48 Tragiczne fakty dotyczące Anne Frank

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

"Jak to cudownie, że nikt nie potrzebuje czekać ani chwili, zanim zacznie ulepszać świat".

Nie da się ukryć, że Holocaust był jednym z najgorszych momentów w historii współczesnej. Około sześciu milionów europejskich Żydów zostało zamordowanych przed końcem II wojny światowej, a młoda Anna Frank była jedną z nich. Zaledwie 15 lat, gdy zmarła, napisała pamiętnik w ukryciu, przed jej schwytaniem. Jej niesamowita historia, zarówno odważna, jak i smutna, żyje dzisiaj dzięki jej dziennikowi. Oto 48 faktów o Anne Frank.

48. Na początku

Urodzona w 1929 r. Anne Frank dorastała we Frankfurcie w Niemczech. Jej rodzice, Otto i Edith, zdecydowali się opuścić Niemcy dla Holandii, gdzie Anne i jej starsza siostra Margot, niegdyś Adolf Hitler, zaczęli nabierać rozpędu, a także z powodu słabnącej gospodarki. Podobnie jak większość żydowskich obywateli, Frankowie stawali w obliczu antysemityzmu wraz z rosnącą popularnością Hitlera. Otto był nawet porucznikiem armii niemieckiej podczas I wojny światowej.

47. Po prostu normalna rodzina

Przed przeprowadzką rodzina była liberalna i nie przestrzegała wszystkich żydowskich tradycji i obyczajów. Ich sąsiedztwo było mieszanką religii, Żydów i nie-Żydów.

46. Gdzie mieszkali

Kiedy Anne urodziła się, jej rodzina wynajęła dwa piętra domu, a następnie przeniosła się dwa lata później do innego obszaru, którego nazwa przekłada się na "dzielnicę poetów". Oba te domy wciąż istnieją do dziś.

45. Nowe szkoły

Anne i Margot poszli do oddzielnych szkół, gdy rodzina przeniosła się do Holandii. Anne, niecałe pięć lat, uczęszczała do Szóstej Szkoły Montessori w Amsterdamie i miała przyjaciół z różnych środowisk i religii, a Margot uczęszczała do szkoły publicznej.

44. Scenarzysta od początku

Przyjaciel Anne z czasów w Holandii powiedział, że Anne dużo napisze, ale ukryje swoją pracę i nie powie nikomu, o czym pisze. W tym momencie jest rzeczą oczywistą, ale Anne wykazała się niewiarygodną zdolnością zarówno do czytania, jak i pisania. Jej ojciec miał nawet bibliotekę, a on i matka zachęcali obie córki do częstego czytania.

43. Zmuszeni do pozostania tam, gdzie byli

Frankowie próbowali opuścić Europę dla Stanów Zjednoczonych, a nawet Anglii, ale bez skutku. Rodzina pozostałaby jeszcze w Holandii, gdy wybuchła II wojna światowa 1 września 1939 r. I nadal tam była, kiedy Niemcy wkroczyły do kraju w maju następnego roku. Około 300 000 Żydów uciekło z Niemiec w ciągu sześciu lat poprzedzających wojnę.

42. Nowe zasady

Anne i Margot musieliby pójść do żydowskich szkół, a ich ojciec straciłby interes, ponieważ na społeczności żydowskiej nałożono surowe reguły. Oni, wraz z innymi Żydami, przez cały czas musieli nosić żółtą Gwiazdę Dawida i zmuszeni byli do przestrzegania zakazów.

41. Plany awaryjne

Otto i Edith spróbują jeszcze raz opuścić Holandię dla Stanów Zjednoczonych, ale odmówiono im ponownie. Otto, wraz ze swoim żydowskim partnerem biznesowym i wspólnikami, utworzył kryjówkę przed żołnierzami niemieckimi za swoją firmą. Rodzina oficjalnie ukrywa się 6 lipca 1942 r. - dzień po tym, jak siostra Anne zostaje poinformowana, że musi zgłosić się do niemieckiego obozu pracy. Zaledwie tydzień później partner biznesowy Otto i jego rodzina dołączyli do Franków, a cztery miesiące później dołączyła do nich również ósma osoba, dentysta.

