy dla niektórych roślin. Ma również szkodliwy wpływ na niektóre związki nieorganiczne, takie jak plastik. Został odkryty przez Christiana Friedricha Schönbeina w 1840 roku i był pierwszym alotropem pierwiastka chemicznego do odkrycia.
• Ludzie mogą wyczuć w powietrzu niewiarygodnie małe ilości ozonu, do około 0,1 μmol / mol, co może nie jest przypadkiem poziomem, na którym ozon zacznie wywoływać u ludzi negatywne skutki, takie jak bóle głowy, pieczenie oczu i podrażnienie płuc. Zapach jest zwykle opisywany jako podobny do wybielacza i często może być wyczuwalny po intensywnych burzach.
• Ozon nie tylko filtruje promieniowanie UV, ale także ma wiele zastosowań przemysłowych, takich jak: silny środek dezynfekujący i odkażający, stosowany w szpitalach, fabrykach żywności, basenach publicznych i zakładach uzdatniania wody; dezodorant, często stosowany w renowacji tkanin; oraz jako środek owadobójczy w spichlerzach i innych obiektach do przechowywania żywności.
• Jak można się domyślić z nazwy, "aerozol" (wywodzący się w mniejszym lub większym stopniu od "powietrze-ciało stałe") jest technicznie tylko zawiesiną drobnych cząstek, takich jak ciała stałe lub krople cieczy, w gazie. Jako takie, chmury, smog, dym, kurz pochodzący z powietrza itp. Są aerozolami. Około 90% wszystkich aerozoli powstaje w sposób naturalny i ma krytyczne znaczenie dla powstawania chmur, przy czym większość aerozoli zapewnia rodzaj "nasion" lub jądra kondensacji chmur, z których powstają chmury.
• Wiele rodzajów aerozoli ma działanie chłodzące na Ziemi, takie jak aerozole wytwarzane ze spalania paliw kopalnych. Wiadomo, że wytwarzane aerozole częściowo przeciwdziałają globalnemu ociepleniu powodowanemu przez różne gazy cieplarniane, takie jak dwutlenek węgla. Zanim jednak będziesz zbyt podekscytowany tym efektem chłodzenia, powinieneś wiedzieć, że jest to brane pod uwagę przez większość modeli globalnego ocieplenia i projekcji klimatycznych.
• Obecnie w puszkach aerozolowych stosuje się wiele różnych materiałów napędowych, wśród których najpowszechniejszy jest skroplony gaz ropopochodny.
• Opryskiwacze aerozolowe nie tylko nie ranią warstwy ozonowej, ale także redukują straty dzięki ich wyjątkowo długim terminom przechowywania oraz faktowi, że same pojemniki można łatwo poddać recyklingowi. Co więcej, zwykle około 25% puszek jest wytwarzanych z materiałów wcześniej poddanych recyklingowi.
• Najbardziej popularna forma aerozolu może działać, przechowując pewną ilość płynu pod bardzo wysokim ciśnieniem, co powoduje wypchnięcie innego płynu z puszki po wprowadzeniu otworu. Mówiąc dokładniej, propelentem jest płyn, który wrze w znacznie poniżej temperatury pokojowej, a drugi płyn (produkt), taki jak lakier do włosów, środek odstraszający owady lub farba, wrze w znacznie wyższych temperaturach niż temperatura pokojowa. Zwykle produkt jest najpierw umieszczany w puszce. Następnie puszka jest zamykana, a następnie propelent jest pompowany pod wysokim ciśnieniem, więc musi pozostać w postaci płynnej. Zawór obciążony sprężyną znajduje się u góry, z przymocowanym do dna długim trzpieniem. Gdy zawór jest otwarty, propelent wysokociśnieniowy nad cieczą produktu może się rozszerzyć i utworzyć warstwę gazu, która następnie popycha w dół produkt, a część pozostałego propelentu pozostaje jeszcze w postaci ciekłej. To powoduje, że płyny są wypryskiwane. Dysza jest również skonstruowana w taki sposób, że rozpyla ciecz, gdy jest rozpylana, tworząc drobne krople. Sama propelent, gdy jest wytryskujący z płynem produktu, może również pomóc w rozpylaniu produktu, gdy propelent szybko się rozpręża po uwolnieniu od wysokiego ciśnienia puszki. Ta szybka ekspansja może być również wykorzystana do pomocy w tworzeniu pęcherzyków piany, na przykład za pomocą bitej śmietany lub izolacji natryskowej.
• Krzywizna na dnie pojemników aerozolowych zapewnia nie tylko większą integralność strukturalną, ale także czyni ją bardziej wydajną pod względem możliwości wykorzystania prawie całego produktu w puszce, z końcem słomy umieszczonej w rogu puszki.