42 Fakty o naszym Układzie Słonecznym

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

"Kiedy patrzysz na gwiazdy i galaktykę, czujesz, że nie jesteś tylko z jakiegoś konkretnego kawałka ziemi, ale z układu słonecznego." -Kalpana Chawla, astronauta

Łatwo jest dać się złapać w codziennych zmaganiach z byciem tutaj na ziemi, ale czasami dobrze jest patrzeć w niebo i zobaczyć, co jeszcze jest na zewnątrz. Oto 42 zmieniające perspektywę fakty dotyczące naszego układu słonecznego, których być może nie wiedzieliście.

42. Co jest w nazwie?

Kiedy większość ludzi myśli o "układzie słonecznym", myślą o planetach i księżycach otaczających Słońce, ale jest tam wiele systemów słonecznych. Słońce jest tylko inną gwiazdą, a każda gwiazda na niebie ma grawitację, która przyciąga do niego różne obiekty niebieskie, więc każda gwiazda, którą można zobaczyć, może mieć swój własny układ słoneczny.

41. Myślisz, że piramidy były stare

Poprzez badanie skał księżycowych, które są jednymi z najstarszych obiektów, jakie możemy znaleźć, naukowcy oszacowali wiek naszego Układu Słonecznego na około 4, 5 miliarda lat.

40. Still Young

Nasz układ słoneczny jest wciąż całkiem nowy dla wszechświata. Tak, istnieje już od 4, 5 miliarda lat, ale szacuje się również, że wszechświat ma 13, 8 miliarda lat i że wszechświat istniał ponad 9 miliardów lat, zanim nasze Słońce zaczęło się formować.

39. Patrząc w pochmurno

Zanim pojawiły się asteroidy, planety, a nawet Słońce, nasz układ słoneczny zaczął się jak ogromna chmura cząstek gazu i pyłu pływających w przestrzeni kosmicznej. Chmura ta jest nazywana "mgławicą słoneczną" i możesz zobaczyć inne mgławice w kosmosie, jeśli masz wystarczająco dobry teleskop.

38. Gdzie się to wszystko zaczęło?

W końcu gigantyczna chmura pyłu, która istniała przed naszym Układem Słonecznym, zaczęła się zapadać. Słońce zaczęło formować się w centrum tej chmury i zaczęło się powiększać, jak śnieżna kulka tocząca się po zboczu wzgórza. Początkowa zapaść, od mgławicy do wczesnego Układu Słonecznego, trwała prawdopodobnie około 100 000 lat, co jest jak mrugnięcie okiem, tak daleko jak we wszechświecie.

37. Wirujące dyski

Gdy mgławica słoneczna uformowała się w Słońce, zaczęła się obracać i tworzyć razem w olbrzymi płaski krąg zwany dyskiem "okołogwiazdkowym" lub "protoplanetarnym". Ten masywny pierścień materii stałby się bardziej płaski i płaski jak układ słoneczny, a z tego dysku ostatecznie utworzą się planety.

36. Orbity wokół orbit wokół obwodów

Większość ludzi wie, że planety krążą wokół Słońca, ale czy wiesz, że samo Słońce też się porusza? Układ słoneczny jest częścią Drogi Mlecznej i krąży wokół supermasywnej czarnej dziury w centrum galaktyki. Oznacza to, że Słońce stale porusza się z prędkością około 220 km na sekundę, a my po prostu jesteśmy holowani.

35. Myślałeś, że Pluton był daleko

Wiele map Układu Słonecznego kończy się wokół Plutona, ale wychodzi znacznie dalej. Pluton znajduje się około 3, 67 miliarda mil od Słońca, a krawędź naszego układu słonecznego jest wciąż około 1000 razy dalej niż to!

Pluton i Charon

34. Jedna masywna gwiazda

Kiedy się uformowało, Słońce pochłonęło ogromną większość materii w mgławicy słonecznej, która była przed nim. Pomimo tego, jak duży jest układ słoneczny, 99, 86% jego masy znajduje się w Słońcu. Większość reszty to Jowisz, Saturn, Uran i Neptun, a skaliste planety takie jak Ziemia składają się z zaledwie najmniejszej części całkowitej masy.

33. Energia jądrowa

Czy zastanawiałeś się kiedyś, czym dokładnie jest Słońce? To tak naprawdę gigantyczny reaktor jądrowy, w którym atomy wodoru łączą się w hel. Ta reakcja tworzy absolutnie ogromną moc. Tylko niewielka ilość tej energii dociera do Ziemi, ale wciąż wystarcza, aby zaspokoić wszystkie potrzeby energetyczne ludzkości w ciągu zaledwie dwóch minut, jeśli można je wszystkie wykorzystać.

