30 Złowieszczych faktów na temat kryminologii

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

Kryminologia to nauka o przestępstwie i tych, którzy ją popełniają, a kryminolodzy próbują ustalić przyczynę przestępstwa, aby można było mu zapobiec. Nauka przeszła długą drogę przez wieki, ale nawet jej chwiejne początki są bardzo interesujące. Zebraliśmy tutaj kilka ciekawszych faktów na temat kryminologii.

30. Urodzony Bad

Jedna z najwcześniejszych współczesnych teorii kryminologii głosiła, że przestępcy nie mogą jej pomóc - po prostu urodzili się w ten sposób. Cesare Lombroso wymyślił teorię, którą nazwał "The Criminal Man" pod koniec XIX wieku. Teoria Lombroso pomogła zunifikować cechy przestępcze i identyfikację (a być może nie zwracając wystarczającej uwagi na wychowanie i środowisko jako czynniki przestępcze).

29. Kryminologia lewicy

Jeśli masz skłonności kryminalne, wolisz, aby wybrać, ile przestępstw popełnisz. Mimo że tylko 10% populacji jest leworęcznych, 33% przestępców z wielokrotnymi aresztowaniami jest leworęcznych.

28. Plato miał mało pomysłów

Znany filozof Platon uważał, że przestępczość jest wynikiem braku wykształcenia (witajcie, czynniki środowiskowe!). Uważał także, że kara powinna być oparta na tym, jak bardzo winnym jest przestępca. Innymi słowy, należy rozważyć okoliczności łagodzące.

27. Arystoteles rzuca swoją czapkę w pierścień

Arystoteles jako pierwszy wymyślił, że kary powinny próbować odstraszyć innych od popełnienia przestępstwa, a także ukarać konkretnego sprawcę.

26. Diabeł zmusił mnie do tego

W średniowieczu panowało przekonanie, że przestępcy zostali wyprzedzeni lub pod wpływem diabła. Średniowieczni prawodawcy uzyskali surowe kary, aby oczyścić z przestępczego ciała złego demona i wykonywać Boże dzieło na Ziemi.

25. Po prostu nie mogę się oprzeć

W 1825 r. Wczesny kryminolog Jean-Etienne Dominique Esquirol napisał o czymś, co nazwał "monomanią", co w połączeniu z morderczymi skłonnościami uniemożliwiło komuś opieranie się chęci zabijania. Teoretyzował, że ludzie z tą dolegliwością wydają się normalni przez większość czasu, a potem zabijają bez wyraźnego powodu. Przez większą część XIX wieku przestępstwo z użyciem przemocy uznawano za dowód obłędu. Co ciekawe, uważano za przestępstwo szaleństwo.

24. Chirurgia jako lekarstwo

Wczesni kryminolodzy promowali lobotomię jako lekarstwo dla przestępców. Chodziło o to, aby uspokoić jednostkę i kontrolować impulsywne zachowanie, które doprowadziło do popełnienia zbrodni. To także zmieniło je w warzywa, ale wiesz, niepożądane efekty uboczne i tak dalej.

23. Efekt neandertalczyka

Przez długi czas wierzono, że przestępcy mogą zostać zidentyfikowani na podstawie ich cech fizycznych. Te cechy obejmowały szerokie, pochyłe czoła i duże uszy. Ta praktyka była częścią tego, co nazywa się fizjonomią i dobrze łączyła się z teorią "urodzonego przestępcy" Lombroso, używając cech fizycznych i genetycznych, aby spróbować zidentyfikować i oznaczyć przestępców.

22. Ukarany

Z łacińskiego " poena " (kara) i greckiego " logia " (badanie), penologia jest gałęzią kryminologii, która bada, w jaki sposób społeczeństwo ogranicza działalność przestępczą. "Stara Penologia" skupiała się na ustaleniu winy i ustaleniu odpowiedniej kary. "New Penology" koncentruje się na zarządzaniu ryzykiem przestępczości za pomocą statystyk i analiz.

21. Zrzuć to na pogodę

Teoria kryminologii obwiniająca działalność kryminalną o pogodę jest jedną z dziwniejszych teorii, która pojawiła się w początkach dyscypliny. "Thermic Law of Crime" dowodził, że gwałtowne zbrodnie były bardziej prawdopodobne w gorącym klimacie, podczas gdy włamania i kradzieże zdarzały się częściej w chłodniejszym klimacie.

20. Czy religia może cię uratować od życia zbrodni

Niedawne badania wykazały, że ludzie, którzy regularnie uczęszczają do kościoła, meczetu lub synagogi popełniają mniej drobnych przestępstw.