40. Zmiana planów

Otto i Edith początkowo zamierzali ukrywać się w rodzinie 16 lipca 1942 r., Ale po liście do Margot poruszali się szybko. Wspomagani przez współpracowników Otto w firmie, Anne, jej rodzina i pozostała czwórka żyli w ukryciu przez dwa lata. Wejście do ich sekretnych pomieszczeń będzie ukryte za półką na książki.

39. Zachowaj ich bezpiecznych, przyjacielu

Zanim rodzina się ukryła, Anna dała bliźniemu i przyjaciołowi rodzinnego kota, zestaw do herbaty, książkę i puszkę marmuru do bezpiecznego przechowywania. Bała się tego, co stanie się z przedmiotami, i ukochanego kota, jeśli wpadną w niepowołane ręce.

38. Dar pamiętnika, część pierwsza

W urodziny i tuż przed ukryciem Anne została obdarowana pamiętnikiem. Pisała o wszystkim, od czasu, gdy się ukrywała, do opowiadań i ulubionych cytatów innych pisarzy. W dniu, w którym otrzymała dziennik, napisała: "Mam nadzieję, że staniesz się doskonałym źródłem komfortu i wsparcia". Inne zgłoszenie z 16 marca 1944 roku mówi: "najmilszą częścią jest to, że mogę zapisać wszystkie moje myśli i uczucia. w przeciwnym razie absolutnie się udusiłbym."

37. Dziennik

Sam dziennik był przykryty biało-czerwoną kratkę i miał mały zamek. Anne pisała większość swoich prac do wyimaginowanej przyjaciółki, Kitty, i początkowo mówiła o segregacji i dyskryminacji, z którymi borykała się jej rodzina. Widziała pamiętnik, oryginalnie książkę z autografami, w oknie sklepu, gdy była z ojcem.

36. Wyrzuć je ze ścieżki

Rodzina Anny zostawiła w mieszkaniu bałagan, aby wyglądało na to, że wyjechali szybko w nadziei, że nikt niczego nie podejrze. Otto napisał nawet notatkę, która wyglądała tak, jakby jechali do Szwajcarii.

35. To nigdy nie było łatwe

W swoim dzienniku Anne pisała o tym, jak trudno było żyć ukrywając się. Ona i pozostali siedmioro musieli pozostać cicho i nigdy nie wychodzić poza kryjówkę, żeby nie naprowadzić robotników do magazynu pod aneksem. W rezultacie w grupie często pojawiało się wiele napięć.

34. The Darkness of the Ordeal

Dziennik Anne często odzwierciedlał jej uczucia i emocje, niektóre były bardziej ciemne niż inne. "Doszedłem do punktu, w którym nie obchodzi mnie, czy żyję, czy umieram", napisała w swoim wpisie w lutym 1944 roku. Ale zaledwie dwa miesiące później przyznała: "kiedy piszę, mogę strząsnąć wszystkie troski".

33. Odkrywanie miłości

Młoda Anna miała mały romans z nastoletnim synem partnera biznesowego Otto, który był jednym z ośmiu ukrywających się. Zrobiłaby pierwszy pocałunek z Peterem van Pelsem, ale kwestionowałaby jej uczucia do niego. Nie wiedziała, czy to prawda, czy też tylko dlatego, że nie wolno im było opuścić Sekretnego Aneksu i nie było innej możliwości.

32. Siostra, siostro

Anna i Margot również zbliżyły się z czasem do Tajnego Aneksu. Anne napisała: "Margot jest o wiele ładniejsza" w swoim wpisie z 12 stycznia 1944 roku. "W dzisiejszych czasach nie jest aż tak krzepka i staje się prawdziwym przyjacielem. Nie uważa mnie już za małe dziecko, które się nie liczy.

31. Tajny załącznik

Anne zacznie przepisywać swój dziennik, gdy usłyszała, że holenderski minister edukacji, który przebywał na wygnaniu w Londynie, prosił ludzi o prowadzenie pamiętników wojny. Anne nazwałaby jej " The Secret Annex", ale niestety nigdy jej nie ukończy. Wszystkie osiem osób ukrywających się zostanie odnalezionych i aresztowanych, zanim zdoła.