32. Średni wiek

W naszym Słońcu jest tylko tyle wodoru, aby utrzymać go w ruchu, aż w końcu zleje się z nim w hel. Ale nie martw się, słońce ma wystarczającą ilość wodoru, aby spalić się przez około 5 miliardów lat, a ponieważ trwa już około 4, 5 miliarda lat, jest w połowie jego życia.

31. Podobnie jak w bajkach

Istnieje wiele różnych rodzajów gwiazd. Nasze Słońce nazywane jest żółtym karzełkiem i będzie ono nadal istniało przez kolejne 5 miliardów lat, w którym to momencie rozszerzy się i stanie się czerwonym olbrzymem.

30. Przepis na gwiazdę

Ogromna większość Słońca składa się z wodoru (~ 70%) i helu (~ 28%). Kolejne 1, 5% składa się z węgla, azotu i tlenu, a następnie końcowe 0, 5% jest dzielone między różne inne elementy.

29. Olbrzym Układu Słonecznego

Słońce jest o wiele większe niż cokolwiek innego w Układzie Słonecznym. Jego średnica wynosi 864, 575.9 mil, co oznacza, że można w niej zmieścić 1 milion Ziem.

28. Hot Hot Hot

Powodem, dla którego możemy poczuć ciepło Słońca od ziemi, jest to, że jest gorące. Naprawdę gorąco-około 9932ºF na powierzchni - ale to nic w porównaniu do jego rdzenia, gdzie robi się tak gorąco, jak 27 milionów ºF.

27. Wszystko jest względne

Nasze Słońce jest największą rzeczą w naszym Układzie Słonecznym, ale są gwiazdy we wszechświecie, które są dużo, dużo większe. Wszystko zależy od warunków, które doprowadziły do powstania gwiazdy. Chociaż Słońce uważane jest za średniej wielkości, największa znana obecnie gwiazda, UY Scuti, ma promień 1700 razy większy od naszego Słońca. Ale ponieważ nie jest tak gęsta, ma tylko 30 razy więcej masy.

26. Blisko do Perfect

Różnica wynosi około 6 mil, gdy porównamy średnicę biegunową (północ / południe) do średnicy równika (wschód / zachód) Słońca. To naprawdę imponujące, gdy weźmiesz pod uwagę, jak wielki jest. W rzeczywistości jest to najbardziej zbliżona do idealnej sfery, jaką kiedykolwiek znaleziono w naturze.

25. Nazywają mnie Wędrowcem

Pochodzenie słowa "planeta" to greckie słowo planetes, co oznacza "wędrowiec". Grecy nazywali to planetami, ponieważ w przeciwieństwie do gwiazd, które pozostały na swoim miejscu, planety wędrowały po nocnym niebie.

24. Prawa przyciągania

Jeśli układ słoneczny był pierwotnie tylko ogromnym dyskiem materii, co sprawiło, że materia zamieniła się w planety? Przez proces zwany akrecją, materia w tym dysku zaczęła się zlepiać, aż te kępy były na tyle duże, że mogły mieć grawitację. To przyciągało coraz więcej materii, aż ostatecznie uformowały się wszystkie planety i inne obiekty niebieskie, pozostawiając w większości pustą przestrzeń między nimi. Niemniej istnieją inne konkurencyjne i / lub współbieżne teorie, które pomagają wyjaśnić gazowe olbrzymy, które powstają nieco inaczej, oraz inne zjawiska naszego Układu Słonecznego.

23. Zobaczmy, z czego jesteś zrobiony

Nie wszystkie planety są wykonane z tego samego materiału. Wewnętrzne planety (Merkury, Wenus, Ziemia i Mars) są w większości wykonane z kamienia i różnych minerałów. Ale zewnętrzne planety, "gazowe giganty" (Jowisz, Saturn i "lodowe olbrzymy" Uran i Neptun) są zbudowane z, jak się domyślacie, gazów takich jak hel i wodór.

Powierzchnia Marsa

22. Niektóre planety nigdy się nie nauczyły udostępniać

Kiedy byli młodzi, "gazowe giganty" były prawdopodobnie skaliste jak reszta planet. Jednak utworzyli się wcześniej niż wewnętrzne planety i zgromadzili znacznie, o wiele więcej masy niż bliższe planety. Dlatego nawet najmniejszy z nich, Neptuna, ma promień około cztery razy większy niż Ziemia. Największy, Jowisz, jest 2, 5 razy masywniejszy niż wszystkie inne połączone planety.