19. Zajęty czas

Wskaźniki przestępczości rosną w czasach wstrząsu. Ekonomiczna depresja, wojny i inne wydarzenia często są zbieżne z wyższymi wskaźnikami przestępczości.

18. Kryministyka

Kryminalistyka jest gałęzią kryminologii związaną z wykrywaniem przestępczości naukowej. Obejmuje to m.in. toksykologię, odciski palców i analizę DNA.

17. Victimology

Kolejną gałęzią kryminologii, zwaną wiktymologią, jest badanie ofiar przestępstw i relacji między ofiarami a przestępcami. Niektórzy wikoolodzy badają rolę, jaką ofiary odgrywają nawet w działalności przestępczej.

16. Początki

Słowo "kryminologia" zostało po raz pierwszy użyte w latach pięćdziesiątych XIX wieku, a po raz pierwszy nauczane na uniwersytetach w 1890 roku. Pochodzi z łacińskiego " crimen ", co oznacza przestępstwo w sensie przetwarzania sądowego, oraz greckie słowo " logos ", co oznacza powód lub badanie.

15. Nauka czy nauki społeczne?

W Europie kryminologia jest uważana za część studiów nad prawem, podczas gdy w Ameryce Południowej jest ona pogrupowana z badaniem antropologii i medycyny. W Ameryce Północnej kryminologia jest często nauczana w ramach wydziału socjologii.

14. Statystyka przestępstw

Pierwsze krajowe statystyki dotyczące przestępczości odnotowano we Francji w 1825 r. Obejmowały one 250 przestępstw przeciwko krewnym, 4841 kradzieży i 613 fałszerstw.

13. Twinning

Bliźniaczki, które są identyczne (monozygotyczne), są o wiele bardziej skłonne do wykazywania podobnych tendencji do zbrodni niż bliźnięta braterskie (dizygotyczne). Zdaniem naukowców sugeruje to potencjalny wpływ genetyczny na działalność przestępczą.

12. Zła krew

Badania dzieci adoptowanych wykazały, że prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa jest znacznie większe, jeśli jeden z biologicznych rodziców był przestępcą w porównaniu z dziećmi adoptowanymi, których biologiczni rodzice nie byli przestępcami, nawet jeśli jeden z ich adoptowanych rodziców jest przestępcą. Dzieci adoptowane, których rodzice biologiczni i adopcyjni byli przestępcami, najprawdopodobniej popełnią przestępstwo. Tak, natura i wychowanie za jednym zamachem.

11. Wyjaśnienia medyczne

Kryminolodzy odkryli, że zaburzenia równowagi neurotransmiterów w mózgu, zaburzenia równowagi hormonalnej i wolniej działające autonomiczne układy nerwowe sprawiają, że ludzie częściej popełniają przestępstwa. To nie znaczy, że tak, to po prostu oznacza, że są bardziej prawdopodobne.

10. Nie zawsze możesz dostać to, czego chcesz

Anomie to teoria kryminologii zaproponowana przez Roberta K. Mertona. Sugeruje to, że ludzie zwracają się do przestępstwa, ponieważ nie są w stanie osiągnąć swoich celów w jakikolwiek inny sposób. Oznacza to, że czują, że nie mają innego wyboru, jak popełnić przestępstwo, aby dostać to, czego chcą.

9. Chiński pogląd

Technicznie, przestępczość nie istnieje w czystych społeczeństwach marksistowskich, ponieważ własność należy do wszystkich. Przykładowo, przestępczość w Chinach jest uważana za spowodowaną przez niereformowane jednostki, które nie zaakceptowały lub w pełni zinternalizowały przekonania marksistowskie i które w inny sposób są nadal uwięzione w systemach kapitalistycznych, które koncentrują się na własności indywidualnej.

8. Triada

Kryminolodzy zidentyfikowali trzy możliwe znaki ostrzegawcze przyszłego seryjnego mordercy, którego nazywają "Triadą". Znaki te to: tortury zwierząt, moczenie łóżek po ukończeniu piątego roku życia i piromanii.

7. Mindhunters

Mindhunters to seria Netflix, która koncentruje się na pracy wczesnych kryminologów, którzy próbują wejść do umysłów seryjnych morderców. Opiera się on częściowo na prawdziwym kryminologu John E. Douglas, legendarnym profilerze kryminalnym; postać Jacka Crawforda z Silence of the Lambs również była oparta na Douglasie.