30. W jaki sposób pomagali

Zanim ujawniono Tajny Załącznik, pomoc dla ukrywających się tam ośmiu osób dostarczy informacji wojennych i wszelkich aktualizacji na froncie politycznym. Dostarczali także żywność, która z czasem stawałaby się coraz trudniejsza. Próbowali nawet utrzymać wysoki morale, wiedząc, że mogą zostać zabici za pomoc Żydom.

29. Fateful Blow - Ich odkrycie

Anne, jej rodzina, partner biznesowy ojca, jego rodzina i dentysta zostały odkryte i aresztowane 4 sierpnia 1944 roku. Dwie osoby, które pomagały im zachować bezpieczeństwo, również zostaną aresztowane. Do dnia dzisiejszego nikt nie wie, w jaki sposób zostali odkryci, choć istnieje wiele teorii.

28. Błagający o Miłosierdzie

Zaledwie trzy dni później jeden z pracowników Otto, który pomagał im zachować bezpieczeństwo, próbował poprosić mężczyznę, który prowadził nalot na Tajny Załącznik, oferując nawet pieniądze na ich bezpieczne uwolnienie. Bezskutecznie, a ośmiu pozostanie więźniami.

27. Tam, skąd się udali

Wszyscy byliby przeniesieni do Auschwitz po pierwszym przejściu przez obóz przejściowy w Westerbork. Z dwóch współpracowników, którzy pomogli im się ukryć, uciekł, a drugi został zwolniony. W międzyczasie dwóch innych pomocników, którzy pomogli utrzymać rodziny w ukryciu, odnajdzie dziennik Anne i inne papiery, które pozostały z tyłu, i zatrzyma je dla Anne w nadziei, że wróci.

26. Auschwitz

W Auschwitz Anne, Margot i ich matka zostaną oddzieleni od Otto z powodu podziału płci w obozie. Siostry i ich matka zostały razem w koszarach, ale czekała ich ciężka praca - zmuszano ich do przewożenia ciężkich kamieni i maty trawy. Ponieważ byli w ukryciu, uważani byli za przestępców, więc ciężka praca była ich karą.

25. Kto jest oszczędzony, a kto nie

Anne byłaby jednym z najmłodszych członków jej transportu, którego oszczędzano w komorach gazowych. Od 1049 innych, które zostały przeniesione z rodziną Franka i ich czworga przyjaciół, którzy się ukrywali, 549 zostały wysłane prosto do komór gazowych. Każde dziecko w wieku poniżej 15 lat będzie należało do osób wysłanych do izb. Anne nawet założyła, że jej ojciec został zabity podczas tego procesu.

24. Tracenie tożsamości

Degradacja rozpoczęła się, gdy tylko dotarli do Auschwitz. Podobnie jak pozostali, Anna musiała rozebrać się do naga, miała ogoloną głowę i została wytatuowana numerem na ramieniu. Wszystko po to, aby była zdezynfekowana i łatwo rozpoznawalna przez jej numer.

23. Choroba w Auschwitz

W Oświęcimiu Anne mogła zdobyć dodatkowe pieczywo, dzieląc je z matką i siostrą. Później została zarażona świerzbami, a ona i Margot zostały przeniesione do ambulatorium. Tam zawsze było ciemno i było zarażone myszami i szczurami. Ich matka przestała jeść, zamiast dawać swoje racje córkom, aby mogły żyć.

22. Inny los

Z powodu świerzbu anulowano planowy transfer do innego obozu pracy dla Anne. Margot i Edith pozostaną z nią. Później w tym samym miesiącu siostry znajdowały się pośród 8 000 przeniesionych do Bergen-Belsen. Ich matka nie została wybrana i smutno zmarła z głodu.

21. Tyhus przytłacza je

Większość więźniów w Bergen-Belsen była Holendrami. Szkoda, że nie było jedzenia, a warunki były tak niehigieniczne, że siostry zaraziły się tyfusem. Na początku 1945 roku, na kilka tygodni przed wyzwoleniem obozu obie dziewczyny zmarły. Około 17 000 innych więźniów zmarło również z powodu epidemii tyfusu.

