42 Słodkie fakty na temat Charliego i fabryki czekolady

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

"W twoich najśmielszych marzeniach nie mogłeś sobie wyobrazić, że takie rzeczy mogą ci się przydarzyć! Tylko poczekaj i zobacz! "- Charlie i fabryka czekolady

Roald Dahl opublikował Charlie i fabrykę czekolady w 1964 roku, a jego historia od tego czasu stała się klasykiem literatury dziecięcej. Dwa filmy, musical sceniczny, słuchowiska radiowe i niezwykle udane towarzystwo cukierków z prawdziwego życia wyrzeźbiły tę słodką powieść o chłopcu i szalonym kłamcu, ale droga do półek na książki nie była tak gładka, jak tylko mogła. być. Upewnij się, że myjesz zęby po tych 42 faktach dotyczących przemiły powieści.

42. Fantazja z dzieciństwa

Kiedy Roald Dahl był dzieckiem, miał okazję skosztować czekoladek testowych dla Cadbury. Czekoladka przysyłałaby szkolne pudełka czekolady Dahla z dwunastoma sztabkami zawiniętymi w folię. Jednym z nich był pasek kontrolny, a pozostałe to nowe smaki. Młody Dahl śniłby o byciu wynalazcą czekolady, i ten pomysł wrócił do niego, gdy przyszło mu pisać drugą książkę dla dzieci. Wszystko, co miałem w mojej szkole, to zwietrzała pizza.

41. Wszystko jest w porządku

Gdy córki Dahl, Tessa i Olivia, były dziećmi, wymyślał dla nich bajki na dobranoc. Jedna z tych opowieści dotyczyła chłopca mieszkającego w pobliżu fabryki czekolady. Napisał pierwszy szkic, ale później przyznał, że "wszystko się myli" i że jego bratanek powiedział mu, że to "śmieci". Oryginalna historia miała chłopca idącego do fabryki czekolady, wpadającego do gigantycznej kadzi z czekoladą, i będąc wessany do maszyny, która uwięziła go w czekoladowej figurce. Prawdziwa historia jest dość niepokojąca, ale nie wydaje mi się, żeby była tak przerażająca.

40. Dziadek Atticus

W 2003 roku Gregory Peck otrzymał rolę dziadka Joe w filmie Burton. Powiedział, że rozważy to, ale umrze, zanim zdąży odpowiedzieć. Według jego rodziny, naprawdę nie mógł się doczekać bycia w filmie i tylko zatrzymał się, by nie wydawać się zdesperowany.

39. Natychmiastowy cios

Kiedy w 1964 roku Charlie i fabryka czekolady zostały opublikowane w USA, w pierwszym tygodniu sprzedano 10 000 kopii i zyskały uznanie. Od 2016 r. Łączna sprzedaż wszystkich wydań książki wyniosła 990 711. Niezbyt obskurny, Roald.

38. Oryginalna reakcja

W wersji filmowej z 1971 roku, reakcje na twarzach dzieci po wejściu do pokoju czekolady po raz pierwszy były prawdziwe. Żadne z dzieci nie widziało tej części zestawu przed filmowaniem.

37. Odwrócił go

Choć książka odniosła natychmiastowy sukces w Stanach Zjednoczonych, znalezienie wydawcy w Wielkiej Brytanii było większym wyzwaniem. Jeden z redaktorów powiedział biografowi Dahl: "Widzę, że Dahl byłaby popularna wśród dzieci, ale publikowanie dla nich musi w jakikolwiek sposób wiązać się z tym." Inny redaktor powiedział nowemu biografowi Dahl, że była dumna, że dwukrotnie go odrzuciła. Niektórzy ludzie po prostu nie mogą przyznać się, kiedy popełnili błąd!

36. Nie do jego lubowania

Roald Dahl był niezadowolony z filmu Wildera i jedyny raz, kiedy oglądał go przez dłuższy czas poza premierą, był przez przypadek w pokoju hotelowym. Kiedy zdał sobie sprawę z tego, co było w telewizji, szybko zmienił kanał, aby nie widzieć go więcej.