6. Mapowanie przestępstw

Kryminologia środowiskowa jest dziedziną nauki kryminalistyki, która rozpoczęła się we wczesnych latach osiemdziesiątych. Ci kryminolodzy wpadli na pomysł mapowania miejsc zbrodni, aby mogli znaleźć wzorce, a nawet podjąć środki zapobiegawcze, takie jak zwiększone patrole policyjne.

5. Zepsuta teoria Windowsa

Kryminologowie środowiskowi używają "Teorii zepsutego systemu Windows", aby wyjaśnić, dlaczego ludzie popełniają więcej przestępstw w pewnych obszarach. Chodzi o to, że im więcej rozbitych okien jest w sąsiedztwie, tym więcej popełnianych jest przestępstw; ludzie biorą sygnały ze swojego środowiska i postępują zgodnie ze społeczeństwem, w którym są wychowani. Więcej włamań powoduje więcej włamań.

4. Matka przestępców?

Margaret, Mother of Criminals była tak zwaną matriarchą wielopokoleniowej rodziny przestępców znanych jako Juke, którą zidentyfikował kryminolog Richard L. Dugdale. W 1874 roku Dugdale wszedł do więzienia w Nowym Jorku i zauważył, że w celi siedzi nie mniej niż sześciu członków tej samej rodziny. Po dalszych badaniach odkrył, że z 29 "męskich relacji krwi" aresztowano 17 mężczyzn, a 15 z nich zostało skazanych za przestępstwa. To pobudziło Dugdale'a do zbadania rodziny, którą przez wiele lat nazywał "Juke'ami" w celu zachowania prywatności. W 1877 roku opublikował The Jukes: A Study in Crime, Pauperism, Disease and Heredity, gdzie twierdził, że Juke byli przeznaczeni do życia zbrodni z powodu połączenia czynników środowiskowych i dziedzicznych. Jednak współczesna krytyka jego projektu dowodzi, że Jukowie byli wykorzystywani do uzasadnienia koncepcji eugeniki w badaniu przestępczości i popierają ideę, że przestępcy powinni być sterylizowani, poddawani lobotomii lub nawet eutanazowani w celu wyeliminowania złych genów. Co więcej, jego badania były ostatecznie niewiarygodne: "rodzina" była w rzeczywistości kompozytem (i Dugdale zauważa to) z 42 oddzielnych rodzin, a tylko 540 z 709 z nich było spokrewnionych przez krew.

3. Nikczemne kobiety

Pod koniec XIX wieku wielu kryminologów, w tym Cesare Lombroso, uważało, że kryminalne kobiety były krótsze, bardziej pomarszczone i miały mniejsze czaszki niż ich nie kryminalne odpowiedniki. Dobra wiadomość dla zbrodniarzy płci żeńskiej? Najwyraźniej mieli też lepsze włosy; zwykle nie chodzili łysi.

2. Do śmierci Śmierć zrób nam część

Dedykacja Lombroso do studiów nieco się zmieniła. Często analizował zwłoki przestępców, aby sprawdzić ich cechy fizyczne, a nawet mierzył ich czaszki, a także inne części anatomiczne. Wciąż jednak, gdy dochodziło do jego teorii o nieodłącznej zbrodniczej naturze mężczyzn, Lombroso chodził pieszo: po jego śmierci Lombroso zażądał w swojej woli, aby jego czaszka i mózg były mierzone zgodnie z jego badaniami. Szkoda, że jego praca jest dziś w dużej mierze uważana za pseudonaukę.

1. Dokonywanie mordercy, wydanie 1440

Jeden z pierwszych udokumentowanych seryjnych zabójców walczył u boku Joanny d'Arc przed zejściem w życie rządzone przez dziwne, gwałtowne apetyty - ale recenzje średniowiecznych dokumentów sądowych pokazują, że to tylko połowa historii. Gilles de Rais był szlachcicem XV wieku i towarzyszem Joanny d'Arc. Zaraz po przejściu na emeryturę z wojska, stary Gilles najwyraźniej trochę niespokojny i zaczął porywać dzieci, na ogół młodych chłopców. W końcu de Rais wyznał (choć pod przymusem) mordowanie dzieci i został powieszony; szacuje liczbę swoich ofiar w zakresie 80-200. Jednak, ponieważ współczesna kryminalistyka i kryminologia oczywiście nie istniały w tamtych czasach, zaczął się poruszać ruch, który głosi niewinność de Raisa. Zwolennicy twierdzą, że wiele relacji biograficznych o człowieku opierało się wyłącznie na fikcji i zakładało, że proangielskie postępowanie sądowe było niesprawiedliwie stronnicze wobec de Rais. Nadal będzie wiadomo, czy de Rais zostanie wykorzystany w sądzie opinii publicznej.