21. Silne wiatry

Dlaczego planety poza Marsem są o wiele większe niż reszta? Jedną z odpowiedzi jest wiatr słoneczny. W Układzie Słonecznym była olbrzymia ilość wodoru i helu, najlżejszych pierwiastków, gdy była nowa. Kiedy tworzyło się Słońce, wiatr słoneczny pchał prawie cały wodór i hel, który pozostał bardzo daleko. Mniej powszechne, cięższe pierwiastki nie zostały zepchnięte tak daleko, i dlatego małe, skaliste planety są blisko, podczas gdy masywne, gazowe planety są daleko.

20. Najstarszy i największy

Badania meteorytów pokazują, że Jowisz jest prawdopodobnie najstarszą planetą, która zaczęła powstawać mniej niż milion lat po rozpoczęciu Układu Słonecznego. Po zaledwie 2 lub 3 milionach lat było już 50 razy więcej niż masa Ziemi.

19. Najmłodsi rodzeństwo

Choć naukowcy nie są pewni, która z planet jest najmłodsza, są pewni, że cztery skaliste planety najbliższe słońcu (Merkury, Wenus, Ziemia i Mars) zaczęły się formować jako ostatnie, kiedy Słońce było trochę starsze i mniej reaktywne niż wtedy, gdy było zupełnie nowe.

18. Przepraszam wszystkich, ale Pluton nie jest planetą

Aby być planetą, obiekt musi spełniać trzy kryteria: musi krążyć wokół Słońca, musi być w większości sferyczny i musi oczyścić okolice swojej orbity. Oznacza to, że oprócz księżyców wszystko inne na swojej orbicie powinno zostać wchłonięte przez grawitację podczas jej formowania. Każda planeta to robiła, ale Pluton nie. W pobliżu jego orbity znajduje się jeszcze wiele innych obiektów, więc nie jest to planeta. Nie @ my.

17. Jak planeta, ale inna

Pluton jest jedną z wielu planet karłowatych w Układzie Słonecznym. Oznacza to, że spełnia tylko dwa pierwsze kryteria planety: okrąża Słońce (tj. Nie krąży wokół innej planety, takiej jak Księżyc) i jest w większości kulisty. Na wierzchu Plutona znajdują się cztery inne rozpoznane planety karłowate: Ceres, Eris, Makemake i Haumea, ale naukowcy sądzą, że w naszym Układzie Słonecznym może ich być nawet 100.

16. Przyszło z planety 9!

Nadal nie wiemy wszystkiego o Układzie Słonecznym. Opierając się na sposobie, w jaki niektóre obiekty daleko poza orbity Plutona słońce, astrologowie postawili hipotezę, że istnieje inna prawdziwa planeta, tak zwana "planeta dziewiąta", prawie niewidoczna i 20 razy dalej niż Neptun.

15. Bez wiosennego kurczaka

Chociaż nie jest to najstarsza planeta w Układzie Słonecznym, Ziemia zaczęła się formować niedługo po narodzinach Słońca, około 4, 5 miliarda lat temu. Naukowcy dokonali tego oszacowania, datując skały i meteoryty znalezione na całym świecie.

14. Nie zawsze niebieska planeta

Około dwóch trzecich dzisiejszej Ziemi pokrywa woda, ale nie zawsze tak było. Kiedy Ziemia była zupełnie nowa, cała jej powierzchnia była stopioną skałą. Nie było atmosfery, nie było wody, a nieustannie były podrywane przez meteoryty i asteroidy.

13. Część nas

Naukowcy sądzą obecnie, że na początku historii Ziemi zderzyła się z nim potężna skała wielkości Marsa. To wysłało ogromną ilość śmieci w kosmos, a z biegiem lat szczątki ostatecznie uformowały się w księżyc.

12. Jeden wielki klejnot

Niemal każdy element na Ziemi jest rzadko spotykany w standardach układu słonecznego. Zdecydowana większość układu słonecznego składa się z wodoru i helu, podczas gdy żelazo, tlen, krzem, magnez, siarka, nikiel, wapń, sód i aluminium, które tworzą Ziemię, są niezwykle rzadkie prawie wszędzie.

11. Cztery duże asteroidy

W pasie asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem są miliony asteroid o szerokości ponad kilometra, ale połowa masy całego pasa to tylko trzy asteroidy, Vesta, Palla i Hygiea oraz jedna karłowata planeta, Ceres.