35. Czekoladowi szpiedzy

W książce, powód, dla którego Willy Wonka zamknął fabrykę przed publicznością, był spowodowany obawą przed kradzieżą jego tajemnic przez szpiegów. Dahl wpadł na pomysł z okresu lat dwudziestych ubiegłego wieku, kiedy prawdziwi producenci czekolady brali udział w tak zaciętej rywalizacji, że wysłali szpiegów, aby ukradli swoje kreacje. Podczas dzieciństwa Dahla znane były opowieści o zawziętej rywalizacji między Cadbury i Rowntree. Chcę tylko poznać faceta, który powiedział, że jego praca to "szpieg dla cukierków".

34. Po prostu bierze

Dzięki filmowej magii, jeden człowiek zagrał wszystkie Oompa-Loompas w wersji filmowej z 2005 roku. Deep Roy powtórzył te same ruchy setki razy i zostały one połączone cyfrowo. Jako rekompensatę za dosłowne granie setek postaci, zarobił pensję w wysokości 1 miliona dolarów.

33. Będę jechać

Łódź w rzece czekolady w filmie z 1971 r. Była na torze, ale aktor grający na Oompa Loompa za kierownicą autentycznie wierzył, że steruje łodzią. Aby utrzymać scenę tak wiarygodną, jak to tylko możliwe, reżyser, Mel Stuart, postanowił nie mówić aktorowi prawdy. Założę się, że myślał, że robi właśnie STELLAR.

32. Łamanie rzeczywistości

Sammy Davis Jr. chciał zagrać właściciela sklepu ze słodyczami w filmie Wildera, ale reżyser odmówił mu, mówiąc, że posiadanie wielkiej gwiazdy na scenie "przełamie rzeczywistość". W końcu, dopóki nie został w prawdziwym filmie jego wersja piosenki Candyman z filmu stała się główną częścią jego występów scenicznych. Lepsze niż nic!

31. Przed czasem

We wcześniejszej wersji Charliego i Fabryki Czekolady Charlie był małym czarnym chłopcem. Decyzja o zmianie go na biały przyszła w odpowiedzi na jego agenta, który myślał, że posiadanie czarnego protagonisty nie jest dobrym pomysłem. Według biografa Dahla, Donalda Sturrocka, myślała, że czarny charakter nie spodoba się czytelnikom i że ludzie będą się zastanawiać, dlaczego jest czarny. Dahl ostatecznie ugięła się pod naciskiem i wykonała przełącznik.

30. Liczba nazw

Opracowanie filmowej wersji Charliego z 2005 r. Rozpoczęło się w 1991 r. - dwadzieścia lat po wydaniu oryginału. Przed pojawieniem się Tima Burtona w reżyserii reżysera pojawiły się wielkie nazwiska, takie jak Gary Ross i Martin Scorsese. Warner Brothers rozmawiał też z wieloma aktorami Willy'ego Wonki, w tym Nicholasa Cage'a, Michaela Keatona, Brada Pitta i Willa Smitha. Fabryka czekolady Scorsese z Willem Smithem? Lepiej uwierz, że to obejrzę!

29. Dziesięć za dużo

W opublikowanej wersji tej książki pięcioro dzieci wygrywa złote bilety wstępu do fabryki, ale w utraconym pierwszym projekcie mogło być nawet 15 dzieci. W późniejszych wersjach liczba ta została zredukowana do dziesięciu dzieci, ale Dahl najwyraźniej zdał sobie sprawę, że nawet to było zbyt wiele i jeszcze bardziej zmniejszyła liczbę.

28. Ukryte wiadomości

Przyciski w wielkiej szklanej windy w filmie Burton rzeczywiście zawierały napisy na nich. Niektóre guziki odczytywały Kiełbaski z Czarnych Jagód, Yankee Doodles, Gogle z Root Beer i Black Box of Frogs oraz Secretarial Poodles. Ale który z nich oznacza parter? Nigdy nie mogę powiedzieć.

27. Rozcięcie rozdziałów

Kilka rozdziałów zostało wyciętych z gotowej wersji Charliego i fabryki czekolady. Od czasu wydania, niektóre z zaginionych rozdziałów zostały odkryte na nowo w dokumentach Dahla i udostępnione online. W jednym z zaginionych rozdziałów dzieci odwiedziły Salę Vanilla Fudge. Pokój ma ogromną poszarpaną górę, co najmniej pięciokondygnacyjną, wykonaną z "bladobrązowej waniliowej krówki". W takim przypadku możesz śmiało nazwać mnie alpinistą, ponieważ zdobywam szczyt!