20. Ustalanie daty śmierci

Jest jednak trochę rozbieżności, jeśli chodzi o dokładną datę śmierci Anny i Margot. Czerwony Krzyż początkowo szacował, że ich śmierć miała miejsce w marcu 1945 r., A władze w Holandii wyznaczyły datę na 31 marca, ale badania przeprowadzone w 2015 r. Przez Dom Anny Frank zadecydowały, że miało to miejsce wcześniej, w lutym.

19. Los Bergen-Belsen

Po wyzwoleniu więźniów z Bergen-Belsen cały obóz spalono, aby zapobiec potencjalnemu rozprzestrzenianiu się choroby. Zarówno Anna, jak i Margot zostały pochowane w nieznanym miejscu, w zbiorowym grobie.

18. Jedyny Survivor

Z ośmiu osób, które ukrywały się w Tajnym Aneksie, tylko Otto Frank przeżył i wrócił do domu. Nauczył się wcześnie po swoim uwolnieniu, że jego żona nie przeżyła, a wkrótce potem, zarówno Anna, jak i Margot, również nie przeżyli. Zostanie z dwoma swoimi współpracownikami przez siedem lat po powrocie do Holandii.

17. Prezent Dziennika, część 2

Po usłyszeniu śmierci jego córek, Otto otrzymał pamiętnik Anny od jednego z jego współpracowników. Przyjaciele Ottona przekonali go, że powinien opublikować dziennik swojej córki - i poszedł dalej. 3000 egzemplarzy The Secret Annex ukazało się 25 czerwca 1947 roku.

16. Na nowo odkrywa swoją córkę

"Zacząłem czytać powoli, tylko kilka stron każdego dnia", powiedział kiedyś Otto. "Więcej byłoby niemożliwe, ponieważ przytłaczały mnie bolesne wspomnienia. Dla mnie było to objawienie. Tam odkryto zupełnie inną Annę dla dziecka, które straciłem. Nie miałem pojęcia o głębi jej myśli i uczuć."

15. Miłość rodzica

Otto przyznał po Holocauście i II wojnie światowej, że lepiej dogadał się z Anną nad Margot, a Margot była bliżej swojej matki. "Przyczyną tego mogło być to, że Margot rzadko okazywała swoje uczucia i nie potrzebowała tak wiele wsparcia, ponieważ nie cierpiała na wahania nastroju tak samo jak Anne" - powiedział kiedyś.

14. Związek z matką

Anne miała ciężki związek z matką, co widać z relacji z niej w jej dzienniku. Później, kiedy Anne przeglądała swoje zapiski, uświadomiła sobie, że była ciężka wobec swojej matki i zaczęła traktować ją z większym szacunkiem. Zrozumiała, że jej działania i słowa tylko zwiększyły cierpienie matki w tych ciemnych dniach w ukryciu.

13. Dziedzictwo pamiętnika

Dziennik Anne byłby publikowany w wielu kolejnych edycjach, dodatkowych językach, tłumaczonych na sztukę i umieszczanych w filmie. Wyraziła zainteresowanie, by zostać dziennikarką lub pisarką w przyszłości, i choć to się stanie, jej słowa, myśli, nadzieje i marzenia będą nadal żyły w jej dzienniku.

12. Od jednej silnej kobiety do drugiej

Po przeczytaniu pamiętnika Anny dawna Pierwsza Dama, Eleanor Roosevelt, nazwała ją "niezwykłą", mówiąc dalej: "napisana przez młodą dziewczynę - a młodzi nie boją się powiedzieć prawdy - jest to jeden z najmądrzejszych i najbardziej poruszających komentarzy na temat wojna i jej wpływ na ludzi, których kiedykolwiek czytałem."

11. Wysoka chwała

Prezydent USA John F. Kennedy również wygłosił wysokie uznanie dla Anne, podczas przemówienia w 1961 roku: "Ze wszystkich tłumów, którzy w całej historii mówili o ludzkiej godności w czasach wielkiego cierpienia i utraty, żaden głos nie jest bardziej przekonujący niż ten z Anny Frank."