10. Nie tak szybko George Lucas!

Z powodu filmów takich jak Gwiezdne Wojny większość ludzi zakłada, że Pas Asteroid jest całkowicie wypełniony gigantycznymi skałami, ale tak nie jest. To prawda, że w pasie są miliony asteroid, ale pokrywają one tak szeroki obszar, że są szanse, że gdybyś przez nie przeleciał, nigdy byś go nie zobaczył, nie mówiąc o wypadku.

9. Pomijanie kamieni

Chociaż w pasie asteroid znajduje się ponad milion asteroid, które mają co najmniej kilometr średnicy, nie oznacza to, że są one tak powszechne. Zdecydowana większość obiektów w regionie to wielkość kamyczków.

8. Zamknij, ale bez cygara

Jedna z wiodących teorii na temat tego, dlaczego pasy asteroid między Marsem i Jowiszem tworzą, że na wczesnym etapie istnienia Układu Słonecznego, planeta zaczęła formować się w tym regionie, ale przyciąganie Jowisza było zbyt silne, aby mogło do tego dojść. Zamiast tego materia w okolicy uformowała miliony małych asteroid i meteorytów.

7. Mnóstwo pasów do obejścia

Pas asteroid między Marsem a Jowiszem jest najbardziej znany, ale nie jest jedynym w Układzie Słonecznym. Zaczynając wokół orbity Neptuna i rozciągając się na około 20 jednostek astronomicznych (odległość od Ziemi do Słońca), Pas Kuipera jest masywnym, pierścieniowatym obszarem przestrzeni, który prawdopodobnie zawiera setki tysięcy lodowych przedmiotów, resztek z formacji słońca i planet. Tam właśnie znajdziesz Plutona, jeśli zaczniesz szukać.

6. Czy możesz to przeliterować?

Gdybyś miał odejść 2000 jednostek astronomicznych od Słońca, daleko poza Pasa Kuipera, naukowcy wierzą, że jest coś, co nazywa się Obłokiem Oorta. Kiedy najpierw formowały się planety, ich grawitacja wysyłała miliony lodowych przedmiotów na sam brzeg Układu Słonecznego, a Chmura Oorta została stworzona.

5. Kraina komet

Zwykle istnieją dwa rodzaje komet: komet krótkookresowych, które pojawiają się częściej niż co 200 lat i komet o długich okresach, rzadziej niż co 200 lat. Astrologowie uważają, że większość krótkookresowych komet pochodzi z Pasa Kuipera, podczas gdy większość komet o długich okresach pochodzi z Obłoku Oorta.

4. Proporcje galaktyczne

Nasze Słońce i cały układ słoneczny to tylko najdrobniejsza część Drogi Mlecznej, ogromnej, obracającej się galaktyki o średnicy 100 000 lat świetlnych (w perspektywie jeden lightyear wynosi około 5, 9 biliona lub 5 900 000 000 000 mil). Ale galaktyki stają się jeszcze większe - jeden o nazwie M87 ma 980 000 lat świetlnych średnicy!

3. Nie tak wyjątkowy

Wciąż musimy się wiele nauczyć o naszym układzie słonecznym, ale daleko mu do jedynego. W samej Drodze Mlecznej szacuje się, że istnieje około 100 miliardów gwiazd, każda z własnym układem słonecznym, który prawdopodobnie uformował się w podobny sposób jak nasz.

2. Tak blisko, ale do tej pory

Chociaż dzielimy Drogę Mleczną z tak wieloma innymi gwiazdami, nawet najbliższe gwiazdy są naprawdę, bardzo daleko. Średnia odległość między gwiazdami wynosi około pięciu lat świetlnych lub 30 bilionów mil.

1. Poza zrozumieniem

Trudno otoczyć umysł około 100 000 000 000 różnych gwiazd w Drodze Mlecznej, ale to tylko wierzchołek góry lodowej. W 1995 r. Teleskop Hubble'a był wycelowany w niewielką część nieba na 10 dni i znalazł ponad 3 000 całych galaktyk. Obraz ten nazwano "Hubble Deep Field", a na podstawie większej liczby podobnych obrazów naukowcy szacują, że prawdopodobnie we wszechświecie jest co najmniej 100 000 000 000 galaktyk, z których każda ma miliardy i miliardy gwiazd.

Wszystkie te kropki nie są gwiazdami, ale galaktykami.

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32