26. Połączenie Batmana

Tim Burton wyreżyserował oryginalny film o Batmanie, a fani o ostrych oczach mogli przywitać się z Jokerem w jego wersji Charliego. Produkt wytwarzany w fabryce pasty do zębów, w której pracuje ojciec Charliego, nazywa się Smilex - tak samo jak nazwa produktów stworzonych przez Jokera w Batmanie Jacka Nicholsona .

25. Inne zainteresowane strony

Kilku innych aktorów było zainteresowanych odgrywaniem roli Willy'ego Wonka, tak charakterystycznej dla Gene'a Wildera. Wszyscy członkowie Monty Python byli zainteresowani, podobnie jak Peter Sellers, który zadzwonił do Dahl i poprosił o tę rolę, a także przyjaciel Dahla, Spike'a Milligana, którego osobiście namówił Dahl. Musiał czuć się całkiem dobrze dla Dahla, że wszystkie te legendy próbują grać swoją postać, nie można jednak powiedzieć, że dokonali złego wyboru w grze Wilder.

24. Miranda Mary Piker

Postać o imieniu Miranda Mary Piker, która ostatecznie została odcięta od książki, wpada do czekoladowego wodospadu i zmienia się w kruchy orzeszek ziemny. Według Dahl była ona "najbardziej plugawym, najbardziej niegodziwym i najbardziej nieposłusznym stworzeniem, jakie można sobie wyobrazić". Nie zniknęła jednak całkowicie - w 1973 r. Jej rozdział został opublikowany jako opowiadanie o nazwie Spotty Powder w magazynie Puffin Post.

23. Trwale blizny

Aktorka, która grała Veruca Salt w oryginalnym filmie, zakończyła cięcie i blizny nogą, kiedy rozbił duże czekoladowe jajo na skale, która uważała za rekwizyt. W pierwszej scenie z jajkiem widzowie mogą dostrzec krew w jej lewej pończosze, a blizna pozostaje po dziś dzień.

22. Zbyt krótki

Przed castingiem Gene'a Wildera producenci chcieli, by aktor Joel Gray zagrał Willy'ego Wonka. Jedyny problem: Grey miał tylko pięć stóp wzrostu i obawiali się, że jeśli którekolwiek z dzieci dorastało podczas kręcenia filmu, mogliby być wyżsi od Graya i rzucać się nad nim.

21. U Natchnienia Jego córki

Gdyby nie córka reżysera Mel Stuarta, Willy Wonka i fabryka czekolady nigdy by nie zamienili się w film. Córka Stuarta uwielbiała tę książkę, a ona przywiozła ją ojcu do domu, mówiąc mu, że przeczytała ją trzy razy i że chciała, żeby nakręcił jej film. Zbiegiem okoliczności Stuart rozmawiał z agentem reklamowym, który reprezentował Quaker Oats, i poszukiwali projektu, który wiązałby się z produkowaną przez niego tabliczką czekolady. Myślę, że wszyscy zawdzięczamy tej młodej dziewczynie podziękowanie!

20. BITWY-ZASIĘGNIĘCIA

Oprócz nazwiska Charliego, prawie wszystkie inne nazwy postaci zostały zmienione przez ostateczną wersję książki. Oompa Loompas byli pierwotnie Whipple-Scrumpets, Violet Beauregarde był pierwotnie Glockenberry, a Willie Wonka był Mr. Ritchie. Imię Wonka pochodzi od bumerangu, który Dahl i jego brat wymyślili jako dzieci zwane Skilly Wonka.

19. Historia muzyki

Piosenki, które Oompa Loompas śpiewają w filmie Burton, reprezentują inną epokę muzyczną, podobnie jak komentarze Wonki. Piosenka Augustusa Gloopa była w stylu musicalu na Broadwayu, Violet Beauregarde była disco, Veruca Salt's była psychedeliczna, a Mike Teevee rockiem.

18. Te straszne dzieci

Inspiracja dla czterech paskudnych dzieci w Charlie i Fabryce Czekolady opierała się na dobrze znanej niechęci Dahla dla dzieci, które były chciwe i nieświadome, a także ze względu na nienawiść do telewizorów. Wyluzuj Dahl, jeez.