10. Uczucia Mandeli

Nelson Mandela powiedział, że czytał jej dziennik podczas pobytu w więzieniu i że "czerpał z niego wiele zachęt". W 1994 r. Otrzymał nagrodę humanitarną od Fundacji Anny Frank.

9. Utrzymywanie historii Anne na czele

Otto kontynuował opowiadanie historii swojej córki i podkreślał znaczenie jej słów aż do śmierci w 1980 roku, odpowiadając na tysiące listów od osób dotkniętych historią jego rodziny i pomagając w Domu Anny Frank, który stał się muzeum w 1960 roku.

8. Utrzymywanie części historii przy życiu

Dom Anny Frank z ukrytym w sobie tajnym załącznikiem miał zostać zniszczony po zakończeniu wojny. Grupa ludzi zebrała się razem i walczyła o ocalenie budynku i rozpoczęła fundację dla Domu. Jest to obecnie jedno z trzech najczęściej odwiedzanych muzeów w Amsterdamie.

7. Zobacz dla siebie

Podczas pobytu w Domu Anny Frank goście mogą zobaczyć osobiste przedmioty od ósmej, którzy tam się ukrywali, w tym zdjęcia gwiazd filmowych, które Anne umieściła. Oferują nawet wystawy podróżnicze, które dotarły do ponad 30 krajów na całym świecie.

6. Sadzenie nasion na przyszłość

Projekt Sapling został zainicjowany przez Anne Frank Center USA w 2009 roku. Celem było posadzenie młodych drzewek na cześć Anny. Sadzonki pochodziły z 170-letniego kasztanowca, o którym pisała w swoim dzienniku, i zostały posadzone w 11 oddzielnych miejscach w całym kraju.

5. Czas Honoru

Czasopismo o nazwie Anne wśród najważniejszych ludzi w wieku w 1999 roku. Pisarz Roger Rosenblatt powiedział: "była wyjątkowo dobrym pisarzem, w każdym wieku, a jakość jej pracy wydawała się bezpośrednim wynikiem bezwzględnie uczciwego usposobienia."

4. Dziedzictwo pamiętnika

Od pierwszego wydania The Secret Annex lub The Diary of Anne Frank wydrukowano prawie 20 milionów razy w ponad 50 językach. Sztuka oparta na dzienniku otrzymała nagrodę Tony i nagrodę Pulitzera po debiucie na scenie w październiku 1955 r.

3. Wyobraź sobie więcej dla siebie

5 kwietnia 1944 r. Anne Frank napisała coś głębokiego w swoim dzienniku, ale nie miała pojęcia, że w rzeczywistości przepowiadała przyszłość.

Jej słowa brzmiały: "Muszę mieć coś oprócz męża i dzieci, aby poświęcić się!", Napisała 5 kwietnia 1944 r. " Chcę być użyteczna lub przynosić radość wszystkim ludziom, nawet tym, których nigdy nie spotkałem. Chcę żyć po mojej śmierci! " Nie ulega wątpliwości, że żyła długo po swojej przedwczesnej śmierci. Anne chciała o wiele więcej dla siebie, nie wyobrażając sobie jej straszliwego losu. Nie było mowy, by mogła wiedzieć, jak daleko może się to wydarzyć.

2. Nieśmiertelne słowa

Na kilka tygodni przed Anną, jej rodzina i ich przyjaciele zostali schwytani, aresztowani i wysłani do Auschwitz, wyrażała nadzieję na świat. "Czuję cierpienie milionów. A jednak, kiedy patrzę w niebo, czuję, że wszystko zmieni się na lepsze, że to okrucieństwo również się skończy, że spokój i spokój powrócą jeszcze raz."

1. Bez ograniczeń

Ojciec Anne Frank wyrejestrował poufne informacje z jej pamiętnika, ponieważ były rzeczy, których nie chciał, aby świat wiedział. Jednym z nich była eksploracja jej seksualności. Drugi był taki, że Anna była krytyczna wobec swojej matki.

Oni, wraz z innymi usuniętymi fragmentami, zostaną włączeni do niemieckiej edycji 1950 i angielskiej wersji z 1952 roku.