17. Wejście do szafy

Gene Wilder w dużej mierze przyczynił się do wyglądu jego postaci w filmie. Po obejrzeniu szkiców swojego kostiumu napisał list do reżysera z notatkami na temat kieszeni marynarki, butów i spodni. Wysokość i kolor jego kultowego kapelusza był także pomysłem Wildera. Napisał: "Kapelusz jest wspaniały, ale skrócenie go o dwa cale sprawi, że będzie on bardziej wyjątkowy. Również jasnoniebieska czapeczka z filcu pasująca do tej samej jasnoniebieskiej puszystej muszki pokazuje mężczyznę, który wie, jak uzupełnić swoje niebieskie oczy. "Musisz przyznać: człowiek wie, czego chce.

16. Flop i trafienie

Oryginalny film z udziałem Gene'a Wildera był w momencie premiery wielkim flopem kasowym i zarobił tylko 4 miliony dolarów. Z kolei wersja Tima Burtona była hitem kasowym i ponad 100 razy więcej. Ale wersja Wilder stała się kultowym klasykiem, i bądźmy szczerzy, kiedy ostatni raz myślałeś o obejrzeniu filmu Burton?

15. Uznane dla Dahl

Teksty do czterech piosenek Oompa-Loompa z wersji Burtona zostały zaczerpnięte z oryginalnej książki, a Roald Dahl został uznany za pisarza. Danny Elfman napisał muzykę, a także wniósł swój własny wokal do Oompa Loompas.

14. Przesuwanie fokusa

Kiedy Charlie i fabryka czekolady po raz pierwszy stały się filmem, tytuł zmienił się na Willy Wonka i fabrykę czekolady. Były dwa zasadnicze powody tej zmiany: Po pierwsze, NAACP chciała zmienić tytuł filmu, aby nie promować książki (którą uważali za rasistowską). Co ważniejsze, Quaker Oats, który sfinansował film, zdecydował się nazwać swoją tabliczkę czekolady bariem Wonka, a film został przemianowany na Willy Wonka na remis. Jeśli mnie pytasz, szczerze polubię Willy'ego Wonka lepiej, ale nie mów o tym żadnym zatwardziałym uczniom Dahl.

13. Maszyny Wonka

W filmie Tima Burtona maszyny produkujące trzydaniową gumę do żucia to prawdziwe maszyny. Sprawiają, że łamacze kości Wonka, AKA gobstoppers, przejmiemy jakąś grubą gumę z mięsa z ziemniaków w każdy dzień tygodnia.

12. Znaczące ponowne napisanie

Roald Dahl jest uznawany za scenarzystę Willy'ego Wonki, ale scenariusz bardzo mało przypominał jego oryginalny scenariusz. David Seltzer z zespołu Omen Fame dokonał wielkich reedycji i dodał kilka literackich aluzji do Shakespeare'a, Oscara Wilde'a i innych znanych autorów, ponieważ tego właśnie historia naprawdę potrzebowała.

11. Nie fanem

Gene Wilder nie oglądał remake filmu w 2005 roku. Nie lubił używać CGI do tworzenia zestawów, a także nie był fanem Tima Burtona. Powiedz mi, jak naprawdę czujesz Gene'a.

10. Szkice

Pięć szkiców Charliego i fabryka czekolady mieści się w Roald Dahl Museum and Story Centre w Great Missenden w Buckinghamshire. Niestety uważa się, że Dahl zniszczył pierwszy projekt, którego nigdy nie znaleziono.

9. Szukał dzikiej natury

Dahl chciał nieznanego wówczas artysty Maurice Sendaka, aby zilustrować pierwsze wydanie książki. Niestety dla Dahla, Sendak był zbyt zajęty i prawdopodobnie jego predyspozycją był fakt, że pracował nad innym klasycznym dziełem dla dzieci, Where the Wild Things Are. Joseph Schindleman przedstawił pierwszą amerykańską edycję i oparł projekt o Charliemu na jego synu.

8. Najlepszy pick

Autorka JK Rowling, autorka równie popularnej serii książek o Harrym Potterze, ocenia Charlie i fabrykę czekolady jako jedną z dziesięciu najlepszych książek, które według nich każde dziecko powinno czytać. Ona najwyraźniej nie jest osamotniona w tym przekonaniu, ponieważ badanie przeprowadzone przez University of Worcester w 2012 roku wykazało, że jest to jedna z najczęstszych książek, które dorośli w Wielkiej Brytanii czytali jako dzieci, i jest to druga z czterech książek wymienionych w School Library Journal. lista "Top 100 Chapter Books." Muszę przyznać, studia i listy są dobre i dobre, ale weźmiemy słowo Rowling nad wszystkim, co w każdym dniu tygodnia.

7. Różne podejście

Kiedy Johnny Depp objął rolę Willy'ego Wonki w filmie z 2005 roku, upierał się, że gra to zupełnie inaczej niż Wilder. Czuł, że postać Wildera wyróżniała się, a on i Burton postanowili oprzeć swoją Wonka na gospodarzach telewizji dziecięcej i gospodarzach gier. Jeśli nie masz nic innego, musisz podziwiać ich decyzję o stworzeniu własnego wyglądu.

6. Bardziej wierny

Wersja filmowa Tima Burtona jest znacznie bliższą adaptacją powieści niż filmem Wildera. Nowy film ograniczył rolę Slugwortha do zaledwie kamea i całkowicie pominął pana Beauregarde. Te dwie postaci odegrały dość dużą rolę w filmie z 1971 roku, ale nie były tak obecne w powieści.

5. Prawdziwe wiewiórki

Na scenę Nut Room w wersji filmowej z 2005 roku, Tim Burton nalegał na użycie prawdziwych wiewiórek. Wiewiórki trenowano przez dziesięć tygodni przed filmowaniem, zaczynając od noworodków. Nauczono ich, by siadali na stołku barowym, dotykając i otwierając orzech i kładąc nakrętkę na przenośniku taśmowym. To więcej, niż może zrobić mój pies!

4. Księga, która nigdy nie była

Oprócz kontynuacji Charlie i wielkiej szklanej windy, Dahl zaplanował także trzecią książkę, która uzupełni trylogię. W chwili śmierci w 1990 roku pracował nad niekończącą się historią o nazwie Charlie w Białym Domu.

3. W jednym stanie

Kiedy Gene Wilder zgodził się grać tytularną rolę w Willy Wonka i Fabryce czekolady, zrobił to pod jednym warunkiem: chciał zrobić swoje pierwsze wejście z laską i iść w kierunku tłumu kulejącego. Gdy zszokowany tłum zareagował na swoją zepsutą sylwetkę, jego laska zapadłaby się w bruk i stanęła sama, podczas gdy on szedł dalej. Wonka zdał sobie teraz sprawę, że nie ma już laski, miał się pochylić do przodu, jakby miał stawić czoło roślinie na ziemi, ale zamiast tego robi salto i odbija się z powrotem na widok braw. Kto wie, skąd Wilder wpadł na pomysł na taką konkretną prośbę, ale ostatecznie okazał się jednym z najbardziej charakterystycznych wprowadzeń postaci w historii filmu.

2. Tragedia pojawia się na drodze

Niestety, Dahl musiał przejść przez wiele strasznych rodzinnych zmagań, zanim udało się opublikować Charliego. W 1960 roku Dahl przekazał swojemu agentowi poprawioną wersję swojej oryginalnej historii czekolady, ale jego syn został niemalże zabity w wypadku wkrótce potem i potrzebował pilnej opieki przez kilka miesięcy, więc skończyło się to na odstawieniu. Kilka lat później wrócił do książki, ale tragedia znowu uderzyła, gdy jego córka Olivia zmarła na odrę, więc odłożył ją jeszcze raz. W końcu znów go podniósł, a na końcu narodził się Charlie.

1. Wykonałem właściwe połączenie

Kiedy wiadomość o adaptacji książki do filmu ogłoszono w 1970 roku, NAACP oskarżyła Dahla o rasizm, narzekając, że traktowanie Oompa Loompas, pierwotnie czarnych pigmejów z Afryki, było podobne do niewolnictwa. Dahl nalegała, że nie ma intencji rasistowskiej i sympatyzuje z NAACP. W drugim wydaniu amerykańskim zmienił je na białe, hipisowate krasnoludki, które przybyły z Loompalandii. W wersji filmowej unikali dyskusji na temat rasy, dając im zielone włosy i pomarańczową skórę.